Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης: «Ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,
αἱ λεγόμεναι Ἀνατολικαί ἤ Δυτικαί ἀποτελοῦν αἱρετικά ἀθροίσματα μικρά ἤ μεγάλα,
σώματα νοσοῦντα ποικίλως
καί ἄλλα ἐντελῶς
νεκρά... Κατόπιν ὅλων
αὐτῶν εἶναι πολύ
περίεργον,
πῶς ἐλπίζεται
μία προσέγγισις τῆς Ἐκκλησίας
μετά τοῦ παπισμοῦ,
ὅταν ἡ πτῶσις του θεωρεῖται
ἡ
Τρίτη εἰς τήν ἱστορίαν, μετά την πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων καί κατόπιν τοῦ Ἰούδα, ὡς λέγει ὁ Πόποβιτς; Ἤ πῶς δύναται νά γίνῃ διάλογος μέ τον
προτεσταντισμόν,
ὅταν ἡ πτῶσις του εἶναι
τόσον μεγάλη, ὥστε πολλοί
ἐκ τῶν ἀντιπροσώπων
του νά ἔχουν
ἐν πολλοῖς ὑπερβάλλει
εἰς ἀρειανισμόν
καί αὐτόν τόν Ἄρειον;» (Ὀρθόδοξος Τύπος, ἀριθμ. Φύλλου 97, 10 Φεβρουαρίου 1969).
Από το περιοδικό «Άγιον Όρος – Διαχρονική μαρτυρία στους αγώνες υπέρ της
Πίστεως», Έκδοση Αγιορειτών Πατέρων, Άγιον Όρος 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου