ΠΣΕύτικος Χριστιανισμός

Έληξαν σήμερα (22/2/2011) οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών», στις οποίες συμμετείχαν και μέλη Ορθοδόξων Εκκλησιών όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Το ΠΣΕ έκλεισε μάλιστα τις εργασίες του με Ψήφισμα για τα γεγονότα στη Λιβύη στο οποίο τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «τα150 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής προσεύχονται και ελπίζουν για την ασφάλεια του λαού της Λιβύης, και για μια μη βίαιη και δίκαιη επίλυση της παρούσας τρέχουσας σύγκρουσης». Με τέτοιου είδους Ψηφίσματα το ΠΣΕ προσπαθεί να μας πείσει ότι εργάζεται, μεταξύ άλλων, και για την παγκόσμια ειρήνη. Όπως όμως όλα δείχνουν ούτε ο λαός της Λιβύης ούτε ο δικτάτορας της χώρας θα εισακούσει τη φωνή του ΠΣΕ αλλά ούτε θεοπειθής φαίνεται να είναι η «προσευχή» ή μάλλον συμπροσευχή των χριστιανών κάθε απόχρωσης και ομολογίας που δεν στηρίζεται στην Αλήθεια του Κυρίου Ιησού αλλά στην αίρεση και την κακοδοξία.... Τι αλήθεια γυρεύουν ακόμη μέσα σε αυτό τον ΠΣΕυτοχριστιανικό οργανισμό Ορθόδοξοι επίσκοποι; Ποια μαρτυρία της Ορθοδοξίας δίνουν μέσα σε ένα τέτοιο διαχριστιανικό συγκρητιστικό συνονθύλευμα;

Την ίδια στιγμή σύμφωνα με Ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Κύπρου θα πραγματοποιηθεί «από τις 2-9 Μαρτίου, συνάντηση Ορθοδόξων εκπροσώπων, μελών της Επιτροπής «Πίστεως και Τάξεως» από το σύνολο σχεδόν των Ορθοδόξων Εκκλησιών και εκπροσώπων των Ανατολικών Εκκλησιών για να μελετήσουν από κοινού και να συντάξουν την απάντησή τους επί του εκκλησιολογικού κειμένου της Επιτροπής Πίστεως και Τάξεως “Η φύση και η αποστολή της Εκκλησίας”». Η Επιτροπή «Πίστεως και Τάξεως» είναι μία από τις Επιτροπές του ΠΣΕ και η παραπάνω Ανακοίνωση ονομάζει «Ανατολικές Εκκλησίες» προφανώς τις μονοφυσιτικές αντιχαλκηδόνιες ομολογίες. Επίσης με ένα απλό «το σύνολο σχεδόν» αποσιωπάται τεχνηέντως η αποχώρηση από το ΠΣΕ των Ορθοδόξων Εκκλησιών Βουλγαρίας και Γεωργίας.

Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά θα διαπιστώσει ότι οι εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών που μετέχουν στις εργασίες της Κεντρικής ή των άλλων Επιτροπών του ΠΣΕ είναι τα ίδια πρόσωπα, γνωστά για την οικουμενιστική τους δράση και την αλλοιωμένη θεολογία.

Σοβαρότατη ωστόσο ευθύνη για τη συνέχιση της δράσης των οικουμενιστών αυτών επισκόπων φέρουν όλοι οι Ορθόδοξοι επίσκοποι των κατά τόπους Εκκλησιών που εγκρίνουν ελαφρά τη καρδία τη συμμετοχή εκπροσώπων των Εκκλησιών τους στο ΠΣΕ. Απαιτείται άμεση και ενεργός δράση αντιοικουμενιστών παραδοσιακών επισκόπων που θα απαιτήσουν όχι μόνο την αποχώρηση των Εκκλησιών από το ΠΣΕ αλλά και τη διακοπή του Διαλόγου με τους Παπικούς και τους Προτεστάντες. Η πλειονότητα των επισκόπων παραμένει πιστή στον ορθόδοξο πνεύμα των Αγίων Πατέρων, δεν τολμά όμως να διατρανώσει την αντίθεσή της προς την οικουμενιστική πορεία της οποίας ηγείται το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έπονται οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Υπάρχει ωστόσο λαμπρό το παράδειγμα των Εκκλησιών Βουλγαρίας και Γεωργίας, που αποχώρησαν από το ΠΣΕ, το οποίο καλούνται να ακολουθήσουν και οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Ο ΠΣΕύτικος χριστιανισμός βρίσκεται έξω από τα όρια τα οποία έθεσαν οι Πατέρες μας. Ποια κοινή χριστιανική μαρτυρία μπορούν να έχουν οι Ορθόδοξοι με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες; Πως δέχονται την «ισότιμη» αντιμετώπιση της Ορθοδοξίας με τις κάθε είδους εμπαθείς, εφάμαρτες, κακόδοξες και αιρετικές προτεσταντικές ομάδες; Και επιπλέον, γιατί κλείνουν την πόρτα της «καλής ανησυχίας» των αιρετικών χριστιανών για την Αλήθεια της Ορθοδοξίας συνταυτίζοντας την Ορθοδοξία με τις ποικίλες χριστιανικές αιρέσεις;