Οικουμενισταί Μητροπολίται και Θεολόγοι ηγούνται της "αλώσεως" της εκκλησιαστικής γλώσσης

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 30/4/2010

Νὰ λάβη θέσιν ἡ Ἱεραρχία καὶ τὸ Φανάριον
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ
ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΗΣ "ΑΛΩΣΕΩΣ" ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ
Οἱ ἴδιοι εἰσηγοῦνται τὴν κατάργησιν τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

Ἐπί μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Χριστοδούλου κατεβλήθη μία προσπάθεια διά τήν ἀπόδοσιν τῶν Εὐαγγελικῶν καί Ἀποστολικῶν Ἀναγνωσμάτων εἰς τήν Δημοτικήν γλῶσσαν. Ἡ προσπάθεια ἦτο «πιλοτική». Ἐάν ἐπετύγχανε το «πείραμα», θά ἐπεκτείνετο καί εἰς τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας τῶν μυστηρίων καί εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν. Τότε ἀντεδράσαμεν δυναμικῶς. Ὁ «Ο.Τ.» ὕψωσε τήν σημαίαν τοῦ ἀγῶνος, διά νά ματαιωθοῦν τά σχέδια. Ἐλάβομεν τήν δημοσίαν ἀπάντησιν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου ὅτι εἴμεθα Ταλιμπάν καί δέν θα ὑπεχώρει εἰς τάς ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ «Ο.Τ.». Ἕν ἔτος μετά ὑπεχρεώθη να τερματίση τό «πείραμα». Διεπίστωσε τάς μεγάλας ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ ἐντίμου κλήρου καί ἀπεφάσισε τήν ὑποχώρησιν και τήν ἐγκατάλειψιν τῶν σχεδίων του. Ἦτο ἡ πρώτη μεγάλη ἧττα, ὡς εἴχομεν τονίσει εἰς τόν «Ο.Τ.», τῶν Ταλιμπάν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ........
Σήμερον αἱ δυνάμεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπανέρχονται εἰς τό θέμα. Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι εὐθέως συμπορεύονται μέ τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ και ὡρισμένοι ἐξ αὐτῶν σκανδαλίζουν τούς πιστούς ἤ συμμετέχουν εἰς σκανδαλώδεις ἐνεργείας σχετικῶς μέ τήν ἐκκλησιαστικήν περιουσίαν τῆς Μητροπόλεώς των, προπαγανδίζουν ἀνοικτῶς τήν κατάργησιν τῆς γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων. Σηκώνουν τάς χεῖρας καί τό ἀνάστημά των ἐναντίον τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί το πράττουν μέ τό ἀστεῖο ἐπιχείρημα ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νέαι μας δέν ἀντιλαμβάνονται τό περιεχόμενον τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί δι᾽ αὐτό δέν ἐκκλησιάζονται. Ἀνεκάλυψαν τά αἴτια τοῦ μή ἐκκλησιασμοῦ εἰς τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὄχι εἰς τόν τρόπον με τόν ὁποῖον συμπεριφέρονται ἤ εἰς τάς καινοτομίας, τάς ὁποίας εἰσαγάγουν εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἤ εἰς τήν ἐκκοσμίκευσιν τῆς Ἐκκλησίας ἤ εἰς τήν παραλυσίαν τῆς Ἐνορίας ἤ εἰς τόν πολυτελέστατον τρόπον διαβιώσεως πολλῶν Μητροπολιτῶν καί ἱερωμένων.
Κατά σύμπτωσιν οἱ Μητροπολῖται καί οἱ θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι μεθοδεύουν την κατάργησιν τῆς γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Μυστηρίων εἶναι ὑπέρ τοῦ δέοντος φιλοπαπικοί καί οἰκουμενισταί καί ἀγωνίζονται, διά νά εἶναι διαρκῶς εἰς τό φῶς τῆς ἐπικαιρότητος. Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί διακηρύσσουν ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι κανονική Ἐκκλησία καί πώς ὅσοι προβάλλομεν ἀντιστάσεις εἴμεθα φανατικοί. Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί εἰσηγοῦνται εἰς τήν Πολιτείαν τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τά σχολεῖα και τήν ἐπιβολήν τῆς θρησκειολογίας. Ἀντί νά ὑπερασπίζωνται τό μάθημα εἰσηγοῦνται τήν κατάργησίν του, ὅταν τοῦτο δέν τό ἐπιβάλλη ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις, ἐνῶ ἡ Κυβέρνησις εἶναι πολύ προσεκτική εἰς το ζήτημα φοβουμένη τάς ἀντιδράσεις καί τό πολιτικό κόστος. Γνωρίζουν ἆραγε οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ὅτι ἠμπορεῖ νά κατηγορηθοῦν διά ἔκπτωσιν ἐκ τῆς Πίστεως, ἀφοῦ μέ τάς ἐνεργείας των πολεμοῦν καί εἰσηγοῦνται τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος; Γνωρίζουν ὅτι ποδοπατοῦν το Σύνταγμα τῆς Πολιτείας, τό ὁποῖον ὁρίζει ὅτι τό Κράτος πρέπει νά μεριμνᾶ διά τήν Ἐθνικήν καί θρησκευτικήν ἀνάπτυξιν τῆς συνειδήσεως τῶν Ἑλληνοπαίδων; Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί, διά τήν ἐξυπηρέτησιν τῶν προσωπικῶν των συμφερόντων καί φιλοδοξιῶν, ἄλλοτε κάμνουν δῶρον εἰς ὑπουργούς τον διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας, ἄλλοτε τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἄλλοτε ὑποτάσσονται εἰς τάς ἐντολάς τῶν πολιτικῶν των προϊσταμένων καί ἀποδέχονται ἄνευ ἀντιστάσεως τό σύμφωνον ἐλευθέρας συμβιώσεως, τήν καῦσιν τῶν νεκρῶν, τήν πολιτικήν κηδείαν κ.λπ.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος ὁμοῦ μετὰ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἔλαβε μίαν ἀπόφασιν, διά τῆς ὁποίας ἀπαγορεύεται ἡ ἀπάρνησις τῆς Γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας. Ἡ ἀπόδοσίς της εἰς τήν δημοτικήν θά ἐπιτρέπεται μόνον μετά ἀπό εἰδικήν ἄδειαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Παρά ταῦτα Οἰκουμενισταί Μητροπολῖται και θεολόγοι μέ συνεντεύξεις διαμορφώνουν κλῖμα διά τήν μετάφρασιν τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τήν δημοτικήν. Κατά σύμπτωσιν ὅλοι των εἶναι τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί συμπεριφέρονται εἰς τήν Ἑλλάδα ὡς αἱ Οἰκουμενιστικαί δυνάμεις του. Λησμονοῦν ὅμως ὅλοι αὐτοί ὅτι:
1ον) Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς τάς δημοσίας ἐμφανίσεις του ὁμιλεῖ τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας καί τήν παρακολουθοῦν καί τήν κατανοοῦν ἄρχοντες, ἀρχόμενοι και πιστοί, ἐκφράζοντες τόν θαυμασμόν των διά τά Ἑλληνικά του;
2ον) Τό Σύνταγμα ὁρίζει ὅτι διά οἱανδήποτε μετάφρασιν εἰς τά ἱερά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας ἀποφασίζει ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως; Πῶς εἶναι τόσον βέβαιοι ὅτι τό Φανάρι θά ἐγκρίνη τήν μετάφρασιν καί την ἀπόδοσιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν εἰς τήν δημοτικήν, ὅταν ἀπό τήν ἀπόδοσιν μιᾶς λέξεως, μέ διάφορον τρόπον ἀπό αὐτόν τῆς πραγματικῆς ἐννοίας της, δύναται νά ὑπάρξη θύελλα διαμαρτυριῶν ἤ νά ὑπάρξουν πολλαπλαί ἑρμηνεῖαι, αἱ ὁποῖαι ἐνδεχομένως νά γεννήσουν αἵρεσιν; Πῶς ὁμιλοῦν ἐξ ὀνόματος τῶν νέων καί τῶν νεανίδων τῆς Ἑλλάδος, ὅταν αἱ ἀνδρῶαι καί γυναικεῖαι Ἱεραί Ὀρθόδοξαι Μοναί πλημμυρίζουν κατά τάς Κυριακάτικας θείας Λειτουργίας ἀλλά καί κατά τάς ἀγρυπνίας ἀπό νέους καί νεάνιδας. Πῶς ζητοῦν νά μεταφράσουν εἰς τήν Ἑλλάδα τά ἱερά Κείμενα, ὅταν αὐτά τά κείμενα ἐγεγράφησαν εἰς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, τήν ὁποίαν κατανοοῦν οἱ πιστοί, ἀλλά ὄχι καί ὡρισμένοι Οἰκουμενισταί Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι ὡς φοιτηταί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ἐκόπησαν εἰς τήν Πατρολογίαν δεκατέσσερις φοράς καί ἐχρειάσθη ἡ παρέμβασις τῶν πνευματικῶν των πατέρων, διά νά «περάσουν» τό μάθημα; Εἶναι τυχαῖον ὅτι οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ἀποφεύγουν συστηματικῶς τήν ἀναφοράν, γραπτήν και προφορικήν, εἰς τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας; Οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νέαι δέν ἀντιλαμβάνονται τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἄποψις αὕτη εἶναι προσβλητική τόσον διά την σύγχρονον νεολαίαν, ἡ ὁποία συμφώνως μέ ὅλας τάς ἐπιστημονικάς ἐρεύνας ἔχει μεγάλην ἐκκλησιολογικήν συνείδησιν καί διακρίνεται διά τήν μεγάλην της Πίστιν προς τόν Τριαδικόν Θεόν. Ἐπιπλέον ἡ σύγχρονος νεολαία γνωρίζει πότε νά σκύψη τήν κεφαλήν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦτο σημαίνει ὅτι δεν λειτουργεῖ ἡ νεολαία ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μέ βάσιν τήν καρδίαν, ἀλλά γνωρίζει τά «παραγγέλματα», τά ὁποῖα ἐκφωνεῖ ὁ ἱερεύς, ὁ διάκος ἤ ὁ Ἀρχιερεύς διά μεγαλυτέραν ταπείνωσιν καί προσευχήν. Πῶς λοιπόν λέγουν Μητροπολῖται καί θεολόγοι (Οἰκουμενισταί) ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νεανίδες δέν ἀντιλαμβάνονται τήν γλῶσσαν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Μυστηρίων; Μᾶλλον θέλουν νά φέρουν εἰς τά μέτρα των τήν ᾽Εκκλησίαν, ἡ ὁποία πολλάκις «δεινοπαθεῖ» ἀπό τάς θέσεις πολλῶν ἐπιλέκτων μελῶν της, τά ὁποῖα ἔχουν «παραστρατήσει» ἀπό καιρόν ἀπό τήν κατάνυξιν καί τήν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται καί θεολόγοι εἶναι προσβλητικοί καί διά τάς γενεάς τῶν Ἑλληνοπαίδων, αἱ ὁποῖαι ἐγεννήθησαν κατά τούς τέσσαρας αἰῶνας τῆς Τουρκικῆς δουλείας καί αἱ ὁποῖαι ἔμαθον γράμματα ἀπό τά Λειτουργικά Βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί αἱ γενεαί αὐταί ἐπολέμησαν κυρίως «διά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστιν τήν Ἁγίαν καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν».
Ἀλλά αἱ πρωτοβουλίαι τῶν Οἰκουμενιστῶν Μητροπολιτῶν και θεολόγων πρέπει νά ἐνταχθοῦν εἰς ἕν εὐρύτερον σχέδιον, τό ὁποῖον ἤρχισε μέ τήν ἐκπαιδευτικήν μεταρρύθμισην τοῦ 1977, ἡ ὁποία, ὡς ἔγινε, κατέστρεψε τήν γλῶσσαν καί τήν Παιδείαν. Ἐάν κατορθώσουν καί «περάσουν» τά σχέδιά των, τότε θά ἔχωμεν τήν ὁριστικήν καταστροφήν τῆς γλώσσης καί την ἀποκοπήν τοῦ λαοῦ ἀπό τάς πραγματικάς ρίζας τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, ἡ ὁποία ἔγινεν ὁδός διά νά ἐξαπλωθῆ ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας εἰς τά πέρατα τοῦ κόσμου. Αἱ πρωτοβουλίαι των πρέπει νά συναντήσουν τήν δυναμικήν ἀπάντησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀφοῦ οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται καί θεολόγοι ἀνήκουν εἰς τό «κλῖμα» του, ἐνῶ αὐτό, εἰς τό ζήτημα τῆς γλώσσης τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχει δώσει δικαιώματα δι᾽ ἔλεγχον ἤ κριτικήν. Οἱ δέ πιστοί ὀφείλουν νά προσεύχωνται διά τήν ἀποτροπήν τῶν σχεδίων των καί νά εὑρίσκωνται εἰς ἀγωνιστικήν ἐπαγρύπνησιν.