Οι συντεχνίες επί Τουρκοκρατίας και σήμερα
Οι συντεχνίες κάθε επαγγέλματος έπαιξαν επί της μακρότατης και μαρτυρικής για το Έθνος εποχής της τουρκοκρατίας, αποφασιστικό ρόλο στην επιβίωση Του. Η Ιστορία καταγράφει το γεγονός ότι οι συντεχνίες συντήρησαν τις Εκκλησίες και τις Μονές που κληρονόμησαν από τα Βυζαντινά χρόνια, κατασκεύασαν νέες, δημιούργησαν ταμεία απελευθέρωσης φυλακισμένων, ίδρυσαν και συντηρούσαν νοσοκομεία, σύστησαν και χρηματοδοτούσαν σχολεία
έδιναν πλούσιες χορηγίες για την έκδοση βιβλίων, από τα σπλάχνα τους ξεπήδησε η Φιλική Εταιρεία και η ιδέα της ελευθερίας του Έθνους. Στις μέρες μας δοκιμάζεται πάλι το Έθνος, αλλά οι συντεχνίες ενεργούν μεμονωμένα, αγνοούν το γενικό πρόβλημα και πιέζουν την κυβέρνηση, με σκοπό να διατηρήσουν, όσο μπορούν, τα δικά τους κεκτημένα και να υπερασπισθούν τα συμφέροντα τους, αγνοώντας την τύχη των αδύναμων συμπολιτών τους.
Όλοι οι λογικοί πολίτες αναγνωρίζουν ότι πρέπει να γίνει κάτι με το δημόσιο χρέος, ότι πρέπει να μαζευτεί το Κράτος και να καταστεί πιο έντιμο και αποδοτικό, περιορίζοντας τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή. Το Κράτος όμως από χρόνια είναι σε παράλυση και οι έως τώρα Κυβερνήσεις αδυνατούσαν να υλοποιήσουν τις λογικές όσο και απαραίτητες υποχρεώσεις τους. Έτσι και η σημερινή αναγκάζεται να αφαιρέσει πάλι μέρος από τα εισοδήματα των πολιτών. Κι εδώ γίνεται η σφαγή μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Φίλος παρομοίασε την κατάσταση με την επιλογή των θέσεων για την απόρριψη και επεξεργασία των αποβλήτων και των σκουπιδιών. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχουν τέτοιοι χώροι αλλά και όλοι αρνούνται να γίνουν στην περιφέρεια τους…
Η Κυβέρνηση αναζητώντας εναγωνίως τα χρήματα που της λείπουν προβληματίζεται για μήνες και τα ΜΜΕ μας τρομοκρατούν καθημερινά με πληροφορίες πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενες. Η πραγματική είδηση είναι πως όλες οι συντεχνίες που φοβούνται ή έχουν πληροφορίες πως θα θιγούν, διαμαρτύρονται, απεργούν, χρησιμοποιούν κάθε μέσο ώστε στα μέτρα που θα επιβληθούν αυτές να "πέσουν στα μαλακά"….Η Κυβέρνηση δυσκολεύεται να τις αντιμετωπίσει, η τρικομματική κοινοβουλευτική πλειονοψηφία διστάζει να υπερψηφίσει τα μέτρα, γιατί σκέπτεται το πολιτικό κόστος και δειλιάζει μπρος στη δημαγωγία της αντιπολίτευσης και τις κινητοποιήσεις των ομάδων που θίγονται και μάλλον επιλέγεται η με τις λιγότερες αντιδράσεις λύση: να θιγούν και πάλι τα ισχνά βαλάντια του πιο αδύναμου κρίκου της κοινωνίας, που είναι οι συνταξιούχοι, οι συμβασιούχοι, οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και όλοι όσοι δεν έχουν δυνατότητα αντίδρασης. Αντίθετα οι καθηγητές έχουν το όπλο να κλείνουν τα εκπαιδευτήρια, οι δικαστικοί να σταματούν τη λειτουργία των δικαστηρίων, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ να κατεβάζουν τους διακόπτες…. Αν, υπό την πίεση των συντεχνιών, πάλι οι αδύναμοι βετεράνοι της ζωής και οι άτυχοι της κοινωνίας υποχρεωθούν να πληρώσουν τα χρέη που οι εξουσιαστές προκάλεσαν και την ώρα που οι ισχυροί της κοινωνίας δεν θίγονται καθόλου ή θίγονται με το γάντι, τότε η αδικία θα μεγαλώσει και θυμίζουμε στην Κυβέρνηση αυτό που ο Μέγας Φώτιος συμβούλευσε τον ηγεμόνα της Βουλγαρίας Μιχαήλ: " Ποτέ να μη φέρεις σε απόγνωση κανένα των ανθρώπων, διότι η απόγνωση είναι ισχυρό και ακαταμάχητο όπλο και πολλές φορές η ανάγκη προκαλεί παράτολμες πράξεις, που μπορούν να επιφέρουν μη αναμενόμενες εξελίξεις, που πριν συμβούν θεωρούνταν μύθοι".
