ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς τους (44) Θεολόγους
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εκφράζουμε τη λύπη μας, διότι
το κείμενο που δημοσιεύσατε, εκτός από μερικά σημεία του που εκφράζουν προβληματισμούς που απασχολούν όλους τους θεολόγους στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ατυχές και απαράδεκτο.
1.Είναι ατυχής και άδικη η κριτική που ασκείτε στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο, η οποία οργάνωσε μαζί με τις Κοσμητείες των Θεολογικών Σχολών και την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων την Ημερίδα Στην Πεντέλη με θέμα «Εκκλησία και Θεολογία». Η ΔΙΣ, ως συνοργανώτρια της ημερίδας κατόπιν ομόφωνης παρακλήσεως των Θεολόγων που παραβρέθηκαν, ζήτησε από το ΥΠΕΠΘ να δει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα της αδιοριστίας καθώς και το θέμα της προαιρετικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών που προέκυψε τον περασμένο Αύγουστο. Δεν αναφέρει η ΔΙΣ για ομολογιακό μάθημα (αυτός είναι ο δικός σας χαρακτηρισμός), διότι φυσικά το μάθημά μας δεν είναι ομολογιακό, εκτός αν πιστεύετε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ομολογία. Ζήτησε απλώς να είναι υποχρεωτική η διδασκαλία για τους Ορθοδόξους. Είναι άλλο το θέμα που βάζετε εσείς προς συζήτηση και δεν ασχολήθηκε μ΄ αυτό η Ημερίδα. Αντί να ευχαριστήσετε τον Αρχιεπίσκοπο και τα μέλη της ΔΙΣ που ήρθαν και πορβληματίστηκαν μαζί μας για δικά μας καυτά θέματα και να το θεωρήσουμε αυτό μια θετική αφετηρία που η ΔΙΣ δείχνει να είναι πρόθυμη και στο μέλλον να συμμετέχει στους αγώνες μας για τα θέματα που αφορούν το μάθημά μας, για την αδιοριστία κ.ά, έρχεστε και την κατακεραυνώνετε, γιατί δεν σκέφτηκε ή δεν έπραξε όπως θα θέλατε εσείς. Είναι λάθος, συνάδελφοι να μη έρχεστε στις Ημερίδες, να θέλετε όμως οι ημερίδες, από τις οποίες απουσιάζετε να αποφασίζουν όπως εσείς θέλετε.
2. Ήταν λάθος η παρέμβαση που κάνατε για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών από Θεολόγους στο Δημοτικό.
Προτιμάτε, δηλαδή, να μην διδάσκεται το μάθημα στο Δημοτικό; Γιατί δεν μιλάτε γι΄ αυτό το θέμα; Γιατί δέχεστε να έρχονται από το Δημοτικό, που είναι η πρώτη βαθμίδα αγωγής και μόρφωσης, παιδιά θρησκευτικώς αναλφάβητα στο Γυμνάσιο (δεύτερη βαθμίδα αγωγής;) Γιατί δεν βλέπετε την πλημμελή διδασκαλία της θρησκευτικής αγωγής στο Δημοτικό, ως πρόβλημα αγωγής της χώρας και τα βάζετε με τους αδιόριστους Θεολόγους; Ξέρετε κάποια χώρα που διδάσκεται από εκπαιδευτικούς κάποιο μάθημα, χωρίς να έχουν οι εκπαιδευτικοί αυτοί αποδεδειγμένα, τα απαιτούμενα προσόντα, την απαραίτητη πανεπιστημιακή εκπαίδευση; Γιατί να απαιτείται πανεπιστημιακή ειδίκευση και κατάρτιση για να διδάξει ένας εκπαιδευτικός το μάθημα των Θρησκευτικών στην Α΄ Γυμνασίου και στην Στ΄ Δημοτικού (μια χρονιά νωρίτερα) το ίδιο μάθημα να το διδάσκουν ανειδίκευτοι και ανίδεοι; Σε ποια χώρα επιτρέπεται να γίνεται κάτι τέτοιο;
Αυτά γιατί δεν σας απασχολούν; Και τάσσεστε με τόση ευκολία και αντισυναδελφικότητα εναντίον της ίδιας της ειδικότητάς σας και των αδιορίστων συναδέλφων σας;
3. Ως προς το θέμα της αλλαγής του χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, που μόνοι σας ανοίξατε, είναι φανερή η προχειρότητά σας, με την οποία αντιμετωπίζετε το θέμα.
Οι θέσεις που διατυπώνετε και το ύφος τους κειμένου σας, κάθε άλλο δείχνουν, από το ότι προβληματίζεστε σοβαρά και υπεύθυνα για το μάθημα των Θρησκευτικών. Το κεντρικό όμως στοιχείο του κειμένου σας είναι ότι θεωρείτε τους εαυτούς σας, ως τους μόνους κατάλληλους, ικανούς και αρμόδιους να επεξεργαστούν τα θέματα του μαθήματός μας. Ούτε καν μία πρόταση συνεργασίας, ούτε καν μία πρόσκληση διαλόγου και σύσκεψης.
Η τακτική αυτή, που εκφράζεται σε όλο το κείμενο όπως για παράδειγμα: «έχουμε δεσμευτεί να επεξεργαστούμε συγκεκριμένες προτάσεις για τον επαναπροσδιορισμό του χαρακτήρα των διαστάσεων και των στοχεύσεων του Θ.Μ.» ή « ομάδες Θεολόγων έχουν διαμορφωθεί και εργάζονται άτυπα, αλλά οργανωμένα» κ.ά., είναι μη θεολογική και μη συναδελφική. Την καταγγέλλουμε στους Θεολόγους και σε όσους αγωνιούν για το μάθημα των Θρησκευτικών. Είναι μια τακτική που διασπά την ενότητα των Θεολόγων και τους αγώνες τους για το μάθημά μας, υιοθετεί και καθιστά την υπόθεση του μαθήματος αντικείμενο διαχείρισης μιας ηγετικής ομάδας αυτοθεωρούμενων ειδικών και ειδημόνων και περιφρονεί τις Θεολογικές Σχολές, τους χιλιάδες θεολόγους και την Εκκλησία. Το θέμα του Θρησκευτικού Μαθήματος είναι θέμα όλων μας και πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά, συναδελφικά και ενωτικά από όλους. Γι’ αυτό σας καλούμε να ακολουθήσετε μια άλλη στάση.
Εκφράζουμε τη λύπη μας, διότι
το κείμενο που δημοσιεύσατε, εκτός από μερικά σημεία του που εκφράζουν προβληματισμούς που απασχολούν όλους τους θεολόγους στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ατυχές και απαράδεκτο.
1.Είναι ατυχής και άδικη η κριτική που ασκείτε στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο, η οποία οργάνωσε μαζί με τις Κοσμητείες των Θεολογικών Σχολών και την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων την Ημερίδα Στην Πεντέλη με θέμα «Εκκλησία και Θεολογία». Η ΔΙΣ, ως συνοργανώτρια της ημερίδας κατόπιν ομόφωνης παρακλήσεως των Θεολόγων που παραβρέθηκαν, ζήτησε από το ΥΠΕΠΘ να δει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα της αδιοριστίας καθώς και το θέμα της προαιρετικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών που προέκυψε τον περασμένο Αύγουστο. Δεν αναφέρει η ΔΙΣ για ομολογιακό μάθημα (αυτός είναι ο δικός σας χαρακτηρισμός), διότι φυσικά το μάθημά μας δεν είναι ομολογιακό, εκτός αν πιστεύετε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ομολογία. Ζήτησε απλώς να είναι υποχρεωτική η διδασκαλία για τους Ορθοδόξους. Είναι άλλο το θέμα που βάζετε εσείς προς συζήτηση και δεν ασχολήθηκε μ΄ αυτό η Ημερίδα. Αντί να ευχαριστήσετε τον Αρχιεπίσκοπο και τα μέλη της ΔΙΣ που ήρθαν και πορβληματίστηκαν μαζί μας για δικά μας καυτά θέματα και να το θεωρήσουμε αυτό μια θετική αφετηρία που η ΔΙΣ δείχνει να είναι πρόθυμη και στο μέλλον να συμμετέχει στους αγώνες μας για τα θέματα που αφορούν το μάθημά μας, για την αδιοριστία κ.ά, έρχεστε και την κατακεραυνώνετε, γιατί δεν σκέφτηκε ή δεν έπραξε όπως θα θέλατε εσείς. Είναι λάθος, συνάδελφοι να μη έρχεστε στις Ημερίδες, να θέλετε όμως οι ημερίδες, από τις οποίες απουσιάζετε να αποφασίζουν όπως εσείς θέλετε.
2. Ήταν λάθος η παρέμβαση που κάνατε για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών από Θεολόγους στο Δημοτικό.
Προτιμάτε, δηλαδή, να μην διδάσκεται το μάθημα στο Δημοτικό; Γιατί δεν μιλάτε γι΄ αυτό το θέμα; Γιατί δέχεστε να έρχονται από το Δημοτικό, που είναι η πρώτη βαθμίδα αγωγής και μόρφωσης, παιδιά θρησκευτικώς αναλφάβητα στο Γυμνάσιο (δεύτερη βαθμίδα αγωγής;) Γιατί δεν βλέπετε την πλημμελή διδασκαλία της θρησκευτικής αγωγής στο Δημοτικό, ως πρόβλημα αγωγής της χώρας και τα βάζετε με τους αδιόριστους Θεολόγους; Ξέρετε κάποια χώρα που διδάσκεται από εκπαιδευτικούς κάποιο μάθημα, χωρίς να έχουν οι εκπαιδευτικοί αυτοί αποδεδειγμένα, τα απαιτούμενα προσόντα, την απαραίτητη πανεπιστημιακή εκπαίδευση; Γιατί να απαιτείται πανεπιστημιακή ειδίκευση και κατάρτιση για να διδάξει ένας εκπαιδευτικός το μάθημα των Θρησκευτικών στην Α΄ Γυμνασίου και στην Στ΄ Δημοτικού (μια χρονιά νωρίτερα) το ίδιο μάθημα να το διδάσκουν ανειδίκευτοι και ανίδεοι; Σε ποια χώρα επιτρέπεται να γίνεται κάτι τέτοιο;
Αυτά γιατί δεν σας απασχολούν; Και τάσσεστε με τόση ευκολία και αντισυναδελφικότητα εναντίον της ίδιας της ειδικότητάς σας και των αδιορίστων συναδέλφων σας;
3. Ως προς το θέμα της αλλαγής του χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, που μόνοι σας ανοίξατε, είναι φανερή η προχειρότητά σας, με την οποία αντιμετωπίζετε το θέμα.
Οι θέσεις που διατυπώνετε και το ύφος τους κειμένου σας, κάθε άλλο δείχνουν, από το ότι προβληματίζεστε σοβαρά και υπεύθυνα για το μάθημα των Θρησκευτικών. Το κεντρικό όμως στοιχείο του κειμένου σας είναι ότι θεωρείτε τους εαυτούς σας, ως τους μόνους κατάλληλους, ικανούς και αρμόδιους να επεξεργαστούν τα θέματα του μαθήματός μας. Ούτε καν μία πρόταση συνεργασίας, ούτε καν μία πρόσκληση διαλόγου και σύσκεψης.
Η τακτική αυτή, που εκφράζεται σε όλο το κείμενο όπως για παράδειγμα: «έχουμε δεσμευτεί να επεξεργαστούμε συγκεκριμένες προτάσεις για τον επαναπροσδιορισμό του χαρακτήρα των διαστάσεων και των στοχεύσεων του Θ.Μ.» ή « ομάδες Θεολόγων έχουν διαμορφωθεί και εργάζονται άτυπα, αλλά οργανωμένα» κ.ά., είναι μη θεολογική και μη συναδελφική. Την καταγγέλλουμε στους Θεολόγους και σε όσους αγωνιούν για το μάθημα των Θρησκευτικών. Είναι μια τακτική που διασπά την ενότητα των Θεολόγων και τους αγώνες τους για το μάθημά μας, υιοθετεί και καθιστά την υπόθεση του μαθήματος αντικείμενο διαχείρισης μιας ηγετικής ομάδας αυτοθεωρούμενων ειδικών και ειδημόνων και περιφρονεί τις Θεολογικές Σχολές, τους χιλιάδες θεολόγους και την Εκκλησία. Το θέμα του Θρησκευτικού Μαθήματος είναι θέμα όλων μας και πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά, συναδελφικά και ενωτικά από όλους. Γι’ αυτό σας καλούμε να ακολουθήσετε μια άλλη στάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου