Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Αμάθεια και σκοπιμότητα

Αμάθεια και σκοπιμότητα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλος

Τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης Τσίπρα είναι γνωστό ότι αγνοούν την εκκλησιαστική και πολιτική ιστορία της Ελλάδος

και απορρίπτουν ως «αναχρονιστική» την ελληνορθόδοξη Παράδοσή των πολιτών της και την ιδιοπροσωπία τους. Δεν είναι όμως μόνο αμάθεια. Κρύβεται και ιδεολογική σκοπιμότητα. Με τις παρεμβάσεις του το ΣΥΡΙΖΑϊκό κράτος επιδιώκει να «εκσυγχρονίσει» τους Έλληνες. Τα στελέχη του έχουν ένα σύμπλεγμα μιμητισμού. Θεωρούν ό, τι αλλοδαπό «προοδευτικό». Ο μιμητισμός είναι παλιά ασθένεια κάποιων Ελλήνων. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το 1893, έγραψε στον «Λαμπριάτικο ψάλτη»:

«Άγγλος ή Γερμανός ή Γάλλος δύναται να είναι κοσμοπολίτης ή αναρχικός ή άθεος ή ό,τι δήποτε. Έκαμε το πατριωτικόν χρέος του, έκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα είναι ελεύθερος να επαγγέλλεται χάριν πολυτελείας την απιστίαν και την απαισιοδοξίαν. Αλλά ο Γραικύλος της σήμερον όστις θέλει να κάμη δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην, ομοιάζει με νάνον ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις ύψος και φανή και αυτός γίγας...».  

Τα μέτρα που εξήγγειλαν πανηγυρικά μαζί ο Αλ. Τσίπρας με τον κ. Ιερώνυμο περί «ουδετερόθρησκου κράτους» και περί της διακοπής της μισθοδοσίας των κληρικών από το δημόσιο είναι ένα από τα πολλά γεγονότα, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Το λυπηρό είναι ότι στην άγνοια και στην ιδεολογική εμμονή του Αλ. Τσίπρα συμφώνησε ο εντεταλμένος να προστατεύει το ποίμνιό του Αρχιεπίσκοπος.

Μια παράκληση προς τον Αρχιεπίσκοπο: Να σταματήσει να επισείει την προειδοποίηση ότι κάτι σοβαρό έχει να πει αργότερα και να αποδείξει ότι είναι «φούσκα» τα όσα έχουν αγανακτήσει κλήρο και λαό. Φτάνει πια. Έχει καταντήσει κουραστικό από χρόνια πολλά ο δικός του λόγος να αποδεικνύεται «φούσκα». Να υπόσχεται ότι έχει να πει ή να αποδείξει πολλά και ποτέ τίποτε να μην αποκαλύπτει ή να μην αποδεικνύει. Τίποτε άλλο σήμερα δεν έχει να πει στον πιστό ελληνικό λαό, παρά να του ζητήσει  ταπεινά συγγνώμη για όσα συμφώνησε με τον Αλ. Τσίπρα.

Το άλλος γεγονός, που δείχνει άγνοια των εκκλησιαστικών είναι ο τρόπος που ο Αλ. Τσίπρας χειρίστηκε  το Φανάρι στο θέμα της συμφωνίας του με τον κ. Ιερώνυμο. Το αγνόησε στη μεταβολή του άρθρου 3 του Συντάγματος και στο θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών. Ο κ. Γαβρόγλου δεν ήξερε στο Φανάρι πώς να δικαιολογήσει το ατόπημα, το πώς δηλαδή με τη συμφωνία περιλαμβάνεται ο υπό τη δικαιοδοσία του κλήρος της Κρήτης και της Δωδεκανήσου, χωρίς προηγουμένως η κυβέρνηση να έχει ζητήσει την άποψη Του.

Με τη συμφωνία με τον κ. Ιερώνυμο εν αγνοία του Φαναρίου ο Αλ. Τσίπρας  αυτοπαγιδεύθηκε. Ή θα εντάξει στην απόλυση από το Δημόσιο και τον κλήρο της Κρήτης και της Δωδεκανήσου, οπότε αυτός θα προστεθεί στον αδικούμενο υπόλοιπο κλήρο της Ελλάδας, ή θα τον αφήσει εκτός απόλυσης, οπότε θα αντιμετωπίσει τη διπλή αγανάκτηση των κληρικών της υπόλοιπης Ελλάδος, για την απόλυση και για άνιση μεταχείριση.-