22/12/17

Αντιδρούν οι γονείς του 23ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας στα νέα Θρησκευτικά

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΟΝΕΩΝ 
ΤΟΥ 23ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ
Αντιδρούν στα νέα βιβλία των Θρησκευτικών
* «Οι ορθόδοξοι μαθητές στερούνται την αγωγή της πίστεώς τους» καταγγέλλουν
Γονείς του 23ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, καταγγέλλουν ότι «η ύλη των νέων βιβλίων των Θρησκευτικών εξοβελίζει την Ορθόδοξη πίστη», υποστηρίζουν ότι πρόκειται για «έγκλημα που γίνεται στο σχολείο» και συγκεντρώνουν υπογραφές γονέων να στηρίξουν την πρότασή τους για «επιστροφή των βιβλίων με έγγραφη διαμαρτυρία προς το αρμόδιο Υπουργείο».

Αναλυτικότερα, σε ανακοίνωση, που υπογράφουν πενήντα γονείς, αναφέρουν: «Εκκινώντας την αναφορά μας στο μείζον αυτό θέμα, οφείλουμε να καταθέσουμε το θεμέλιο των συλλογισμών μας: το μάθημα των θρησκευτικών μεταλλάχτηκε πλέον σε μάθημα θρησκειολογίας, το οποίο δεν έχει στόχο την εξάλειψη «φαινομένων εξαίρεσης από την παρακολούθηση του μαθήματος» αλλά την υποβάθμιση και απαξίωσή του, καθώς μια μειοψηφία μαθητών έχει τη δυνατότητα θρησκειολογικής αγωγής, ενώ η πλειονότητα στερείται την αγωγή της Πίστεώς της! Απώτερος σκοπός; Ο εξοβελισμός της Ορθοδόξου Πίστεως από τα αρμόδια βιβλία και συνεπώς από τις καρδιές των παιδιών… Τώρα που αποκαλύψαμε το συντελούμενο έγκλημα ας εξετάσουμε τις επιμέρους παραμέτρους ενισχύοντας τις εξ’ ορισμού θέσεις μας.

Το ισχύον Σύνταγμα (άρθρο 3) ορίζει (στην κεφαλίδα γίνεται ρητή επίκληση της «Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», δυστυχώς ακόμα για κάποιους…) ξεκάθαρα: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού». Συγχρόνως σε άλλο άρθρο του (16, παρ. 2) υπογραμμίζει: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της Εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Όμως και τα δύο παραβιάζονται κατάφορα, καθώς η νέα μορφή του μαθήματος ουσιαστικά ακυρώνει το αναμφισβήτητο δικαίωμα των γονέων και των μαθητών για παροχή θρησκευτικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις. Ο «χώρος» που δίδεται στην Ορθόδοξη Πίστη δεν είναι ούτε πρωτεύων αλλά ούτε και επαρκής, ενώ η συγκριτική συνύπαρξη στοιχείων διαφόρων θρησκειών στα διδασκόμενα κεφάλαια δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου σύγχυση στους μαθητές, «εκτρέφοντας» παράλληλα απορίες, όχι ασφαλώς δημιουργικές, αλλά εκείνες που «εγκυμονούν» κινδύνους για την άκριτη υιοθέτηση παραδοχών και συμπεριφορών ξένων προς την πίστη τους.

Κάποιοι, λοιπόν, ασκώντας έναν «πνευματικό βιασμό», μεταβάλλουν τη θρησκευτική συνείδηση της μαθητιώσας νεολαίας, καθώς μιλούν για αφύπνιση «του μαθητή, ώστε να συνειδητοποιήσει τις θρησκευτικές του προκατανοήσεις, δηλαδή τη λανθάνουσα μερικώς αρθρωμένη θρησκευτική του παράδοση. Να τον βοηθήσει να μετακινηθεί από τις προκατανοήσεις του και να διαλεχτεί με τις αφηγήσεις και τον λόγο βασικών θρησκευτικών αλλά και κοσμικών παραδόσεων που αρνούνται τη θρησκευτική αλήθεια». Σε άλλο σημείο γίνεται λόγος για το ότι «οι μαθητές είναι ανάγκη, να μην διαποτίζονται σε μια θρησκευτική άποψη, οπότε το προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών να τους προσφέρει ευκαιρίες να μελετήσουν και να στοχαστούν πάνω σε διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρήσεις». Έτσι απλά και με συνοπτικές διαδικασίες, άνθρωποι ανεύθυνοι σε υπεύθυνες θέσεις, μη έχοντες βιωματική γνώση του μεγαλείου της Ορθόδοξης Αλήθειας (ο Πλάτων, έλεγε, πως αυτός που δεν έχει γνώση δεν δικαιούται να έχει και γνώμη), υποβαθμίζουν το μάθημα των θρησκευτικών, καθώς καθίσταται μη λειτουργικό, αναποτελεσματικό, αφού οι διδασκόμενοι πλουτίζουν σε απορίες και διλλήματα, οικτρή σχολική προίκα για το υπόλοιπο της ζωής τους…

Αποκαλύπτεται, λοιπόν, ξεκάθαρα ο σκοπός των εκπονούντων το νέο πρόγραμμα διδασκαλίας: η αποδόμηση της Ορθοδόξου Πίστεως. Παράλληλα συντελείται μια εξόφθαλμη αδικία και ανισότητα σε βάρος των Ορθοδόξων μαθητών, βλέποντας να επικρατεί, όχι το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα διδασκαλίας της Πίστεώς τους, αλλά η «εκ παραλλήλου» προσέγγισή της υπό τη μορφή θρησκευτικού συγκρητισμού. Η ΠΕΘ, σε σχετική της εγκύκλιο, αναφέρει πως το νέο πρόγραμμα καθίσταται «πανθρησκειακό μάθημα που ενσταλάζει στις ψυχές των μαθητών την πεποίθηση, ότι όλες οι θρησκείες είναι λίγο-πολύ το ίδιο». Να λοιπόν, που η Ορθόδοξη Πίστη, με ιδρυτή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, εξομοιώνεται για άλλη μια φορά με διάφορες αιρέσεις αλλά και με θρησκείες επινοημένες και κατασκευασμένες από ανθρώπους, πλήττοντας καίρια πνευματικά το σύνολο της νεολαίας.

Ποια πρέπει να είναι τα αντίμετρά μας απέναντι στη συστηματική αλλοίωση και απαξίωση της Πίστεώς μας, ιδιαιτέρως στον τομέα της νεότητας που «κυοφορεί» το μέλλον του χριστιανισμού και του ελληνισμού; Η επιστροφή με έγγραφη διαμαρτυρία των εν λόγω βιβλίων, προς το αρμόδιο Υπουργείο, ενέργεια η κατά πάντα περικλείουσα δικαία οργή και αγανάκτηση, η «απαξίωση» εκ μέρους των Ορθοδόξων γονέων και μαθητών της παρούσης διδακτικής μορφής του, ίσως επιταχύνει τις ενέργειες για την παντελή εξάλειψή του… Τέλος ας κατανοήσουμε όλοι, Εκκλησία και λαός πως σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, η παιδεία δεν έχει σκοπό τη μονομερή παροχή γνώσεων αλλά «μετάληψις αγιότητος εστί». Έτσι διαπαιδαγωγείται αρμονικά η ευαίσθητη νεανική φύση, η οποία δέχεται ευχάριστα και δημιουργικά την αλήθεια και τον προβληματισμό, ενώ διαφορετικά καταδικάζεται εγκληματικά στην αμφιβολία και τη σύγχυση για την υπόλοιπη ζωή!

Ευελπιστώντας στην κατανόηση και την εφαρμογή των προτάσεών μας και προσευχόμενοι δια την εξ’ ύψους δύναμη παρά του Δωρεοδότου Θεού, ευχόμαστε εν κατακλείδι υγεία και πνευματική κατανόηση του μυστηρίου της επερχομένης Γεννήσεως και Σαρκώσεως του Θεανθρώπου Ιησού».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου