tag:blogger.com,1999:blog-1024744972657237101.post6547445869651723607..comments2024-03-29T13:26:54.820+02:00Comments on ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: Χωρεί οικονομία στα της Πίστεως; ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑhttp://www.blogger.com/profile/06891424046998725035noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1024744972657237101.post-1871322208917324342016-09-15T18:27:20.701+03:002016-09-15T18:27:20.701+03:00Η Ορθοδοξία δεν είναι δυνατόν να είναι μαζί με την...Η Ορθοδοξία δεν είναι δυνατόν να είναι μαζί με την Αίρεση. Η αλήθεια δεν είναι δυνατόν να είναι μαζί με το ψεύδος. Το καθαρό και ενάρετο δεν είναι δυνατόν να είναι μαζί με το βρώμικο και βορβορώδες. Το Πνεύμα Του Θεού δεν μπορεί να είναι ένα με το πνεύμα της πλάνης. Ορθόδοξοι και Αιρετικοί Οικουμενιστές και φιλοοικουμενιστές δεν μπορούν να είναι ένα και μαζί από την ώρα που αποδείχθηκε έμπρακτα και επίσημα η ύπαρξη της Αιρέσεως. Και όμως πολλοί αυτή την αφύσικη συνύπαρξη Ορθοδόξων και Αιρετικών Οικουμενιστών και φιλοοικουμενιστών την ονομάζουν Κανονική Τάξη και τον επιβαλλόμενο, από τα γεγονότα πλέον χωρισμό, Σχίσμα. Όσο σκέπτονται με αυτό τον τρόπο το μεγαλύτερο μέρος Της Εκκλησίας θα μένει Αιχμάλωτο στην Αίρεση και οι ίδιοι αιχμάλωτοι των Εχθρών Του ΚυρίουΔ.Π.noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1024744972657237101.post-68503757004058806212016-09-15T16:12:45.860+03:002016-09-15T16:12:45.860+03:00Όντως, δεν επιτρέπεται να γίνουν αποδεκτές αιρετικ...Όντως, δεν επιτρέπεται να γίνουν αποδεκτές αιρετικές διδασκαλίες από την Εκκλησία. Άλλο αυτό, όμως, και άλλο η ανοχή που ―όπως μαρτυρεί η εκκλησιαστική ιστορία― έδειχνε πάντα η Εκκλησία απέναντι σε αιρετικούς επισκόπους, χαριζόμενη όχι σ’ αυτούς, αλλά στο πλήρωμά της (φοβούμενη σχίσματα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κακοδοξία του Filioque που διδασκόταν στη Δύση, από τους Πάπες, αιώνες πριν το Σχίσμα του 1054! Αλλά και ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης διακηρύσσει ότι χωρεί και στην περιοχή του δόγματος οικονομία, άλλοτε για λίγο και άλλοτε για πολύ («προς καιρόν» και «διηνεκής»). Στην επιστολή του «προς Ναυκράτιο» δίδει τέτοια παραδείγματα, όπως των αγίων Ἀθανασίου, Κυρίλλου καί Μεγάλου Βασιλείου, σημειώνοντας ότι «δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σ’ αυτό»! Δεν μπορούμε, λοιπόν, εμείς να γινόμαστε πατερικώτεροι των Πατέρων και να εφαρμόζουμε ακρίβεια εκεί όπου η Εκκλησία εφαρμόζει οικονομία. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο απέκοψε η Εκκλησία τους αρχαίους Δονατιστές και Νοβατιανούς (3ο-4ο μ.Χ. αιώνα). Τους μεν πρώτους γιατί δεν δέχονταν την κατ’ οικονομία αποδοχή του βαπτίσματος (εξ ετεροδόξων) που είχε γίνει στο όνομα της Αγίας Τριάδος, τους δε δεύτερους γιατί απέκλειαν από την εκκλησιαστική κοινωνία τούς βαρέως αμαρτάνοντες, όρο, όμως, που δεν είχε θέσει ποτέ η Εκκλησία.Anonymousnoreply@blogger.com