Εκκλησία: «μάχη» για τα σύμβολα

πηγή: Αγγελιοφόρος, 16/4/2010

ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΚΑΛΙΔΟΥ
Παρέμβαση στο ΣτΕ για την προσφυγή που κατέθεσαν τρεις δικηγόροι από τη Θεσσαλονίκη κατά της παρουσίας θρησκευτικών συμβόλων στις αίθουσες των δικαστηρίων θα ασκήσει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, ενώ στο πλευρό ενός εξ αυτών, του Χ. Ζουμπουλίδη, που δέχτηκε επίθεση, τάχθηκε ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης.
Η ΔΙΣ έδωσε εντολή στον Νομικό Σύμβουλο της Ιεράς Συνόδου να αντιμετωπίσει το θέμα νομικώς και να ασκήσει παρέμβαση κατά την ένδικη διαδικασία......
Παράλληλα όπως ανακοινώθηκε, η ΔΙΣ «με τις αρμόδιες Συνοδικές Επιτροπές θα μελετήσει το θέμα ευρύτερα για να παρουσιασθούν η θεολογική αξία των θρησκευτικών συμβόλων που νοηματοδοτούν το σεβασμό του ανθρωπίνου προσώπου και την αξία της ετερότητος και επιπλέον το σεβασμό της ιστορίας, του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, σύμφωνα άλλωστε και με τη συνθήκη της Λισσαβώνος». Νομικοί κύκλοι ανέφεραν ότι η απόφαση της ΔΙΣ ενέχει και ρίσκα «σε περίπτωση που η απόφαση είναι θετική στο αίτημα».

Καταδικάζει ο ΔΣΘ

Με ανακοίνωσή του χτες, ο πρόεδρος του ΔΣΘ, Μανόλης Λαμτζίδης, καταδίκασε απερίφραστα την επίθεση που δέχτηκε ο δικηγόρος Χρήστος Ζουμπουλίδης σε ιδιωτικό του χώρο στην Κατερίνη και η οποία «οφείλεται στη στάση του σχετικά με το ζήτημα που έθεσε για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης». Ο κ. Λαμτζίδης επισημαίνει ακόμη ότι «η επίθεση αυτή έχει προφανή στόχο να τον κατατρομοκρατήσει και να τον φιμώσει, πράγμα το οποίο είναι ριζικά αντίθετο με τις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης απόψεων» και τονίζει ότι ο ΔΣΘ συμπαρίσταται στον ίδιο «για ό,τι έχει υποστεί εξαιτίας της διατύπωσης συγκεκριμένων απόψεων, αλλά και σε κάθε άλλο συνάδελφο που θέλει να διατυπώσει ελεύθερα τις απόψεις του για θέματα τόσο ειδικά όσο και ευρύτερου ενδιαφέροντος».

«Μεταφυσική» διάσταση

Οι τρεις νομικοί της Θεσσαλονίκης είχαν ζητήσει από την επιτροπή διοίκησης του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις αίθουσες σε εφαρμογή όσων ορίζουν το Σύνταγμα και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. «Η πρακτική αυτή προσβάλλει μια δέσμη συνταγματικών εγγυήσεων των ατομικών ελευθεριών, μεταξύ των οποίων η αρχή της ισότητας και της αξίας του ανθρώπου, και, ίσως, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι καθιστά τα μέλη των θρησκευτικών μειονοτήτων και τους άθρησκους πολίτες ''πολίτες δεύτερης κατηγορίας'' όσον αφορά στην απόλαυση από μέρους τους του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας και της αξίωσής τους να παραμένει η κρατική εξουσία ουδέτερη απέναντι στις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους», επισήμαιναν, ενώ σε ό,τι αφορά στη διακόσμηση των δικαστικών αιθουσών αποκλειστικά με θρησκευτικά σύμβολα, σημείωναν ότι δίνεται «μια «μεταφυσική διάσταση» στην απονομή της Δικαιοσύνης που παραπέμπει σε θεοκρατικά και -συνεπακόλουθα- ολοκληρωτικά καθεστώτα, διότι κανείς θνητός δεν δύναται να αμφισβητήσει μια εξουσία που έχει θεϊκή και όχι ανθρώπινη προέλευση...».