Να περιορίσουμε τις σπατάλες στο Κράτος
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Μας ήρθαν πάλι οι εκπρόσωποι της τρόϊκας και οι πολιτικοί μας συζητούν το πώς θα αντιμετωπίσουν τα όσα έχουν συμφωνηθεί από τις Κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου. Το πολιτικό κόστος των μέτρων λιτότητας δεν θέλει να το σηκώσει κανένας τους, αν και όλοι, μα ΟΛΟΙ, συντέλεσαν στη δημιουργία του σημερινού τεράστιου χρέους, που θα βαραίνει τους Έλληνες για πολλές γενιές ακόμη.
Και βέβαια η κρίση αποτελεί το καμίνι, όπου φαίνονται οι όποιες ικανότητες των πολιτικών μας και, από την άλλη πλευρά, αποτελεί τη χρυσή ευκαιρία για τους καιροσκόπους, τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς, που αυξάνονται ως σαπρόφυτα.
Η νέα Κυβέρνηση από τα πρώτα που πρέπει να κάνει είναι να περιορίσει δραστικά τις σπατάλες στον κρατικό μηχανισμό και, με ένα ισχυρό σοκ, να τον κάνει να δουλέψει. Για τις σπατάλες τα πρώτα μέτρα που εξάγγειλε ο πρωθυπουργός κ. Αντ. Σαμαράς ( για περιορισμό στους μισθούς και στα ταξίδια των υπουργών κ.α.) είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά κυρίως είναι συμβολικού και επικοινωνιακού χαρακτήρα. Περιορισμός των σπαταλών του κράτους σημαίνει να αποφασίσουν να δουλέψουν τα στελέχη του για το σκοπό αυτό. Ένα παράδειγμα. Ο Ειδικός Γραμματέας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ αποφάσισε να εγκρίνει Δημόσιο Ανοιχτό Διαγωνισμό για να επιλεγεί ο ανάδοχος που θα προχωρήσει το έργο "Κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας"!!!! Η πίστωση για την κάλυψη της δαπάνης του εν λόγω έργου είναι 1.545.000 Ευρώ!!!! Έλεος!!! Για κωδικοποίηση της υπάρχουσας Νομοθεσίας να σπαταληθεί πάνω από 1,5 εκατομμύρια Ευρώ είναι πρόκληση στο λαό που περνάει πολύ δύσκολα. Γιατί δεν χρησιμοποιούνται οι νομικοί του Υπουργείου να εκτελέσουν το έργο; Κι αν αυτοί, για διάφορες αιτίες, δεν μπορούν να κωδικοποιήσουν τη Δασική Νομοθεσία 2-3 δικηγόροι από τους εκατοντάδες του δημόσιου τομέα και τις χιλιάδες των ανέργων ή υποαπασχολούμενων θα μπορούσαν να την τελειώσουν σε διάστημα δυο τριών μηνών, με μια δαπάνη, το πολύ, 100.000 Ευρώ. Γιατί να δοθούν τόσα χρήματα για μια τέτοια νομική δουλειά, όπως η κωδικοποίηση της νομοθεσίας;
Ο τρόπος που πολλές φορές γίνονται οι σπατάλες στον κρατικό μηχανισμό πρέπει να απασχολήσει την κυβέρνηση. Πρέπει να περιοριστούν αποφασιστικά και να ελεγχθούν αποτελεσματικά οι περιττές και τεράστιες δαπάνες στο ΙΚΑ, στον ΟΓΑ, στους άλλους Οργανισμούς, στα Νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας. Πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε να μη ζούμε με δανεικά, αλλά να ξοδεύουμε σύμφωνα με τα έσοδα μας. Σε κάποιο Ασφαλιστικό Ταμείο που αντιμετωπίζει προβλήματα, με επί σειρά ετών ζημίες στον ισολογισμό του, η Διοίκηση αποφάσισε να πάρει κάποια σχεδόν ανώδυνα μέτρα. Σε απάντηση στελέχη του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν να μην παρθεί κανένα μέτρο και τη ζημία να την πληρώνει το Δημόσιο! Δηλαδή το χρεοκοπημένο κράτος να πληρώνει τις ζημίες του προβληματικού Ταμείου και οι ασφαλισμένοι του να ζουν με την ψευδαίσθηση ότι όλα πάνε καλά!!! Μέχρι να ξυπνήσουν κάποια μέρα στην σκληρή πραγματικότητα. Αν παραστεί κανείς σε συνεδρίαση των Διοικητικών Συμβουλίων των Οργανισμών και των τομέων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα θα καταλάβει πώς γίνονται οι σπατάλες. Λίγα από τα μέλη των Συμβουλίων έχουν μελετήσει σε βάθος τα προς συζήτηση θέματα. Ακόμη πιο λίγα διατυπώνουν ενστάσεις και από τα πολλά θεωρούνται ενοχλητικά…
Για το πώς δουλεύει ο Δημόσιος Τομέας παρακολουθήστε από το ρεπορτάζ με υπομονή μιαν απόλυτα πραγματική περίπτωση. Σε Ταμείο πολίτης μετά από πολλούς μήνες αναμονής κι έχοντας εξαντλήσει την υπομονή του πηγαίνει να δει πού βρίσκεται το θέμα της συνταξιοδότησης του. Του λένε ότι δεν έχει προχωρήσει, αλλά είναι σε καλή σειρά…Παρακαλεί τότε να δει η αρμόδια υπάλληλος τον φάκελο του και να του πει αν είναι εν τάξει. Με βαριά καρδιά τον βλέπει και του λέγει ότι είναι όλα όπως πρέπει. Ρωτά πότε θα προχωρήσει ο φάκελος στην επόμενη υπάλληλο, του διπλανού δωματίου, και εκείνη δεν ξέρει να του πει. Σε μια εβδομάδα ξαναπάει στο Ταμείο. Η αρμόδια υπάλληλος λείπει. Ρωτάει την υπάλληλο του διπλανού γραφείου αν θα έρθει και στην αρνητική απάντηση την παρακαλεί να κοιτάξει αν προωθήθηκε το θέμα του. Η διπλανή υπάλληλος σηκώνεται από την καρέκλα της και στη διπλανή καρέκλα του γραφείου της απούσας αρμόδιας υπαλλήλου βρίσκει τον φάκελο του με ένα χαρτάκι αυτοκόλλητο απέξω " Να συμπληρώσει απογραφικό"… Ο ατυχής Έλλην λέγει με παράπονο στη διπλανή υπάλληλο, ότι προ εβδομάδος είχε περάσει και η αρμόδια υπάλληλος του είχε πει ότι ο φάκελος είναι πλήρης…
- Αυτό γράφει, εγώ τι να σας πω, του κάνει η διπλανή υπάλληλος.
- Καλά, της λέγει ο ατυχής Έλληνας, είχα στο μυαλό μου να περάσω και να δω την εξέλιξη του θέματος μου… Αν δεν περνούσα θα παρέμενε εκεί, στην καρέκλα, ο φάκελος μέχρι να ερχόμουνα; Κι αν δεν ερχόμουν; Αφού η αρμόδια υπάλληλος έχει τα τηλέφωνα μου γιατί δεν μου τηλεφώνησε να μου πει να έρθω αμέσως να συμπληρώσω το απογραφικό;… Και γιατί μου είπε ότι ο φάκελος ήταν πλήρης;
- Ξέρω εγώ…, είναι η απάντηση της διπλανής υπαλλήλου. Μάλλον ήθελε κι ένα φρέσκο απογραφικό…
- Μπορώ τουλάχιστον τώρα να συμπληρώσω το απογραφικό, για να μην χάνουμε καιρό;
- Συμπληρώστε το, του λέγει η διπλανή υπάλληλος και μετά τη συμπλήρωση του απογραφικού παίρνει τον φάκελο από την καρέκλα της αρμόδιας υπαλλήλου, βάζει το απογραφικό μέσα στον φάκελο και τον ακουμπά στο γραφείο της…
Την επόμενη ημέρα ο ταλαίπωρος ασφαλισμένος είναι πάλι στο Ταμείο, αν και μένει εκτός Αθηνών. Η αρμόδια υπάλληλος είναι στη θέση της. Τον αναγνωρίζει και προτού μιλήσει του λέγει:
- Χρειάζεται ένα απογραφικό να συμπληρώσετε…
- Ξέρετε μου είχατε πει ότι ο φάκελος είναι πλήρης και καλά που πέρασα χθες και το συμπλήρωσα…
- Α, ναι δεν το είδα και αναζητά τον φάκελο στη διπλανή της καρέκλα, που όμως δεν είναι εκεί…
- Ξέρετε, της λέγει ο ατυχής Έλληνας, τον πήρε η διπλανή υπάλληλος και προφανώς ξέχασε να σας τον επιστρέψει… Η διπλανή υπάλληλος λείπει από το γραφείο της και είναι σε διπλανό γραφείο. Ο ατυχής Έλλην περιμένει υπομονετικά να έρθει και της λέγει με παρακλητικό ύφος:
- Σας παρακαλώ δίνετε τον φάκελο στην αρμόδια υπάλληλο με το απογραφικό; Είμαι αυτός που ήρθα χθες και το συμπλήρωσα…
- Σας θυμάμαι, αλλά πού πήγε ο φάκελος; λέγει με μια αγωνία στο πρόσωπο της. Για να δώ….Και αρχίζει να ψάχνει τα ανάκατα χαρτιά και τους φακέλους που είναι πάνω στο γραφείο της…Σε λίγο τον βρίσκει. Νάτος, λέγει θριαμβευτικά και τον δίνει στην αρμόδια υπάλληλο.
- Συγγνώμη πάλι, λέγει ο δυστυχής ασφαλισμένος, αλλά αν δεν ερχόμουνα πάλι σήμερα η μεν αρμόδια υπάλληλος θα περίμενε να συμπληρώσω το απογραφικό κι εσείς, έχοντας τον φάκελο συμπληρωμένο, τον είχατε χώσει στα άλλα σας χαρτιά και δεν είπατε τίποτε στην αρμόδια υπάλληλο…. Τότε η αρμόδια υπάλληλος επεμβαίνει και για να βγάλει τη διπλανή υπάλληλο από τη δύσκολη θέση του λέγει:
- Τώρα σας διαβεβαιώνω ότι το θέμα σας προχωρεί και σε μια εβδομάδα θα έχει τελειώσει....
Ο ατυχής ασφαλισμένος δεν πιστεύει την αρμόδια υπάλληλο και σε μια εβδομάδα ξαναπάει για να δει πού βρίσκεται το θέμα του. Και καλά που πήγε… Δεν έχει προχωρήσει καθόλου!…
- Ξέρετε, του είπε η αρμόδια υπάλληλος, εμείς το τελειώσαμε και το στείλαμε στο διπλανό γραφείο, αλλά αυτό μας το έστειλε πίσω, γιατί δεν γράψαμε την επιλογή Ταμείου στην παράλληλη ασφάλιση…
- Μα είναι από τα πρώτα που είπα όταν ήρθα την πρώτη φορά να προσέξετε, είπε ο ατυχής Έλλην…
Σα να μην ακούει η αρμόδια υπάλληλος.
- Θα διορθώσω σήμερα το λάθος και αύριο θα προωθηθεί….
Ακόμη ο ατυχής Έλλην περιμένει….
Αυτό είναι ένα σύμπτωμα της γραφειοκρατίας του Ελληνικού Κράτους. Θέλετε άλλα ρεπορτάζ από τις Εφορίες, από τα Κέντρα Υγείας, από τα Νοσοκομεία, από το ΙΚΑ, από τα άλλα Ταμεία; Σας κούρασα, το ξέρω, και μόνο με την ιδέα να συνεχίσω. Τα ζούμε όλοι εξάλλου… Γι' αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως αν δεν διορθώσουμε εμείς τα δικά μας ελαττώματα, μην αιτιόμαστε μόνο τους ξένους για την κατάντια μας.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου