Ηρακλής Ρεράκης, Απορριπτέα η πρόθεση απόλυσης των Ιερέων μας από το Δημόσιο

Απορριπτέα η πρόθεση απόλυσης των Ιερέων μας από το Δημόσιο

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Κανείς νουνεχής πολίτης δεν υπάρχει, που να μην κατανοεί ότι πίσω από τη λεγόμενη πρόταση ή πρόθεση της Πολιτείας, που αφορά την απόλυση από το Δημόσιο των Ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα μας  κρύβεται στην ουσία μία ακόμη δίωξη και απαξίωση του πνευματικού χώρου της Ορθοδοξίας που εκείνοι εκφράζουν.

Η δίωξη αυτή αποτελεί μοναδικό φαινόμενο σε ολόκληρη την Ευρώπη και προέρχεται από την ανερμήνευτη εχθρότητα, που επιδεικνύει προς την ορθόδοξη παράδοση και κληρονομιά η σημερινή πολιτειακή αρχή η οποία, καθώς φαίνεται, εφαρμόζει ένα σχέδιο που επιδιώκει να μετατρέψει άρον - άρον την ορθόδοξη κοινωνία της Ελλάδος σε ουδετερόθρησκη είτε με την επιβολή των πολυθρησκειακών θρησκευτικών στα σχολεία, είτε με τις έμφυλες ταυτότητες είτε με την πρόθεση αποπομπής του Ιερού Κλήρου και ό, τι αυτός εκφράζει από τον Δημόσιο βίο. Η δολιότητα των υποσχέσεων της Πολιτείας  φάνηκε άμεσα από το γεγονός ότι ούτε καν ανέμενε την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, αλλά, μαζί με την ανακοίνωση για την απόλυση των κληρικών από το Δημόσιο, ανακοίνωνε, παράλληλα, την προκήρυξη 10.000 νέων  διορισμών στις θέσεις των απολυθέντων κληρικών! Το τέχνασμα αυτό της πολιτείας, από τη μια πλευρά, να απολύει τους κληρικούς από το Δημόσιο, και, από την άλλη, να αναζητά στήριξη της απόφασής της σε απελπισμένους αδιόριστους, προσφέροντάς τους την ελπίδα ότι θα διοριστούν, αν απολυθούν οι κληρικοί, συνιστά άμεση πολιτική πρόκληση  σύγκρουσης  και διχασμού κοινωνικών ομάδων εργαζομένων και, πιο συγκεκριμένα, σύγκρουση των αδιόριστων με τους Ιερείς και την Εκκλησία που διακονούν. Η πρόταση και πρόθεση συμφωνίας, που ανακοινώθηκε από τον Πρωθυπουργό για ο καλό των Ιερέων και μεταφέρεται μέσω του Μακαριωτάτου στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας για περαιτέρω συζήτηση και απόφαση συμβαίνει για πρώτη φορά, διότι, για πρώτη φορά, μόνιμοι δημόσιοι λειτουργοί, αντί να προάγονται, υποβιβάζονται και υποτιμούνται, με εντελώς αντισυνταγματικό και παράνομο τρόπο, σε ένα κατώτερο και αγνώστων στοιχείων εργασιακό καθεστώς. Η Πολιτεία, με την απαξιωτική στάση της, επιδεικνύει εμφανώς, όχι συμπάθεια και αναγνώριση, αλλά εμφανή περιφρόνηση και υποτίμηση έναντι γενικά της πνευματικής παρουσίας και του πνευματικού ρόλου του κατώτατου κλήρου. Ο Ιερέας, στην ελληνική παραδοσιακή κοινωνία, αποτελεί το μόνιμο και σταθερό στήριγμα του λαού μας, στις λύπες, στις χαρές, στις συμφορές, στις εκάστοτε υλικές και πνευματικές τους ανάγκες. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στις ενορίες της χώρας μας, χριστιανοί και μη, τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά,  που βιώνουν τον δικό τους σταυρό με τόσες μόνιμες ή προσωρινές ή και αιφνίδιες δυσχέρειες και δυσκολίες, ποικίλου περιεχομένου, που η Πολιτεία ούτε καν τις γνωρίζει. Ο Ιερέας, όμως, είναι πάντοτε ο πρώτος που γνωρίζει και μαθαίνει προσωπικά αυτά τα προβλήματα.  Ειδικά τα τελευταία χρόνια οι κληρικοί είναι κυρίως εκείνοι που αντιμετώπισαν τις γνωστές και οξύτατες κοινωνικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσεως, συμβάλλοντας έτσι, μέσω του φιλάνθρωπου έργου των Ορθοδόξων Ενοριών, στη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης. Η ανίερη πρόταση αποπομπής των Ιερέων από το Δημόσιο, δείχνει, συμβολικά, μια εχθρική και μειωτική στάση έναντι των κληρικών και μια απαράδεκτη αγνωμοσύνη και αχαριστία απέναντι σε έναν κλάδο, που πρωταγωνίστησε στους αγώνες του έθνους μας για την ελευθερία της πατρίδας μας. Η Πολιτεία, με την πρόθεση που εξέφρασε να απολυθούν οι Ιερείς από το Δημόσιο και να ενταχθούν σε ένα αμφιβόλου εγκυρότητας και διάρκειας επιδοματικό καθεστώς, πέραν της οικονομικής και ασφαλιστικής οδύσσειας, που άδικα και απρόκλητα υποβάλλει τους κληρικούς και τις οικογένειές τους, εκφράζει, χωρίς αμφιβολία, μια υψηλού συμβολικού περιεχομένου απαράδεκτη υποτίμηση του πνευματικού ρόλου του Ιερού Κλήρου αλλά και ένα δείγμα απαξίωσης και αχαριστίας στην διαχρονική προς το έθνος μας προσφορά τους. Ο ελληνικός λαός είναι βέβαιο ότι ούτε συμφωνεί ούτε ακολουθεί την πολιτική του ηγεσία σε τέτοιες ακραίες ενέργειες.  Ελπίζουμε ότι, μετά και από τις έντονες αντιδράσεις που υπάρχουν, θα συνειδητοποιήσει την αδικία που ενέχει η πρότασή της για τους κληρικούς και θα την ανακαλέσει. Ελπίζουμε, επίσης, ότι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας δεν θα αποδεχθεί αυτό το προσύμφωνο που  απαξιώνει το πνευματικό έργο των κληρικών που διακονούν την Εκκλησία μας.