Ἀνακοινωθέν ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐπί τοῦ θέματος τοῦ ἐκκλήτου τοῦ καταδικασθέντος εἰς ἔκπτωσιν ἀπό τοῦ θρόνου αὐτοῦ καί καθαίρεσιν Μητροπολίτου Ἀττικῆς Παντελεήμονος(17.02.2010)
Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἐπισήμου Ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑπό ἡμερομηνίαν 12ης Φεβρουαρίου 2010, τοῦ ἀναφερομένου καί εἰς τήν πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἔκκλητον προσφυγήν τοῦ καταδικασθέντος εἰς ἔκπτωσιν ἀπό τοῦ θρόνου αὐτοῦ καί καθαίρεσιν Μητροπολίτου Ἀττικῆς Παντελεήμονος, ἀνακοινοῦνται τά ἀκόλουθα:.......
1. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον δέχεται ἐκκλήτους προσφυγάς καταδικασθέντων ἀρχιερέων βάσει τῶν ἱερῶν κανόνων, ὡς οἱ 9ος καί 17ος τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καί ὄχι ἁπλῶς καί μόνον ἐπί τῇ βάσει νόμων οἱουδήποτε κράτους. Τοῦτο ἀποτελεῖ ἀναφαίρετον κανονικόν δικαίωμα αὐτοῦ, τό ὁποῖον οὐδείς ἐπιτρέπεται νά ἀμφισβητήσῃ, ἤσκησε δέ τοῦτο καί εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ὡς ἄνω προσφυγῆς, ἡ ὁποία, ἐκτός τῶν μνημονευθέντων ἱερῶν κανόνων, ἐστηρίζετο καί εἰς σχετικόν νόμον τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους.
2. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐξήτασεν εἰς πρῶτον στάδιον τήν ἐν λόγῳ προσφυγήν καί ἔκρινεν ὅτι διά τήν τελικήν κρίσιν τοῦ προσφυγόντος θά ἔδει νά ἀκολουθηθῇ ἡ κανονική ὁδός, διό καί ἐζήτησεν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τήν παραπομπήν αὐτοῦ εἰς δευτεροβάθμιον συνοδικόν δικαστήριον καί τήν μετά τοῦτο ἀποστολήν τοῦ σχετικοῦ φακέλλου εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον πρός τελικήν κρίσιν.
3. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐκτιμᾷ τήν δήλωσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅτι ἀποδέχεται εἰς τό σύνολόν των τόν Πατριαρχικόν Τόμον τοῦ 1850 καί τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Πρᾶξιν τοῦ 1928, ἐκφράζει ὅμως τήν ἀπογοήτευσιν καί λύπην του, διότι, ἐν ἀντιθέσει πρός τήν δήλωσιν ταύτην, ἐπικαλουμένη σχετικόν νόμον τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ἡ Ἱερά Σύνοδος παρακάμπτει καί ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀκυρώνει τήν ὡς ἄνω ἀπόφασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὑπενθυμίζεται ὅτι κατά τόν ἱδρυτικόν τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Τόμον τοῦ 1850 ἡ διοίκησις αὐτῆς ὀφείλει νά ἀσκῆται κατά τούς ἱερούς κανόνας ἀκωλύτως ἀπό πάσης κοσμικῆς ἐπεμβάσεως.
4. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον οὐδόλως καί εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν ἐπιθυμεῖ νά ὑποστηρίξῃ συγκεκριμένα πρόσωπα, ἐμμένει ὅμως, ὡς ἔχει ἱερόν χρέος, εἰς τήν τήρησιν τῆς κανονικῆς τάξεως καί τόν ὑπό πάντων ἀνεξαιρέτως ἔμπρακτον σεβασμόν τῶν ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων δικαίων καί ὑποχρεώσεών του.
5. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καλεῖ τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὅπως μή χωρήσῃ εἰς τήν πλήρωσιν τῶν δημιουργηθεισῶν δύο νέων Μητροπόλεων πρίν ἤ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἐκκρεμοῦσα διαδικασία τῆς ἐκδικάσεως τῆς περί ἧς πρόκειται ἐκκλήτου προσφυγῆς εἰς αὐτό.
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 17ῃ Φεβρουαρίου 2010
1. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον δέχεται ἐκκλήτους προσφυγάς καταδικασθέντων ἀρχιερέων βάσει τῶν ἱερῶν κανόνων, ὡς οἱ 9ος καί 17ος τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καί ὄχι ἁπλῶς καί μόνον ἐπί τῇ βάσει νόμων οἱουδήποτε κράτους. Τοῦτο ἀποτελεῖ ἀναφαίρετον κανονικόν δικαίωμα αὐτοῦ, τό ὁποῖον οὐδείς ἐπιτρέπεται νά ἀμφισβητήσῃ, ἤσκησε δέ τοῦτο καί εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ὡς ἄνω προσφυγῆς, ἡ ὁποία, ἐκτός τῶν μνημονευθέντων ἱερῶν κανόνων, ἐστηρίζετο καί εἰς σχετικόν νόμον τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους.
2. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐξήτασεν εἰς πρῶτον στάδιον τήν ἐν λόγῳ προσφυγήν καί ἔκρινεν ὅτι διά τήν τελικήν κρίσιν τοῦ προσφυγόντος θά ἔδει νά ἀκολουθηθῇ ἡ κανονική ὁδός, διό καί ἐζήτησεν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τήν παραπομπήν αὐτοῦ εἰς δευτεροβάθμιον συνοδικόν δικαστήριον καί τήν μετά τοῦτο ἀποστολήν τοῦ σχετικοῦ φακέλλου εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον πρός τελικήν κρίσιν.
3. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐκτιμᾷ τήν δήλωσιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅτι ἀποδέχεται εἰς τό σύνολόν των τόν Πατριαρχικόν Τόμον τοῦ 1850 καί τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Πρᾶξιν τοῦ 1928, ἐκφράζει ὅμως τήν ἀπογοήτευσιν καί λύπην του, διότι, ἐν ἀντιθέσει πρός τήν δήλωσιν ταύτην, ἐπικαλουμένη σχετικόν νόμον τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ἡ Ἱερά Σύνοδος παρακάμπτει καί ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀκυρώνει τήν ὡς ἄνω ἀπόφασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὑπενθυμίζεται ὅτι κατά τόν ἱδρυτικόν τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Τόμον τοῦ 1850 ἡ διοίκησις αὐτῆς ὀφείλει νά ἀσκῆται κατά τούς ἱερούς κανόνας ἀκωλύτως ἀπό πάσης κοσμικῆς ἐπεμβάσεως.
4. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον οὐδόλως καί εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν ἐπιθυμεῖ νά ὑποστηρίξῃ συγκεκριμένα πρόσωπα, ἐμμένει ὅμως, ὡς ἔχει ἱερόν χρέος, εἰς τήν τήρησιν τῆς κανονικῆς τάξεως καί τόν ὑπό πάντων ἀνεξαιρέτως ἔμπρακτον σεβασμόν τῶν ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων δικαίων καί ὑποχρεώσεών του.
5. Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καλεῖ τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ὅπως μή χωρήσῃ εἰς τήν πλήρωσιν τῶν δημιουργηθεισῶν δύο νέων Μητροπόλεων πρίν ἤ ὁλοκληρωθῇ ἡ ἐκκρεμοῦσα διαδικασία τῆς ἐκδικάσεως τῆς περί ἧς πρόκειται ἐκκλήτου προσφυγῆς εἰς αὐτό.
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 17ῃ Φεβρουαρίου 2010
Πέστε με καχύποπτο αλλά δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη η ρήξη στις σχέσεις της κλίκας του Ιερώνυμου και του Βαρθολομαίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως μεθοδεύουν αποκατάσταση του Μπεζενίτη με τον λογότερο γι' αυτούς οδυνηρό τρόπο;
Αν και δε συμφωνώ σε πολλά με τον Π.Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα νομίζω πως ΕΠΙΑΣΕ το νόημα "κατά
κράτος!!"
Αν κατάλαλβα ποιος είναι ανώνυμος σχολιογράφος επειδή γνωρίζω ότι έχει σπάνια πρόσβαση σε πληροφορίες ( ο μακαρίτης ο π. Επιφάνιος μου ανέθετε να τον ερωτώ για θέματα για να ενημερωθεί) φοβούμαι περισσότερο παρά ποτέ ότι κάτι μας ετοιμάζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα 800 εκατομμύρια για τα γηρατειά μπορεί να χρησιμεύσουν σε πολλά πράγματα και δύσκολα βλέπω να ξεφορτωνόμαστε τον Παντελεήμονα Μπεζενίτη
Δύσκολο να καθαιρεθεί ένας που έβαλε στο προσωπικό του βαλάντιο 800 εκατομμύρια ευρώ! Αυτό το περίφημο "κατιτίς" για τα γηρατειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστω και το ένα εκατοστό να δοθεί σε αρχιερείς που θα τον δικάσουν στο δευτορεβάθμιο δικαστήριο (όχι βέβαια) για να τους χρηματίσει αλλά για να τους βοηθήσει να έχουν και αυτοί "κατιτίς" για τα δικά τους γηρατειά, δεν θα συγκινηθούν οι δικαστές του από τη χειρονομία του και δεν θα ενεργήσουν ανάλογα;
Αλίμονον δεν μπορεί να είναι τόσο αφιλάνθρωποι οι Σεβασμιότατοι του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου!
Μήπως και η "κανονική" τοποθέτηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου ελήφθη με παρόμοιο τρόπο;
Θέλω να πω αν αυτή ειναι η πρόνοια και όχι η διαστροφική ερμηνεία των κανόνων γιατί περίμενε ολόκληρους μήνες για να εκδώσει την ετυμηγορία του το Πατριαρχείο αφού απεφασίσθη η διχοτόμηση της Μητροπόλεως και ακούσθηκαν ήδη τα ονόματα των φυντανιών που τη διεκδικούν;
Ολα αυτά δεν βοηθούν στην αποκατάσταση του Μπεζενίτη;
Κύριε Τελεβάντο παρόλο που είναι ειλικρινής η παρατήρησή σας "Δύσκολο να καθαιρεθεί ένας που έβαλε στο προσωπικό του βαλάντιο 800 εκατομμύρια ευρώ!" είναι συγχρόνως και αδιανόητη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού έχουμε φτάσει;
Δεσπότες- Αδέσποτοι!