Κόλαφος για τους αθέους
Tοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Κόλαφος για τους άθεους και για τους οπαδούς του βίαιου ξεριζώματος της μνήμης και της ταυτότητας από τους λαούς της Ευρώπης ήταν η τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), που εκδόθηκε στις 18 Μαρτίου. Ο Εσταυρωμένος και οι εικόνες ελεύθερα μπορούν να αναρτώνται στους τοίχους των σχολείων, των δικαστηρίων και των άλλων δημόσιων κτιρίων. Το Δικαστήριο συνεδρίασε σε δεύτερο βαθμό και υπό ευρεία σύνθεση για να εξετάσει την προσφυγή της κας Λάουτσι κατά του Ιταλικού κράτους. Σ' αυτήν η εν λόγω κυρία, μητέρα δυο μαθητών, υποστήριξε ότι η Ιταλία με την ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις αίθουσες των σχολείων της παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου(ΕΣΔΑ). Σε πρώτο βαθμό το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε κάνει δεκτή την προσφυγή της κυρίας Λάουτσι... Κατόπιν η Ιταλία εφεσίβαλε την απόφαση και παράλληλα ισχυρές ήταν οι αντιδράσεις της πλειονοψηφίας των 47 χωρών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της εν λόγω απόφασης.
Το ΕΔΑΔ, με την σε δεύτερο βαθμό απόφαση του, αμετάκλητα αποφάσισε ότι για τον Εσταυρωμένο, ως θρησκευτικό σύμβολο, "δεν υπάρχουν στοιχεία που να πιστοποιούν πως η ανάρτηση του στους τοίχους των αιθουσών των σχολείων θα μπορούσε να ασκήσει μιαν ενδεχόμενη επιρροή επί των μαθητών εκείνων, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη κατασταλαγμένες φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις". Επίσης στην ίδια απόφαση, που πλέον αποτελεί και νομολογία, το ΕΔΑΔ αναφέρει ότι η Ιταλία με την ανάρτηση των Εσταυρωμένων στα δημόσια σχολεία κινήθηκε εντός των ορίων του κλίματος που υπάρχει στη χώρα και μέσα στο πλαίσιο της υποχρέωσης της να σέβεται το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν στα παιδιά τους μιαν εκπαίδευση που να συμφωνεί με τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Όπως ήταν φυσικό η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έγινε με μεγάλη ικανοποίηση δεκτή από την Ιταλική Κυβέρνηση. Ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Φράνκο Φρατίνι δήλωσε σχετικά: " Σήμερα νίκησε το λαϊκό αίσθημα της Ευρώπης, διότι, προ πάντων, η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ερμηνευθεί ως η φωνή των ευρωπαίων πολιτών, που υπερασπίζονται τις ίδιες τους τις αξίες και την ταυτότητα τους". Από την πλευρά του ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Βατικανού π. Φεντερίκο Λομπάρντι εξέφρασε την ικανοποίηση του για την " ιστορική απόφαση", όπως την χαρακτήρισε και πρόσθεσε ότι αυτή θα βοηθήσει να αποκατασταθεί προς το εν λόγω Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εκείνων πολιτών που πιστεύουν στον καθοριστικό ρόλο που έχουν οι χριστιανικές αξίες στην ιστορία τους και στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Στο Δευτεροβάθμιο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου παρέστη και παρενέβη ο καθηγητής του Δικαίου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Ζόζεφ Βάϊλερ, ως εκπρόσωπος των χωρών Αρμενίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας, Ρωσίας και Αγίου Μαρίνου, που μαζί με την Ιταλία τάχθηκαν εναντίον της πρωτόδικης απόφασης. Ο κ. Βάϊλερ υποστήριξε ότι το ΕΔΑΔ οφείλει στις αποφάσεις του να λαμβάνει υπόψη του τις παραδόσεις και την ιστορία του κάθε λαού. Και έφερε ως παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο ο ανώτατος άρχων είναι και αρχηγός της Εκκλησίας, στο οποίο οι θρησκευτικοί ηγέτες είναι και μέλη του Κοινοβουλίου, στου οποίου τη σημαία κυριαρχεί ο Σταυρός και που ο Εθνικός του Ύμνος είναι μια προσευχή ο Θεός να σώζει τον βασιλιά ή τη βασίλισσα. Επίσης για λόγους ιστορικούς στα περισσότερα Συντάγματα των Ευρωπαϊκών χωρών υπάρχουν αναφορές στο Θεό, χωρίς να αμφισβητείται η δημοκρατικότητα τους. Τέτοιες χώρες είναι η Ελλάδα, η Δανία, η Σουηδία, η Ιταλία, και η Πολωνία. Ο καθηγητής στην παρέμβαση του εξέφρασε επίσης την άποψη ότι στην απόφαση του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και κάτω από την αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα κρύβεται η αποδοχή του αμερικανικού προτύπου και μια τάση εξαμερικανισμού της Ευρώπης. Αναλύοντας την άποψη του αυτή ο κ. Βάϊλερ σημείωσε πως οι δικαστές θέλησαν να προωθήσουν μια ομογενοποίηση των διάφορων παραδόσεων των ευρωπαϊκών χωρών καθιερώνοντας τον " άδειο και λευκό τοίχο" και, σκεπτόμενοι αφαιρετικά, να δημιουργήσουν ένα και μοναδικό κανόνα για όλους τους ευρωπαίους, καταργώντας τις επιμέρους εθνικές ταυτότητες, και επιβάλλοντας ένα αυστηρό, αμερικάνικου στιλ, διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Ο Αμερικανός καθηγητής κατέληξε πως όπως η Γαλλία με τον Εσταυρωμένο στο τοίχο δεν θα είναι η Γαλλία, έτσι και η Ιταλία χωρίς τον Εσταυρωμένο δεν θα είναι η Ιταλία, η Ελλάδα χωρίς την εικόνα δεν θα είναι η Ελλάδα και η Αγγλία χωρίς τον ύμνο "Ο Θεός σώζει τη Βασίλισσα" δεν θα είναι η Αγγλία. Αυτή η επιχειρηματολογία φαίνεται ότι έπεισε τους Δικαστές και πήραν την απόφαση τους, που δείχνει σεβασμό στις παραδόσεις και στις ταυτότητες των ευρωπαϊκών λαών.-
Σχόλιο επί του γεγονότος:
Το 2009 τα διεθνή και τα ελληνικά ΜΜΕ έδωσαν ευρύτατη δημοσιότητα στην, σε πρώτο βαθμό, απόφαση του ΕΔΑΔ, ότι η ανάρτηση του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού στους τοίχους των αιθουσών των δημόσιων σχολείων της Ιταλίας παραβίαζε την Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Τότε μάλιστα στην Ελλάδα οι άθεοι είχαν ξεσπαθώσει και είχαν αρχίσει να ζητούν να κατέβουν οι εικόνες από σχολεία, δικαστήρια κ.λ.π. Τώρα που το ίδιο δικαστήριο, σε δεύτερο βαθμό και με πολύ ευρύτερη σύνθεση ( 17 δικαστές έναντι 7 στο Πρωτοβάθμιο), αποφάνθηκε ότι ο Εσταυρωμένος στα σχολεία δεν παραβιάζει την ΕΣΔΑ το γεγονός πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ…
Το ΕΔΑΔ, με την σε δεύτερο βαθμό απόφαση του, αμετάκλητα αποφάσισε ότι για τον Εσταυρωμένο, ως θρησκευτικό σύμβολο, "δεν υπάρχουν στοιχεία που να πιστοποιούν πως η ανάρτηση του στους τοίχους των αιθουσών των σχολείων θα μπορούσε να ασκήσει μιαν ενδεχόμενη επιρροή επί των μαθητών εκείνων, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη κατασταλαγμένες φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις". Επίσης στην ίδια απόφαση, που πλέον αποτελεί και νομολογία, το ΕΔΑΔ αναφέρει ότι η Ιταλία με την ανάρτηση των Εσταυρωμένων στα δημόσια σχολεία κινήθηκε εντός των ορίων του κλίματος που υπάρχει στη χώρα και μέσα στο πλαίσιο της υποχρέωσης της να σέβεται το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν στα παιδιά τους μιαν εκπαίδευση που να συμφωνεί με τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.
Όπως ήταν φυσικό η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έγινε με μεγάλη ικανοποίηση δεκτή από την Ιταλική Κυβέρνηση. Ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Φράνκο Φρατίνι δήλωσε σχετικά: " Σήμερα νίκησε το λαϊκό αίσθημα της Ευρώπης, διότι, προ πάντων, η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ερμηνευθεί ως η φωνή των ευρωπαίων πολιτών, που υπερασπίζονται τις ίδιες τους τις αξίες και την ταυτότητα τους". Από την πλευρά του ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Βατικανού π. Φεντερίκο Λομπάρντι εξέφρασε την ικανοποίηση του για την " ιστορική απόφαση", όπως την χαρακτήρισε και πρόσθεσε ότι αυτή θα βοηθήσει να αποκατασταθεί προς το εν λόγω Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εκείνων πολιτών που πιστεύουν στον καθοριστικό ρόλο που έχουν οι χριστιανικές αξίες στην ιστορία τους και στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Στο Δευτεροβάθμιο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου παρέστη και παρενέβη ο καθηγητής του Δικαίου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Ζόζεφ Βάϊλερ, ως εκπρόσωπος των χωρών Αρμενίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας, Ρωσίας και Αγίου Μαρίνου, που μαζί με την Ιταλία τάχθηκαν εναντίον της πρωτόδικης απόφασης. Ο κ. Βάϊλερ υποστήριξε ότι το ΕΔΑΔ οφείλει στις αποφάσεις του να λαμβάνει υπόψη του τις παραδόσεις και την ιστορία του κάθε λαού. Και έφερε ως παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο ο ανώτατος άρχων είναι και αρχηγός της Εκκλησίας, στο οποίο οι θρησκευτικοί ηγέτες είναι και μέλη του Κοινοβουλίου, στου οποίου τη σημαία κυριαρχεί ο Σταυρός και που ο Εθνικός του Ύμνος είναι μια προσευχή ο Θεός να σώζει τον βασιλιά ή τη βασίλισσα. Επίσης για λόγους ιστορικούς στα περισσότερα Συντάγματα των Ευρωπαϊκών χωρών υπάρχουν αναφορές στο Θεό, χωρίς να αμφισβητείται η δημοκρατικότητα τους. Τέτοιες χώρες είναι η Ελλάδα, η Δανία, η Σουηδία, η Ιταλία, και η Πολωνία. Ο καθηγητής στην παρέμβαση του εξέφρασε επίσης την άποψη ότι στην απόφαση του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και κάτω από την αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα κρύβεται η αποδοχή του αμερικανικού προτύπου και μια τάση εξαμερικανισμού της Ευρώπης. Αναλύοντας την άποψη του αυτή ο κ. Βάϊλερ σημείωσε πως οι δικαστές θέλησαν να προωθήσουν μια ομογενοποίηση των διάφορων παραδόσεων των ευρωπαϊκών χωρών καθιερώνοντας τον " άδειο και λευκό τοίχο" και, σκεπτόμενοι αφαιρετικά, να δημιουργήσουν ένα και μοναδικό κανόνα για όλους τους ευρωπαίους, καταργώντας τις επιμέρους εθνικές ταυτότητες, και επιβάλλοντας ένα αυστηρό, αμερικάνικου στιλ, διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Ο Αμερικανός καθηγητής κατέληξε πως όπως η Γαλλία με τον Εσταυρωμένο στο τοίχο δεν θα είναι η Γαλλία, έτσι και η Ιταλία χωρίς τον Εσταυρωμένο δεν θα είναι η Ιταλία, η Ελλάδα χωρίς την εικόνα δεν θα είναι η Ελλάδα και η Αγγλία χωρίς τον ύμνο "Ο Θεός σώζει τη Βασίλισσα" δεν θα είναι η Αγγλία. Αυτή η επιχειρηματολογία φαίνεται ότι έπεισε τους Δικαστές και πήραν την απόφαση τους, που δείχνει σεβασμό στις παραδόσεις και στις ταυτότητες των ευρωπαϊκών λαών.-
Σχόλιο επί του γεγονότος:
Το 2009 τα διεθνή και τα ελληνικά ΜΜΕ έδωσαν ευρύτατη δημοσιότητα στην, σε πρώτο βαθμό, απόφαση του ΕΔΑΔ, ότι η ανάρτηση του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού στους τοίχους των αιθουσών των δημόσιων σχολείων της Ιταλίας παραβίαζε την Ευρωπαϊκή Συνθήκη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Τότε μάλιστα στην Ελλάδα οι άθεοι είχαν ξεσπαθώσει και είχαν αρχίσει να ζητούν να κατέβουν οι εικόνες από σχολεία, δικαστήρια κ.λ.π. Τώρα που το ίδιο δικαστήριο, σε δεύτερο βαθμό και με πολύ ευρύτερη σύνθεση ( 17 δικαστές έναντι 7 στο Πρωτοβάθμιο), αποφάνθηκε ότι ο Εσταυρωμένος στα σχολεία δεν παραβιάζει την ΕΣΔΑ το γεγονός πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου