26/6/14

Αρχιμ. Αρσένιος Κατερέλος, Οι Άγιοι Απόστολοι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
ρχιμανδρίτης ρσένιος Κατερέλος
γούμενος . Μονς γίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος
Μέ τήν βοήθεια το γίου Τριαδικο Θεο, γαπητοί μου δελφοί,  φθάσαμε ες τό τέλος τς νηστείας τν γίων ποστόλων.
Κατ ρχάς νά ναφέρωμε τι ''πόστολος'' σημαίνει κενος ποος ποστέλλεται πό κάποιον λλον γιά κάποια ποστολή. τσι λοιπόν καί ο πόστολοι, ατοί ο πλοί ψαράδες, στάλθησαν πό τόν διον τόν νανθρωπήσαντα Λόγον το Πατρός ες τά πέρατα τς οκουμένης γιά τήν σωτηρία τν νθρώπων.
πομένως ο πόστολοι δέν σαν ατόκλητοι, λλά σαν ντως θεόκλητοι φ σον διαλέχθησαν, πως διος Χριστός επε, πό τόν διο τόν Κύριο μν ησο Χριστό.
Γιά νά καταλάβωμε τό μεγαλεο τς προσφορς τους ρκε νά σκεφθομε τι τόλμησαν, μέ τήν Χάρι το Θεο φυσικά, νά τά βάλλουν μέ πόρθητες μέχρι τότε ατοκρατορίες, μέ παγιωμένους ντίθεους κοινωνικούς θεσμούς. Καί μως μέ τήν Χάρι το Θεο νίκησαν.

μοναδική τους ξία γκειται ες τό τι ατοί καί μόνον ατοί σαν, πως λέμε, ο ''ατόπται το Λόγου'', φ σον παρηκολούθησαν πό κοντά βμα πρός βμα λα τά λόγια, τίς νέργειες καί τήν διδασκαλία το ησο Χριστο. διος Κύριος εχε π στούς ποστόλους λίγο πρίν ναληφθ, σες «σεσθέ μοι μάρτυρες...» (Πράξ. α, 8). ''Θά μο εσθε δηλαδή μάρτυρες σέ λην τήν οκουμένη γιά σα εδατε πό μένα, τόν Κύριό σας, καί κούσατε. Ατά καί μόνον ατά θά πτε στούς νθρώπους''. Τίποτε δηλαδή περισσότερο καί τίποτε λιγώτερο.
τσι πό τότε λη μετέπειτα χορεία τν γίων, ν τό καλοσκεφθομε, ετε ατοί σαν σιοι, ετε σαν μάρτυρες, ετε σαν θεολόγοι, εράρχαι, κληρικοί καί λαϊκοί, λη ατή πάνδημος κλεκτή χορεία τν γίων οσιαστικά δέν εναι παρά νας εκλεής πνευματικός γόνος τν γίων ποστόλων καί τς ν γένει διδασκαλίας των.
Ατοί πρτοι ο γιοι πόστολοι κήρυξαν τι νικήθη μεγαλύτερος χθρός μας, πού εναι θάνατος, φ σον ατοί πρτοι εδαν τήν νάστασι το Χριστο καί τήν μετέδωσαν στά πέρατα τς οκουμένης. Καί βασιζόμενοι σ ατή τους τήν προσωπική ναστάσιμη μπειρία, τήν ποία μετέδωσαν πό οκτο καί γάπη πρός λους τούς νθρώπους, μαρτύρησαν σχεδόν λοι τους καί ζωή τους ταν να συνεχές χαρούμενο μαρτύριο. Ατοί μόνοι κήρυξαν τι νικήθη θάνατος. Καί πως τό καταλαβαίνομε λοι μας, γιά τό μόνο πργμα πού δέν μπορομε νά ποκριθομε εναι δια μας ζωή.
κήρυξαν μία νίκη πού λόκληρη νθρωπότητα, χι πλς δέν τήν πεσήμανε, λλά οτε κν τόλμησε νά τήν σκεφθ, στω νά τήν διανοηθ, οτε κν νά τήν νοσταλγήση.
Ες τό σημεο ατό νά πισημάνωμε κενο τό ποο λέγομε συνέχεια ες τό Σύμβολο τς Πίστεως: «Ες μίαν, γίαν, καθολικήν - δηλαδή οκουμενικήν - καί ποστολικήν κκλησίαν» πιστεύομεν. Πού σημαίνει τι να πό τά θεμελιώδη γνωρίσματα τς κκλησίας εναι ποστολικότητά Της. τι δηλαδή στηρίζεται γία μας κκλησία ες τήν διδασκαλία τν γίων ποστόλων. Διότι Χριστός, σως δέν τό χομε σκεφθ, δέν γραψε τίποτε, μά τίποτε πολύτως. λλωστε, διος ταν Λόγος το Πατρός.


πως παρατηρε ερός Χρυσόστομος, '' γραπτός Νόμος εναι μεταπτωτικό φαινόμενο'', γιατί ο πρωτόπλαστοι πί παραδείγματι ες τόν Παράδεισο δέν εχαν νάγκη πό γραπτό νόμο. τσι γραπτός Νόμος οσιαστικά, σο κι ν μς φαν παράξενο, εναι να μεταπτωτικό  κατάντημα. Καί συνεχίζει ερός τοτος Πατήρ: '' να δεύτερο μεγαλύτερο κατάντημα εναι τι ν πάρχη γραπτός Νόμος, μες τόν περιφρονομε''.
Χριστός λοιπόν δέν γραψε οτε μία λέξι. μως κατέγραψαν ο πόστολοι τήν προφορική διδασκαλία το Χριστο, τήν ποία φυσικά καί διδάχθησαν πό τόν διο τόν Χριστό καί δέν γραψαν τίποτε λλο παρά μόνον κενο πού διδάχθησαν. Τίποτε περισσότερο καί τίποτε λιγώτερο.
τσι διαμορφώθηκε λεγομένη ''ποστολική Παράδοσις'', ποία περιλαμβάνει φυσικά τήν Καινή Διαθήκη καί τήν ν γένει ερά Παράδοσι, δηλαδή τά πρτα θη καί χριστιανικά θιμα τά ποα πρχαν στήν γία μας κκλησία κατά τήν πρωτοχριστιανική περίοδο. πως εναι γιά παράδειγμα τρόπος τς χειροτονίας διά τς χειροθεσίας, πως πυρνας τς εχαριστιακς συνάξεως τς Θείας Λειτουργίας, πως πρώτη τότε ποστολική Σύνοδος, ποία λαβε χώραν τό 49 μ.Χ., μέ πρόεδρο χι τόν πόστολο Πέτρο λλά τόν γιο άκωβο τόν δελφόθεο - ατό διά τούς Λατίνους -, πό τήν ποία τότε πρώτη ποστολική Σύνοδο κπηγάζει λεγόμενος ''συνοδικός θεσμός'' τς γίας μας κκλησίας.
Τότε ο πόστολοι συνεκεντρώθησαν πί τό ατό γιά νά πιλύσουν μόφωνα τά τότε τρέχοντα προβλήματα τς γίας μας κκλησίας. Καί πό ατήν τήν ποστολική Σύνοδο κπηγάζει, πως επαμε, συνοδικός θεσμός. Διότι γία μας κκλησία χει ς ψίστη αθεντία μόνον τήν οκουμενική σύνοδο καί χι τήν αθεντία κάποιου προσώπου, μεμονωμένα, πως γιά παράδειγμα ο Δυτικοί χουν τήν αθεντία το Πάπα. Εχε δίκιο μακαριστός γιος Σέρβος θεολόγος π. ουστνος Πόποβιτς - πού σημειωτέον γνώριζε πταιστα λληνικά -, ταν λεγε τι ''τρες πρξαν ο μεγάλες πτώσεις τς νθρωπότητος: Το δάμ καί τς Εας, το ούδα καί το Πάπα''.
τσι διεμορφώθη ποστολική Παράδοσις. Τώρα, γιά νά χωμε ρθή ρμηνεία ατς τς ποστολικς Παραδόσεως θά πρέπη ποχρεωτικά νά στηριχθομε ες τήν Πατερική Παράδοσι, ποία δέν εναι λλο παρά ρμηνεία πού δωσαν ο γιοι Πατέρες τς κκλησίας μας ες τήν ποστολική Παράδοσι ες τό διάβα τς κκλησιαστικς στορίας. Καί δωσαν ρθή ρμηνεία, διότι ατοί ο Πατέρες εχαν καθαρθ, εχαν φωτισθ, εχαν θεωθ, εχαν θεες μπειρίες καί θεοπτίες. Καί πως επαμε θά πρέπη νά στηριχθομε, κτός πό τούς Πατέρες, πί πλέον καί ες τίς ποφάσεις τν Οκουμενικν Συνόδων.
Πατερική Παράδοσις εναι σοστάσια μέ τήν ποστολική. ν τήν πορρίψωμε, τήν Πατερική Πράδοσι - διότι διάφοροι στίς μέρες μας, ετε ν γνοί τους, ετε σκόπιμα θά θελαν νά τήν πετάξουν -, τότε θά πέσωμε ες τήν ποκειμενική ρμηνεία τς γίας Γραφς. Πού σημαίνει τι καθένας θά διαβάζη τήν γία Γραφή καί θά τά τήν ρμηνεύη πως θέλει, καλύτερα, πηρεαζόμενος πό τά πάθη του - ετε τά καταλαβαίνει, ετε χι - θά νεργ νάλογα. Καί θά καταντήσωμε λίγο-πολύ σάν τούς Προτεστάντες, πού εναι χίλια καί πλέον κομμάτια.
Καί τέλος, γαπητοί μου δελφοί, τό πιό σημαντικό π λα εναι τοτο: ποστολική Παράδοσις θά π παράδοσις πό τόν Χριστό διά τν ποστόλων ες τόν κόσμον ατς καθ αυτς τς κκλησίας. Διότι Χριστός δέν επε μόνο, κήρυξε, θαυματούργησε, λλά πάνω π λα κενο τό ποο χει μεγαλύτερη σημασία γιά μς εναι τι διος παρέδωσε ες τούς αἰῶνας τήν γία Του κκλησία. Διότι καί κάποιοι λλοι πού κουσαν σως τά λόγια το Χριστο καί ατοί θά μποροσαν νά γράψουν κάποια εαγγέλια. μως ατοί ο λλοι δέν θά μποροσαν νά μς παραδώσουν τήν κκλησία.
Καί ταν λέμε ''κκλησία'' ννοομε τά Μυστήρια τς γίας μας κκλησίας καί πρωτίστως τήν πηγή τν Μυστηρίων, πού δέν εναι λλο παρά ερωσύνη, διότι ο πόστολοι χειροτονήθησαν πό τόν διο τόν Κύριο καί μετέδωσαν στούς μετέπειτα τήν ερωσύνη, ποία πάρχει καί θά πάρχη, σύμφωνα μέ τό ψευδές στόμα το Χριστο, ως τς συντελείας το αἰῶνος. Γι ατό νά μήν νησυχομε γιά τήν τύχη τς κκλησίας. πλς νά νησυχομε, πάνω π λα, γιά τήν τύχη το αυτο μας.
Καί μόνον ρθόδοξος κκλησία χει ατό πού λέμε ''συνεχ ποστολική διαδοχή'', φ σον μόνον στούς καταλόγους τς ρθοδόξου κκλησίας μας πάρχει κατατεθειμένη συνεχής ποστολική διαδοχή, πό τούς ποστόλους ως τς σήμερον. Οτε δηλαδή στούς Δυτικούς, οτε στούς Κόπτες, οτε στούς ρμενίους, οτε στούς πάσης φύσεως σχισματικούς πάρχει ποστολική διαδοχή. λοι ατοί δηλαδή πεκόπησαν πό τήν κκλησία. Εναι κτός κκλησίας, πως εναι καί ο ντός τς λλάδος Παλαιοημερολογται.
Καί κτός κκλησίας σωτηρία εναι βεβαία. Καί ν κάποιος εναι κτός κκλησίας ν γνοί του, φυσικά χει πολλά λαφρυντικά. Κριτής φυσικά εναι μόνος Θεός. άν μως κάποιος εναι κτός κκλησίας πό πεποίθησι, πό κακή πρόθεσι, τότε τά πράγματα δυστυχς δυσκολεύουν γιά κενον σέ βαθμό περθετικό.
Εχομαι γαπητοί μου δελφοί νά γωνισθομε, χι πως μς ρέση μς λλά σύμφωνα μέ τό ποστολικό πρότυπο, πού πως επαμε, τήν ρμηνεία ατο το ποστολικο προτύπου θά τήν βρομε στήν Πατερική Παράδοσι τς κκλησίας μας, οτως στε νά εσέλθωμε ες τήν Βασιλεία το Θεο, γιοι ν μέσ γίων, εκλεής καρπός τν γίων ποστόλων.
μήν.


 (μιλία ες τόν ερό Μητροπολιτικό Ναό  Λαμίας -29/6/1997)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)