Yποχρέωση των πιστών μουσουλμάνων σε μετακίνηση (hijiria) σε εδάφη αλλόθρησκα για την ενίσχυση του ισλαμικού επεκτατισμού

Βόμβα στην κοινωνική συνοχή

Αυτό που γίνεται είναι η κατοχύρωση της διδασκαλίας του Κορανίου περί υποχρέωσης των πιστών σε μετακίνηση (hijiria) σε εδάφη αλλόθρησκα, σύμφωνα με το παράδειγμα του Προφήτη. Για την ενίσχυση του ισλαμικού επεκτατισμού

Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Η πρωτοβουλία των μουσουλμανικών κρατών – μελών του ΟΗΕ σε λίγες ίσως ώρες θα φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Παρά την κάθετη αντίδραση μεγάλων χωρών της Δύσης (ΗΠΑ, Ιταλία, Αυστραλία, Αυστρία κ.ά.),

ψηφίζεται στο Μαρακές του Μαρόκου το περίφημο Σύμφωνο Μετανάστευσης (η Μετακίνησης) για τα δικαιώματα των μεταναστών.

Η Δύση και ιδιαίτερα η Ευρώπη, δίχως κανείς να ξέρει ποιος ακριβώς αποφασίζει, οδηγείται, δίχως μεγάλη γενική αντίδραση, στην αυτοκαταστροφή. Η παθητική ηγεσία της ΕΕ πρωτοστατεί στην πορεία αυτή ανατροπής της ευρωπαϊκής κοινωνικής συνοχής. Εντελώς μυωπικά, δίνοντας έμφαση απλά στις ρηχές φραστικές διαβεβαιώσεις των εμπνευστών του, πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες κλείνουν τα μάτια στα μεγάλα ζητήματα και στις πληγές που ανοίγουν.

Αυτό που γίνεται είναι η κατοχύρωση της διδασκαλίας του Κορανίου περί υποχρέωσης των πιστών σε μετακίνηση (hijiria) σε εδάφη αλλόθρησκα, σύμφωνα με το παράδειγμα του Προφήτη. Για την ενίσχυση του ισλαμικού επεκτατισμού.

Στην ουσία, οι μεγάλες ανατροπές που εισάγονται με το Σύμφωνο αυτό του ΟΗΕ (και για όσους βέβαια το προσυπογράψουν) μπορούν να αποτιμηθούν ως εξής:

1. Οι μετανάστες θεμελιώνουν δικαίωμα μετακίνησης στις χώρες άφιξής τους, με τον όποιο επαναπατρισμό τους να συνδέεται με διμερείς συμφωνίες με τις χώρες προέλευσης. Δηλαδή, αν οι χώρες αυτές το αρνηθούν, ο επαναπατρισμός θα γίνεται σχεδόν αδύνατος.

2. Αφού το δικαίωμα μετακίνησης κατοχυρώνεται, όποια άρνηση ή αντίθεση προς τέτοιες δραστηριότητες καθίσταται παράνομη. Η καταγγελία της «παράνομης» μετανάστευσης γίνεται αδίκημα!

3. Τα δικαιώματα των «μετακινουμένων» κατοχυρώνονται. Με τρόπο μάλιστα που να ανοίγει λογής ερμηνείες για έμπειρους νομικούς και ΜΚΟ ώστε να διεκδικούν δικαιώματα ασύλου και διαμονής για «προστατευομένους» τους.

Οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι για πλήρη αξιακή αλλοίωση δυτικών κοινωνιών και δημιουργία μαχητικά διεκδικητικών πλέον μουσουλμανικών μειονοτήτων. Το ζήτημα γίνεται κρισιμότερο από το γεγονός πως, σε αντίθεση με τη Δύση, είναι εντελώς αμφίβολο αν το Σύμφωνο θα εφαρμοσθεί από μουσουλμανικές χώρες που θα το έχουν υπογράψει. Θα αποδεχθεί λ.χ. η Σαουδική Αραβία οικοδόμηση χριστιανικών ναών ή μετανάστευση σιιτών από το Ιράν ή την Υεμένη;

Η Δύση έτσι τραγικά εθελοτυφλεί…

in.gr