Η κρίση που διερχόμαστε είναι δίκοπο μαχαίρι για την Ελλάδα. Αν η Κυβέρνηση δεν μπορέσει να τιθασεύσει τις ενστικτώδεις κινήσεις των θιγομένων συμφερόντων και αν δεν εμπνεύσει και δεν πείσει το λαό ότι πρώτη η ίδια, με τα μέλη και τα στελέχη της, υφίσταται την κρίση και συμμετέχει ειλικρινά και αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της, τότε ολοσχερώς θα καταστραφεί η κοινωνική ισορροπία και κατά συνέπεια η ενότητα της Πολιτείας, όπως γράφει ο Πλάτων στο ομώνυμο έργο του. Κατά τον Πλάτωνα η τέλεια Πολιτεία είναι εκείνη, η οποία στο κρατικό και στο ατομικό επίπεδο κυβερνάται από τον Λόγο και, μέσω του Λόγου, από το Αγαθό. Ατελείς είναι οι Πολιτείες που ο Λόγος, ή μάλλον η γνώση η συνώνυμη προς το καθήκον, αντικαθίσταται από άλλα πράγματα: τη φιλοδοξία, τη φιλαργυρία, τη φιληδονία, τη ματαιοδοξία και την εγκληματικότητα. ( Βλ.σχ. Alexandre Koyre " Φιλοσοφία και Πολιτεία - Εισαγωγή στην ανάγνωση του Πλάτωνα", Εκδ. "Αλεξάνδρεια", Αθήνα, 1990, σελ. 141). Σύμφωνα με τη σκέψη του Πλάτωνα στην Ελλάδα σήμερα έχουμε ολιγαρχικό κράτος, όπου ο πλούτος καταλαμβάνει την κορυφή της κλίμακας των αξιών, το χρήμα συνδέεται με τιμές, εξουσία και υψηλά κρατικά αξιώματα και το Κράτος είναι ατελές ως προς την ίδια τη βασική αρχή της δομής και της διακυβέρνησης του και διασπασμένο στην κοινωνία των προνομιούχων και σ' αυτή των φτωχών.
Τις ημέρες αυτές δεν είναι η τιμητική του κ. Φωτόπουλου και της συντεχνίας της ΔΕΗ, αλλά των δικαστικών, των πανεπιστημιακών, των αξιωματικών, όλων δηλαδή εκείνων επί των οποίων στηρίζονται τα βάθρα μιας δίκαιης και ελεύθερης κοινωνίας. Απεργούν γιατί δεν θέλουν να θιγούν περαιτέρω τα εισοδήματα τους όσοι θάπρεπε, με το παράδειγμα τους, να διδάσκουν υψηλό πατριωτικό ήθος και πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης, εθνικής ενότητας, αυτοθυσίας και αγωνιστικότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης και για την επανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Αν οι συντεχνίες των ταγών της κοινωνίας θέλουν να ξεπεραστεί η σημερινή κρίση χωρίς κοινωνικές εκρήξεις, τότε πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να δουν την κοινωνία ως ενιαίο σύνολο και "να βάλουν πλάτη" στον οικονομικό πόλεμο που διεξάγεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου