Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος προς την Ιεραρχία για το μάθημα των Θρησκευτικών και τη Ριζάρειο Σχολή

Στην σημερινή Προσφώνηση του στην τακτική σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έκανε εκτενή αναφορά και στις εξελίξεις γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά και τη Ριζάρειο Σχολή. 

Συγκεκριμένα για το μάθημα των Θρησκευτικών τόνισε: Πρέπει νά ὁμολογήσω ὅτι ἡ συνεργασία μας μέ ὅλα τά Ὑπουργεῖα εἶναι πρός τό συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτό φάνηκε καί ἀπό τήν ἔκβαση τῆς συζητήσεώς μας γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Τό Ὑπουργεῖο Παιδείας εἰσάκουσε τό αἴτημα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Τό μάθημα διατήρησε τίς ὧρες διδασκαλίας του καί τό περιεχόμενό του δέν ἀπώλεσε τόν θρησκευτικό χαρακτήρα.

Χαίρομαι ἰδιαίτερα πού τό Ὑπουργεῖο ἀντιμετώπισε τό συγκεκριμένο θέμα μέ σοβαρότητα. Τοῦτο σημαίνει ὅτι εὐτυχῶς δέν φτάσαμε ἀκόμη στό σημεῖο νά ἐκριζώσουμε τήν ὀρθόδοξη παράδοση ἀπό τήν ἐγκύκλιο παιδεία, παραβλέποντας τό γεγονός ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι συστατική τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπίας.

Μοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία νά παραθέσω ἐδῶ ἕνα ἀπόσπασμα ἀναφερόμενο στά Θρησκευτικά τοῦ μακαριστοῦ Ὑπουργοῦ, Ἀντώνη Τρίτση:

«Ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ τήν γόνιμη στιγμή τῆς συνάντησης –θά ἔλεγα τῆς κατακλυσμικῆς συνάντησης– τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τόν Ἑλληνισμό. Ἀπό τή διασταύρωση τοῦ πρωτοχριστιανικοῦ μηνύματος μέ τό ἑλληνικό πνεῦμα γεννήθηκε μιά τρίτη μοναδική σύνθεση, ἡ Ὀρθοδοξία. Ἕνας ὁλόκληρος πολιτισμός, πού ἔδωσε πρώτη ὁλοκληρωμένη ἔκφραση τό Βυζάντιο, μέσα ἀπό τό ὁποῖο ἀπ’ εὐθείας περνοῦν καί οἱ δικές μας καταβολές, τοῦ σημερινοῦ ἑλληνισμοῦ.

Εἴμαστε δημιουργήματα οἱ Ἕλληνες μιᾶς μοναδικῆς πνευματικῆς δίνης πού διαρκεῖ αἰῶνες. Ἐξ αὐτοῦ καί ἡ αἴσθηση τῆς κρίσης πού γνωρίζει συχνά στήν πορεία του ὁ Ἑλληνισμός. Μεταφερθεῖτε σέ κάποιες ἱστορικές στιγμές... Πιστεύω ὅτι ἀνάλογη εἶναι ἡ ἱστορική στιγμή πού περνᾶμε καί ἀνάλογη ἡ αἴσθηση τῆς κρίσης πού νιώθουμε σήμερα. Περνᾶμε κρίση μεταβολισμοῦ πρός κάτι ὑψηλότερο, πρός μιάν ἄλλη στροφή τῆς πνευματικῆς δίνης τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Πρέπει νά παραμείνουμε αἰσιόδοξοι καί νά βοηθήσουμε ὁ τροχός νά πάρει γρήγορα στροφές καί στή γενιά μας.

Μέ τόν νόμο 1566, πού ψηφίστηκε τόν περασμένο χρόνο καί ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στή «Δομή καί λειτουργία τῆς Α/θμιας καί Β/θμιας ἐκπαίδευσης», καθορίζεται (γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία τῆς ἐκπαίδευσής μας) ἡ συνταγματικά κατοχυρωμένη «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης» (ἄρθρ. 16 παρ. 2) νά γίνεται σύμφωνα μέ τήν Θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας μας. Γι’ αὐτόν τό σκοπό γίνεται ἰδιαίτερη ἀναφορά στήν «Ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση» (ἄρθρο 1 παρ. 1α) καί στό «Ὀρθόδοξο χριστιανικό ἦθος» (ἄρθρ. 6 παρ. 2β).

Δηλαδή ἡ χριστιανική ἀγωγή συμπνευματίζεται μέ τήν ὅλη αὐτοσυνειδησία τοῦ ἑλληνισμοῦ καί ἐκφράζει τούς πόθους καί τά ὁράματα τοῦ λαοῦ μας, πού εἶναι πόθοι καί ὁράματα ἐλευθερίας, σέ ὅλες τίς διαστάσεις, τήν ἐθνική, τήν ἠθικοθρησκευτική, τήν πολιτική, τήν οἰκονομική, τήν κοινωνική, τήν πολιτισμική. Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις ἀποσκοποῦμε νά προχωρήσουμε σέ μιά παιδεία τοῦ ἀνθρώπου, ὡς ἀτόμου καί ὡς μέλους τῆς κοινωνίας, πού ἀφυπνίζει καί ἐνεργοποιεῖ τήν ἐθνική μας συνείδηση, καταξιώνει στήν καθημερινή σχολική πράξη τίς πνευματικές ἀξίες τῆς ζωῆς, δημιουργεῖ νέες κοινωνικές ἀξίες, διαποτισμένες ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀφοσίωση στό ἀνθρώπινο πρόσωπο –μιά παιδεία πού θραύει τίς παγίδες γιά ἀτομικό εὐδαιμονισμό καί ἐπίσης ὁδηγεῖ μέ τήν καλλιέργεια τῆς συμμετοχικῆς δημοκρατίας στόν κοινοτικό τρόπο ζωῆς, πού ἀποτελεῖ τρόπο ζωῆς καί ἔκφρασης στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.»

Για τη Ριζάρειο Σχολή ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε: "Ἡ κρισιμότης τῶν καιρῶν ὑποδεικνύει ὅτι χρειαζόμαστε πεπαιδευμένο καί πνευματικά καταξιωμένο κλῆρο. Πολλές φορές ἔχουμε συζητήσει τό θέμα αὐτό καί ὑπάρχει κάποια πρόοδος, ἀλλά πολύ ἀπέχει ἀπό τό ἐπιθυμητό. Ἡ ἐκκλησιαστική ἐκπαίδευση δοκιμάζεται. Μεταξύ τῶν ἄλλων, τό μεγάλο καί ἱστορικό καθίδρυμα τῆς Ριζαρείου ἀπαξιώνεται καθημερινά. Ἀκόμη καί ὁ σκοπός τῶν εὐεργετῶν, ἀδελφῶν Ριζάρη, βλέπουμε νά φθίνει, ὅταν τήν τελετή ἁγιασμοῦ τοῦ νέου ἀκαδημαϊκοῦ ἔτους κυκλώνουν σπουδάστριες, κατά πάντα μέν ἴσες καί ἰσότιμες μέ τούς ἄρρενες σπουδαστές, μή δυνάμενες ὅμως νά ἐνδυθοῦν «τό ἱερόν σχῆμα τῆς ἱερωσύνης», ὅπως ὁρίζει ρητά ἡ ἐν λόγῳ διαθήκη, κάτι πού μάλιστα ἀναγράφεται καί στήν ἐξωτερική ἐπιφάνεια τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου τοῦ Ριζαρείου ἐκκλησιαστικοῦ ἱδρύματος. Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως ἔχει προσπαθήσει καί προσπαθεῖ πάρα πολύ. Ἀναμένουμε τίς συζητήσεις πού θά ἔχουν μέ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, ἀπό τό ὁποῖο, ὅπως καί ἀπό ὅλη τήν Κυβέρνηση, βρίσκουμε πνεῦμα συναντίληψης καί ἀλληλοκατανόησης".