Στη χθεσινή ημερίδα για τα Θρησκευτικά στο Βόλο μίλησε και ο κ. Αντώνιος Σμυρναίος, Λέκτορας Νεοελληνικής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Όταν το Μυστήριο συναντά το μάθημα: Τα θρησκευτικά ως ανάγκη, ως απειλή, ως εναλλακτική πολιτισμική γυμναστική»
Ο κ. Σμυρναίος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι «μια συζήτηση για την αναγκαιότητα του μαθήματος των θρησκευτικών σήμερα δεν θα μπορούσε να μη συσχετιστεί με το γεγονός ότι η δυνατότητα των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων στο μάθημα αυτό να υπερασπίσουν την αποστολή τους και την αποστολή του μαθήματος φαίνεται να έχει σημαντικά εξασθενήσει. Τα θρησκευτικά είναι εμφανές ότι απειλούνται, γι' αυτό και εγείρονται, ιδιαίτερα σήμερα, ζητήματα αναγκαιότητας, δηλ. νομιμότητας μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο εξουσίας...»...
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε ότι «Οι παιδαγωγικές αρχές αλλά και η ίδια η αναπόδραστα παιδαγωγική προσωπικότητα των διδασκόντων πρέπει να χρησιμοποιούνται μέσα στο μάθημα των θρησκευτικών ως υποδοχείς και ως ελκυστείς του Μυστηρίου, ανοίγοντας το φεγγίτη του ουρανού στους μαθητές... Το Μυστήριο πρέπει να συναντά το μάθημα, αλλά και το μάθημα να δεξιώνεται το Μυστήριο, πρέπει δηλ. να υπάρχει η αγωνιώδης μέριμνα των διδασκόντων να ξεκινήσει μέσα από την ίδια τη σχολική τάξη η κατεργασία, όχι μιας γνωστικής. Ηθικολογικής ή πολιτιστικής, αλλά μιας αγαπητικής σχέσης ανάμεσα στο μαθητή και στον Θεό, αλλιώς η αυτοαναίρεση του μαθήματος θα είναι απολύτως δεδομένη, αλλά και φυσιολογική...»
Κατέληξε λέγοντας ότι «το θρησκευτικό μάθημα απειλείται γιατί απειλεί. Απειλούσε τη νεωτερικότητα, απειλεί και τη διάδοχό της. Δεν είναι αλήθεια, όμως ότι, εκ της φύσεώς του, απειλεί; Δεν αποτελούσε πάντοτε σκάνδαλο και μωρία; Σκεφθήκατε ποτέ πώς θα μπορούσε να διαχειριστεί το σκάνδαλο και τη μωρία ένα σχολικό μάθημα; αλλά και πάλι, πάντοτε δεν αντιτίθετο ευθέως προς τον κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου; Μας κάνει εντύπωση όταν αποστραγγίζεται σε ηθικολογία ή πολιτιστική γυμναστική;... Συνεπώς, τα θρησκευτικά είναι υβριδικό μάθημα και αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη του ευλογία, αλλά και το ριζοσπαστικό του διακύβευα σε ένα κόσμο που μονίμως, αλλά και νομίμως, σύμφωνα με τη λογική του, το αρνείται... Τα θρησκευτικά, νομίζω σε αυτό και μόνο υποχρεούνται: να κομίζουν την αναγκαιότητα του Μυστηρίου στον ίδιο τον κόσμο. Έτσι θα κατορθώσουν να συγκροτήσουν μια μόνιμη και αναγκαία απάντηση στο νόημα της γνώσης».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε ότι «Οι παιδαγωγικές αρχές αλλά και η ίδια η αναπόδραστα παιδαγωγική προσωπικότητα των διδασκόντων πρέπει να χρησιμοποιούνται μέσα στο μάθημα των θρησκευτικών ως υποδοχείς και ως ελκυστείς του Μυστηρίου, ανοίγοντας το φεγγίτη του ουρανού στους μαθητές... Το Μυστήριο πρέπει να συναντά το μάθημα, αλλά και το μάθημα να δεξιώνεται το Μυστήριο, πρέπει δηλ. να υπάρχει η αγωνιώδης μέριμνα των διδασκόντων να ξεκινήσει μέσα από την ίδια τη σχολική τάξη η κατεργασία, όχι μιας γνωστικής. Ηθικολογικής ή πολιτιστικής, αλλά μιας αγαπητικής σχέσης ανάμεσα στο μαθητή και στον Θεό, αλλιώς η αυτοαναίρεση του μαθήματος θα είναι απολύτως δεδομένη, αλλά και φυσιολογική...»
Κατέληξε λέγοντας ότι «το θρησκευτικό μάθημα απειλείται γιατί απειλεί. Απειλούσε τη νεωτερικότητα, απειλεί και τη διάδοχό της. Δεν είναι αλήθεια, όμως ότι, εκ της φύσεώς του, απειλεί; Δεν αποτελούσε πάντοτε σκάνδαλο και μωρία; Σκεφθήκατε ποτέ πώς θα μπορούσε να διαχειριστεί το σκάνδαλο και τη μωρία ένα σχολικό μάθημα; αλλά και πάλι, πάντοτε δεν αντιτίθετο ευθέως προς τον κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου; Μας κάνει εντύπωση όταν αποστραγγίζεται σε ηθικολογία ή πολιτιστική γυμναστική;... Συνεπώς, τα θρησκευτικά είναι υβριδικό μάθημα και αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη του ευλογία, αλλά και το ριζοσπαστικό του διακύβευα σε ένα κόσμο που μονίμως, αλλά και νομίμως, σύμφωνα με τη λογική του, το αρνείται... Τα θρησκευτικά, νομίζω σε αυτό και μόνο υποχρεούνται: να κομίζουν την αναγκαιότητα του Μυστηρίου στον ίδιο τον κόσμο. Έτσι θα κατορθώσουν να συγκροτήσουν μια μόνιμη και αναγκαία απάντηση στο νόημα της γνώσης».
Της σχολής Ρεπούση και της Δραγώνας απόψεις. Τους πειράζει η ήρεμη δύναμη της Ορθοδοξίας φαίνεται, που μετά την πτώση του σφυροδρέπανου δίνει πάλι την ελευθερία και το στήριγμα στον κόσμο αυτόν. Φρίτουσιν σε κάθε τι Ελληνικό και Ορθόδοξο. Αγνοούν την Ιστορία μας και την παράδοση μας. Δυστυχώς .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Μ.Δ., διαβάσατε τι είπε ο άνθρωπος ή είστε τόσο πωρωμένος, όσο οι Ιουδαίοι που σταύρωσαν το. Χριστό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, αν είστε, δε θα μπορείτε να το καταλάβετε (όπως δεν μπορούσαν και οι Ιουδαίοι). Αλλά το καταλαβαίνουμε εμείς οι υπόλοιποι. Δυστυχώς.
Εκτός αν, κύριε Μ.Δ., δεν μπορείτε να καταλάβετε τα λόγια του καθηγητή από άγνοια της γλώσσας μας. Ναι, είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν όλοι να κατανοήσουν σοβαρά κείμενα με πλούσιο λεξιλόγιο. Δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφή