1/7/12

Φοροκάρτα-αποδείξεις: σημειώσατε «2»

Φοροκάρτα-αποδείξεις: σημειώσατε «2»
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Δημιουργήθηκε για… μεγάλα ταξίδια αλλά «ναυάγησε» στα ρηχά: ο λόγος για τη φοροκάρτα, που διαφημίστηκε ως ένας τρόπος πάταξης της φοροδιαφυγής και διευκόλυνσης των φορολογουμένων -αλλά στην πράξη δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ…
Το αποτέλεσμα; Για ακόμη μία χρονιά, οι φορολογούμενοι αθροίζουν τα ποσά των αποδείξεων, ενώ ο σχετικός κωδικός στη φόρμα ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων παραπέμπει σε κάτι που δεν υπάρχει..

Από το φθινόπωρο του 2011 μέχρι και το τέλος του έτους, την κάρτα αποδείξεων είχαν ενεργοποιήσει μόλις 30.000 φορολογούμενοι σε όλη τη χώρα -και είχαν κάνει μόλις 1.300(!) συναλλαγές, όπως εξηγεί, μιλώντας στη «ΜτΚ», ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών Θεσσαλονίκης, κ. Δημήτρης Δαβελούδης.
Γιατί απέτυχε, όμως, η κάρτα; Για τον ίδιο λόγο που απέτυχε το περίφημο «κίνημα των αποδείξεων», όπως το είχε ονομάσει ο τότε υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου: «Πέρυσι, οι φορολογούμενοι ‘έχτιζαν’ το αφορολόγητο με τις αποδείξεις. Με την αλλαγή του νόμου, δεν είχαν πια κίνητρο να το κάνουν…» εξηγεί ο κ. Δαβελούδης. Φέτος, οι αποδείξεις δαπανών πρέπει να αντιστοιχούν στο 25% του δηλωθέντος ή τεκμαρτού εισοδήματος. Σε περίπτωση συγκέντρωσης λιγότερων αποδείξεων επιβάλλεται πρόσθετος φόρος, ίσος με το 10% της αξίας των αποδείξεων που λείπουν, ενώ, αν ο φορολογούμενος συγκεντρώσει περισσότερες αποδείξεις, δεν έχει κάποιο όφελος.

ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΜΑΓΑΖΙ...
Όπως περιγράφει ο κ. Δαβελούδης, το 2011 οι εφορίες ζήτησαν δειγματοληπτικά από κάποιους φορολογούμενους να προσκομίσουν τις αποδείξεις, συγκέντρωσαν τόνους χαρτιού και στη συνέχεια ήλεγξαν ένα δείγμα του δείγματος, με ό,τι αυτό σημαίνει για την αποτελεσματικότητα του συστήματος.
Με την φοροκάρτα, το κράτος θα μπορούσε να ελέγχει και να διασταυρώνει αυτόματα στην ηλεκτρονική μερίδα τις δαπάνες κάθε φορολογούμενου και, κατ’ επέκταση, τον ΦΠΑ που θα έπρεπε να αποδίδει κάθε επιχείρηση. Όμως, ακόμη κι αν ένας από τους 30.000 κατόχους της κάρτας ήθελε να τη χρησιμοποιήσει, θα έπρεπε να αισθάνεται πολύ τυχερός αν έβρισκε κατάστημα που να διαθέτει τη συσκευή για την αποδοχή πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών (POS).
Η κατοχή του μηχανήματος δεν είναι υποχρεωτική, καθώς υποτίθεται ότι οι έμποροι θα την τοποθετούσαν οικειοθελώς, αν υπήρχε σχετική ζήτηση από τους πελάτες τους. Οι τελευταίοι, με τη σειρά τους, αποδείχθηκαν επιφυλακτικοί απέναντι στο νέο σύστημα, φοβούμενοι ότι με την κάρτα θα «φακελώνονταν» οι καταναλωτικές τους συνήθειες. Επιπλέον, δεν είχαν κίνητρο να τη χρησιμοποιούν (αφού η συγκέντρωση περισσότερων αποδείξεων στην κάρτα δεν θα τους απάλλασσε από τον φόρο): αντιθέτως είχαν το αντικίνητρο της διαδικασίας προμήθειας και της απώλειας χρόνου για την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
πηγή: Μακεδονία, 1/7/2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου