Μοναχός Μωυσής, Το ξαναγράψιμο της ιστορίας μας

πηγή: Μακεδονία, 26/3/2011

Το ξαναγράψιμο της ιστορίας μας

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Τελευταία επιχειρείται το ξαναΐδωμα και ξαναγράψιμο της ιστορίας μας. Ούτε λίγο ούτε πολύ κάποιοι επαΐοντες προσπαθούν εναγώνια να μας πείσουν ότι η τεσσάρων αιώνων οθωμανική κυριαρχία, η φοβερή τουρκοκρατία, ήταν μια ιδανική περίοδος συνεργασίας, συγχρωτισμού και συγκοινωνίας με τους υπόδουλους προγόνους μας, τους άμοιρους ραγιάδες. Η μελέτη οθωμανικών αρχείων έφερε στο φως νέα, δυνατά -λένε- στοιχεία ότι οι Τούρκοι ήταν αρχοντικοί, περαστικοί, γενναιόδωροι και λίαν ευγενικοί. Αρκετοί είναι οι Νεοέλληνες που απορούν, ανησυχούν και προβληματίζονται σοβαρά για το πού αποβλέπουν οι συντάκτες και εκφραστές τοιούτων πρωτότυπων και ατεκμηρίωτων απόψεων. Μετά από 190 έτη από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ξαναγράφεται η ιστορία μας...
Πώς αποδεικνύεται σοβαρά ότι οι Έλληνες απέκτησαν εθνική συνείδηση λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821; Η κοινή καταγωγή, η ίδια γλώσσα, η αυτή θρησκεία, τα όμοια ήθη και έθιμα, δεν αποτελούν εθνική συνείδηση ακόμη από την ελληνική αρχαιότητα; Κατά την ελληνιστική και λεγόμενη βυζαντινή εποχή δεν συνεχίζεται να ζει και να δημιουργεί περίφημο πολιτισμό το αρχαίο γένος των Ελλήνων; Κληρικοί, λόγιοι, συγγραφείς και περιηγητές λαθεύουν τόσο πολύ όταν και προ και μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως μιλούν δυνατά για τη λαμπρή συνέχεια του ελληνισμού; Δεν υπάρχουν ντοκουμέντα που μιλούν για υπέρογκες φορολογίες των υποδούλων, μαρτύρια των ορθοδόξων, βίαιους εξισλαμισμούς, παιδομαζώματα και γενιτσαρισμούς; Οι τολμηροί αγωνιστές, κλέφτες και αρματολοί ήταν φυγόδικοι εγκληματίες, όπως ακούστηκε πρόσφατα; Αποκλειστικά οικονομικής φύσεως ήταν τα αίτια του ξεσηκωμού του 1821; Μα οι μαρξιστές δεν αναθεώρησαν σε συνέδριό τους, προ τριακονταετίας, τις μονολιθικές αυτές θεωρίες τους;



Δεν φωνάζουμε αναίτια γιατί θίγονται καθιερωμένες και κατασταλαγμένες απόψεις, γιατί έτσι μεγαλώσαμε, γιατί έτσι μας συμφέρει, γιατί φοβόμαστε τον αντίλογο, γιατί δεν έχουμε ισχυρά επιχειρήματα Δεν συνηθίζουμε να κραυγάζουμε, δεν φοβόμαστε να διαφοροποιηθούμε από ακατοχύρωτες νέες απόψεις. Το 1821, λέγουν, ιδρύεται το ελληνικό έθνος. Πριν τι υπήρχε; Ποιοι κατοικούσαν; Ποιοι ήταν αυτοί που έμεναν εδώ; Μήπως θέλουν να πουν πως το 1821 ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος; Επιτρέπεται ιστορικοί να συγχέουν τους όρους έθνος και κράτος; Η ελληνική ιστορία δεν παρέχεται προς διαμάχη, ακροαματικότητα και κερδοσκοπία. Μη δραματοποιείται κι εξευτελίζεται επιπόλαια η ιστορία μας. Μη προσβάλλουμε το χυμένο αίμα ηρώων για τη σημερινή ελευθερία μας. Ο καθένας μπορεί να καταθέτει τις προσωπικές του ερμηνείες της ιστορίας. Θα πρέπει όμως να γίνουν αποδεκτές από το σύνολο, αφού συζητηθούν αρκετά σοβαρά και απροκάλυπτα. Θα αφαιρέσουμε τη φουστανέλα και το καρυοφύλλι από τους αγωνιστές και θα τους βάλουμε “μπλουτζίν” και αυτόματα όπλα; Οι ήρωες του 1821 δεν αγωνίσθηκαν “για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”; Έχυσαν το αίμα τους για οικονομική ανόρθωση και την ίδρυση εθνικού κράτους; Δεν ξεκίνησαν από το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας; Από πού ξεκίνησαν; Από κάποια ταβέρνα; Μύθος και το κρυφό σχολειό, παραμύθι και η συμμετοχή του κλήρου στην Ελληνική Επανάσταση; Επί 190 έτη οι ιστορικοί μάς έλεγαν τόσο σοβαρά ψέματα; Γιατί; Τόσα χρόνια ήμασταν ανώριμοι και τώρα ξαφνικά ωριμάσαμε για να δεχθούμε την κρυμμένη και μεγάλη αλήθεια του κ. Βερέμη; Η αλήθεια έρχεται με τη διαγραφή μύθων; Αλήθεια σημαίνει λησμοσύνη της λήθης. Άγρυπνη, ορθή, ακριβοδίκαιη μνήμη των ιστορικών γεγονότων. Για ποιο λόγο να εφευρεθούν και να επικρατήσουν τόσοι μύθοι; Μήπως δεν πρόκειται για μύθους και μέσα σε αυτούς κρύβεται πολλή αλήθεια; Η μελέτη οθωμανικών αρχείων δεν θα έπρεπε να επεκταθεί και σε ρωσικά, αυστριακά, αγγλικά, ακόμη και σε άλλα ανέκδοτα ελληνικά;



Δεν μπορεί ένας ιστορικός από προσωπική του ιδεολογία και ισχυρή προκατάληψη να διαγράφει ασυζητητί με μια μονοκονδυλιά την προσφορά του κλήρου και της εκκλησίας στην Ελληνική Επανάσταση, στην πορεία του γένους. Δεν πρόκειται για απλή αντιπαράθεση, υπερασπίζοντας το τίμιο και ματοβαμμένο ράσο, αλλά για έντονη και ολόψυχη διαμαρτυρία. Οι ιθύνοντες της νεόκοπης ιστορίας συνεχίζουν έναν άχαρο ρόλο, γνωστό και συνηθισμένο πλέον, μιας δίχως αιδώ, άσκοπης και αστοιχείωτης πολεμικής κατά του ιερού, του όσιοι και του ωραίου. Κτυπούν την εκκλησία, την ορθοδοξία, τη θρησκεία, τον κλήρο, τον μοναχισμό. Θεωρούν, λέγουν, αρκετά ώριμο τον καιρό γι’ αυτή τους την ισοπέδωση. Την τελευταία όμως λέξη της ιστορίας, την τελεία και την παύλα, άλλοι σίγουρα θα τη βάλουν. Η Επανάσταση άρχισε με την ευλογία της Εκκλησίας στις 25-3-1821, ημέρα Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Ο ευαγγελισμός έφερε την ανάσταση στην πονεμένη και γλυκιά πατρίδα μας.