.
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Ο θεολογικός διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών διεξάγεται χωρὶς οὐσιαστικὰ ἀποτελέσματα. Διεξάγεται γιὰ νὰ δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση στὸν ἁπλὸ λαὸ ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι τῶν "ἐκκλησιῶν" ἀναζητοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ σύντομα θὰ πετύχουν τὴν πολυπόθητη ἕνωση.
Πέρα ὅμως ἀπ᾽ αὐτά, ὑπάρχει καὶ ὁ δόλιος τρόπος τῶν οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ διάφορα σοφιστικὰ ἐπιχειρήματα προσπαθοῦν νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστοὺς γιὰ νὰ ἀποδεχτοῦν χωρὶς ἀντιδράσεις τὴν ὑποταγή τους στὸν αἱρετικὸ Πάπ
α. Οἱ οἰκουμενιστὲς ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ "ἐκκλησίες" θὰ ἀναγνωρίσουν τὸ Πρωτεῖο στὸν Πάπα, διατηρώντας ἡ καθεμιὰ τὴν παράδοσή της. Πρῶτος ὀμως θὰ εἶναι ὁ Ἅγιος Πατὴρ τῆς Ρώμης! Αὐτὴ ἡ ἕνωση σχεδὸν ἔχει πραγματοποιηθεῖ, ἀφοῦ πιὰ οἱ ὑπεύθυνοι τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν πιστεύουν ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι, παπικοὶ καὶ προτεστάντες, εἶναι αἱρετικοί. Γι᾽ αὐτὸ καὶ διοργανώνουν κοινὲς ἐκδηλώσεις, συμπροσεύχονται καὶ συνευφραίνονται. Ἀπομένει τὸ Κοινὸ Ποτήριο, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἀργήσει. Δυστυχῶς, ἡ ὑπόθεση τῆς πίστεως καὶ τῆς σωτηρίας στὶς μέρες μας ἔχει χάσει τὴν ἱερότητα καὶ τὴν ἀξία της.
Οἱ οἰκουμενιστὲς δὲν μιλοῦν πιὰ γιὰ ἕνωση τῶν "ἐκκλησιῶν", ἀλλὰ γιὰ ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας. Ἕνωση ὄχι, μείξη ὄχι, κοινωνία ναί! Στὰ εὔκολα καὶ δευτερεύοντα ὄχι καὶ στὰ οὐσιώδη ναί! Ἐπιχειρηματολογία καθαρὰ κοσμικὴ καὶ πολιτική. Μιλοῦν γιὰ ἑνότητα μὲ διατήρηση τῆς διαφορετικότητας. Δηλαδή, θὰ παραμείνουν οἱ ἑτερόδοξοι ὅπως εἶναι. Ὁ Πάπας θὰ διατηρήσει τὸ πρωτεῖο του, τὸ ἀλάθητό του, τὰ αἱρετικὰ του δόγματα, ποὺ σοφίστηκε μετὰ τὸ σχίσμα τοῦ 1054. Οἱ Προτεστάντες ἐπίσης θὰ παραμείνουν μὲ τὴν κακοδαιμονία τους, συνεχῶς διαιρούμενοι καὶ διαλυόμενοι, ἀρνούμενοι τὰ μυστήρια καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι λοιπὸν αὐτοὶ θὰ πετύχουν τὴν κοινωνία, δηλαδὴ τὴ μεγάλη καὶ δυνατὴ "ἐκκλησία", ὅπως τὴν ἐπιδιώκουν οἱ οἰκουμενιστές.
Ἕνας ἁπλὸς ὀρθόδοξος ὅμως θὰ ρωτήσει: "Ἀφοῦ θὰ ὑπάρχουν καὶ θὰ ἰσχύουν οἱ παλιὲς αἰτίες τῆς διαίρεσης τῶν χριστιανῶν, πῶς θὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἑνότητα τῶν “ἐκκλησιῶν”;". Προφανῶς θὰ βρεῖ
τὸν τρόπο ὁ δολοπλόκος Πάπας νὰ καθησυχάσει ἐκείνους, ποὺ θὰ ἔχουν τὶς ἐπιφυλάξεις τους. "Μεγαλόψυχος" καθὼς εἶναι, θὰ ἀφήσει τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ διατηρήσουν τὴν παράδοσή τους, ἡ
ὁποία γι᾽ αὐτὸν ἔχει μόνο πολιτιστικὴ ἀξία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα εἶναι τρόπος ζωῆς καὶ διαμορφώθηκε ἀπὸ ἁγίους ἀνθρώπους.
Ἕνας καρδινάλιος ὑποστήριξε πρόσφατα ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι, μέσῳ τῆς κοινωνίας μὲ τὴ Ρώμη, θὰ ἔχουν πνευματικὸ ἐμπλουτισμό. Δηλαδή, οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ δεχτοῦν εὐεργετικὴ ἐπίδραση ἀπ᾽ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς! Μᾶς καλοῦν νὰ βιώσουμε τὴ δική τους πνευματικότητα, ἡ ὁποία δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν πνευματικότητα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπὸ τὶς διάφορες δηλώσεις τῶν ἑτεροδόξων διαπιστώνει κανεὶς ὅτι δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ κάνουν κανένα βῆμα ἐπιστροφῆς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Συνεχίζουν τὴν πορεὶα τῆς περαιτέρω ἀπομάκρυνσης ἀπὸ αὐτή, διαστρεβλώνοντας περισσότερο τὸ περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ νοθεύοντας τὴν ὀρθότητα τῆς πίστεως. Γιὰ λόγους ὅμως προσηλυτιστικοὺς κάνουν μερικὲς ἐκδηλώσεις ἀγάπης προκειμένου νὰ παραπλανήσουν τοὺς ἀνυποψίαστους καὶ νὰ δημιουργήσουν ἐντυπώσεις.
Ἀλλὰ δὲν φταῖνε μόνο οἱ ἑτερόδοξοι. Μεγαλύτερο κρίμα ἔχουν οἱ δικοὶ μας οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι χαίρονται ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει ὁ Πάπας νὰ τὸν πλησιάσουν καὶ μεθοῦν ἀνίερα κάθε φορά, ποὺ τὸν προσφωνοῦν καὶ τὸν ἀσπάζονται. Καὶ ζοῦν ὅλοι τους, αἱρετικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι, μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι θὰ πετύχουν τὴν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας, ἀγνοώντας πλήρως τὸ τί θὰ πεῖ ὁ λαός.
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Ο θεολογικός διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών διεξάγεται χωρὶς οὐσιαστικὰ ἀποτελέσματα. Διεξάγεται γιὰ νὰ δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση στὸν ἁπλὸ λαὸ ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι τῶν "ἐκκλησιῶν" ἀναζητοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ σύντομα θὰ πετύχουν τὴν πολυπόθητη ἕνωση.
Πέρα ὅμως ἀπ᾽ αὐτά, ὑπάρχει καὶ ὁ δόλιος τρόπος τῶν οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ διάφορα σοφιστικὰ ἐπιχειρήματα προσπαθοῦν νὰ παραπλανήσουν τοὺς πιστοὺς γιὰ νὰ ἀποδεχτοῦν χωρὶς ἀντιδράσεις τὴν ὑποταγή τους στὸν αἱρετικὸ Πάπ
α. Οἱ οἰκουμενιστὲς ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ "ἐκκλησίες" θὰ ἀναγνωρίσουν τὸ Πρωτεῖο στὸν Πάπα, διατηρώντας ἡ καθεμιὰ τὴν παράδοσή της. Πρῶτος ὀμως θὰ εἶναι ὁ Ἅγιος Πατὴρ τῆς Ρώμης! Αὐτὴ ἡ ἕνωση σχεδὸν ἔχει πραγματοποιηθεῖ, ἀφοῦ πιὰ οἱ ὑπεύθυνοι τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν πιστεύουν ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι, παπικοὶ καὶ προτεστάντες, εἶναι αἱρετικοί. Γι᾽ αὐτὸ καὶ διοργανώνουν κοινὲς ἐκδηλώσεις, συμπροσεύχονται καὶ συνευφραίνονται. Ἀπομένει τὸ Κοινὸ Ποτήριο, τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἀργήσει. Δυστυχῶς, ἡ ὑπόθεση τῆς πίστεως καὶ τῆς σωτηρίας στὶς μέρες μας ἔχει χάσει τὴν ἱερότητα καὶ τὴν ἀξία της.Οἱ οἰκουμενιστὲς δὲν μιλοῦν πιὰ γιὰ ἕνωση τῶν "ἐκκλησιῶν", ἀλλὰ γιὰ ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας. Ἕνωση ὄχι, μείξη ὄχι, κοινωνία ναί! Στὰ εὔκολα καὶ δευτερεύοντα ὄχι καὶ στὰ οὐσιώδη ναί! Ἐπιχειρηματολογία καθαρὰ κοσμικὴ καὶ πολιτική. Μιλοῦν γιὰ ἑνότητα μὲ διατήρηση τῆς διαφορετικότητας. Δηλαδή, θὰ παραμείνουν οἱ ἑτερόδοξοι ὅπως εἶναι. Ὁ Πάπας θὰ διατηρήσει τὸ πρωτεῖο του, τὸ ἀλάθητό του, τὰ αἱρετικὰ του δόγματα, ποὺ σοφίστηκε μετὰ τὸ σχίσμα τοῦ 1054. Οἱ Προτεστάντες ἐπίσης θὰ παραμείνουν μὲ τὴν κακοδαιμονία τους, συνεχῶς διαιρούμενοι καὶ διαλυόμενοι, ἀρνούμενοι τὰ μυστήρια καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι λοιπὸν αὐτοὶ θὰ πετύχουν τὴν κοινωνία, δηλαδὴ τὴ μεγάλη καὶ δυνατὴ "ἐκκλησία", ὅπως τὴν ἐπιδιώκουν οἱ οἰκουμενιστές.
Ἕνας ἁπλὸς ὀρθόδοξος ὅμως θὰ ρωτήσει: "Ἀφοῦ θὰ ὑπάρχουν καὶ θὰ ἰσχύουν οἱ παλιὲς αἰτίες τῆς διαίρεσης τῶν χριστιανῶν, πῶς θὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἑνότητα τῶν “ἐκκλησιῶν”;". Προφανῶς θὰ βρεῖ
τὸν τρόπο ὁ δολοπλόκος Πάπας νὰ καθησυχάσει ἐκείνους, ποὺ θὰ ἔχουν τὶς ἐπιφυλάξεις τους. "Μεγαλόψυχος" καθὼς εἶναι, θὰ ἀφήσει τοὺς Ὀρθοδόξους νὰ διατηρήσουν τὴν παράδοσή τους, ἡ
ὁποία γι᾽ αὐτὸν ἔχει μόνο πολιτιστικὴ ἀξία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα εἶναι τρόπος ζωῆς καὶ διαμορφώθηκε ἀπὸ ἁγίους ἀνθρώπους.
Ἕνας καρδινάλιος ὑποστήριξε πρόσφατα ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι, μέσῳ τῆς κοινωνίας μὲ τὴ Ρώμη, θὰ ἔχουν πνευματικὸ ἐμπλουτισμό. Δηλαδή, οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ δεχτοῦν εὐεργετικὴ ἐπίδραση ἀπ᾽ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς! Μᾶς καλοῦν νὰ βιώσουμε τὴ δική τους πνευματικότητα, ἡ ὁποία δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν πνευματικότητα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπὸ τὶς διάφορες δηλώσεις τῶν ἑτεροδόξων διαπιστώνει κανεὶς ὅτι δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ κάνουν κανένα βῆμα ἐπιστροφῆς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Συνεχίζουν τὴν πορεὶα τῆς περαιτέρω ἀπομάκρυνσης ἀπὸ αὐτή, διαστρεβλώνοντας περισσότερο τὸ περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ νοθεύοντας τὴν ὀρθότητα τῆς πίστεως. Γιὰ λόγους ὅμως προσηλυτιστικοὺς κάνουν μερικὲς ἐκδηλώσεις ἀγάπης προκειμένου νὰ παραπλανήσουν τοὺς ἀνυποψίαστους καὶ νὰ δημιουργήσουν ἐντυπώσεις.
Ἀλλὰ δὲν φταῖνε μόνο οἱ ἑτερόδοξοι. Μεγαλύτερο κρίμα ἔχουν οἱ δικοὶ μας οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι χαίρονται ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει ὁ Πάπας νὰ τὸν πλησιάσουν καὶ μεθοῦν ἀνίερα κάθε φορά, ποὺ τὸν προσφωνοῦν καὶ τὸν ἀσπάζονται. Καὶ ζοῦν ὅλοι τους, αἱρετικοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι, μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι θὰ πετύχουν τὴν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας, ἀγνοώντας πλήρως τὸ τί θὰ πεῖ ὁ λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου