Σε Συνέντευξη στην ΕΤ3 (Δελτίο Ειδήσεων- 06/06/11) ο Υφυπουργός Παιδείας Γιάννης Πανάρετος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στον περιορισμό της αυτονομίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από το κράτος λέγοντας:
Ο κεντρικός στόχος του υπουργείου παιδείας είναι η αυτοτέλεια. Ομως πώς αυτή την στιγμή θα λειτουργήσει καλύτερα η αυτοτέλεια όταν το κόστος του προσωπικού, που είναι το μεγαλύτερο κόστος για ένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προέρχεται αποκλειστικά από το κράτος; Αυτό που έχει σημασία και με το οποίο θα συμφωνήσουμε και με τα παν/μια και τα Τει είναι να έχουν ένα συνολικό προϋπολογισμό και μέσα από αυτόν να προσδιορίζουν καλύτερα τις ανάγκες τους...Τώρα οι ανάγκες όσον αφόρα το διδακτικό προσωπικό είναι ευθύνη άλλου, είναι της κεντρικής διοίκησης δηλαδή χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους φορολογούμενους.
Να παρατηρήσω όμως ότι σε στιγμές οικονομικής κρίσης τα παν/μια δε χρειάζεται απλώς να προσαρμοστούν στα δεδομένα, πρέπει να είναι πρωτοπόρα στην αντιμετώπιση της κρίσης. Το 2008 όταν ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση, πανεπιστήμια τα οποία δεν είχαν τόσο μεγάλη εξάρτηση από την κεντρική κυβέρνηση, έκαναν εντυπωσιακές ενέργειες για να ανταποκριθούν στην κρίση. Για παράδειγμα, τα παν/μια του Stanford και του Berkeley, ένα ιδιωτικό και ένα δημόσιο έκαναν μεγάλες περικοπές. Το μεν Stanford αναγκάστηκε να απολύσει διοικητικό προσωπικό και να παγώσει όλους τους διορισμούς για ένα χρόνο, το δε Berkeley έκοψε ένα μισθό από τους καθηγητές του. Αυτό δεn σημαίνει ότι πρέπει να το ακολουθήσουμε και εμείς αλλά στην προκειμένη περίπτωση- στους έκτακτους καθηγητές- τα ίδια τα πανεπιστήμια να βρουν τρόπους περιορισμού των αναγκών. Μπορεί να χρειαστεί να συγχωνεύσουν τμήματα ή προγράμματα. Δεν έχει έννοια σε ένα πανεπιστήμιο να έχουμε ταυτόχρονα τμήμα μαθηματικών και τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών. Το ΑΠΘ έχει κάνει ενδιαφέρουσες σκέψεις πώς να πάει μπροστά το παν/μιο, να ξεφύγει από αυτή τη σχέση με το υπουργείο, τι δίνει και τι δε δίνει, και να γίνει ανταγωνιστικό σε διεθνές επίπεδο.
Να παρατηρήσω όμως ότι σε στιγμές οικονομικής κρίσης τα παν/μια δε χρειάζεται απλώς να προσαρμοστούν στα δεδομένα, πρέπει να είναι πρωτοπόρα στην αντιμετώπιση της κρίσης. Το 2008 όταν ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση, πανεπιστήμια τα οποία δεν είχαν τόσο μεγάλη εξάρτηση από την κεντρική κυβέρνηση, έκαναν εντυπωσιακές ενέργειες για να ανταποκριθούν στην κρίση. Για παράδειγμα, τα παν/μια του Stanford και του Berkeley, ένα ιδιωτικό και ένα δημόσιο έκαναν μεγάλες περικοπές. Το μεν Stanford αναγκάστηκε να απολύσει διοικητικό προσωπικό και να παγώσει όλους τους διορισμούς για ένα χρόνο, το δε Berkeley έκοψε ένα μισθό από τους καθηγητές του. Αυτό δεn σημαίνει ότι πρέπει να το ακολουθήσουμε και εμείς αλλά στην προκειμένη περίπτωση- στους έκτακτους καθηγητές- τα ίδια τα πανεπιστήμια να βρουν τρόπους περιορισμού των αναγκών. Μπορεί να χρειαστεί να συγχωνεύσουν τμήματα ή προγράμματα. Δεν έχει έννοια σε ένα πανεπιστήμιο να έχουμε ταυτόχρονα τμήμα μαθηματικών και τμήμα εφαρμοσμένων μαθηματικών. Το ΑΠΘ έχει κάνει ενδιαφέρουσες σκέψεις πώς να πάει μπροστά το παν/μιο, να ξεφύγει από αυτή τη σχέση με το υπουργείο, τι δίνει και τι δε δίνει, και να γίνει ανταγωνιστικό σε διεθνές επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου