Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, Η νομική πραγματικότητα για τα Θρησκευτικά

Η νομική πραγματικότητα για τα Θρησκευτικά

Του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ

Ως διάδικος στην μακροχρόνια δικαστική διαμάχη με το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και με την δικαίωση τεσσάρων αποφάσεων της Ολομελείας του ΣτΕ 660/2018 926/2018 1749/2019 και 1750/2019 χρεωστώ να διευκρινίσω την νομική πραγματικότητα

που αποκρύπτεται από τους εξαιρέτους αναγνώστες της εγκρίτου εφημερίδος Σας, κατόπιν της δημοσιεύσεως στη στήλη «Διαξιφισμοί» της κ. Μάρνυς Παπαματθαίου, της παρεμβάσεως του πρ. Υπουργού Παιδείας και Βουλευτού κ Νικολάου Φίλη και ειδικώτερα της παραγράφου του: «Με την απόφαση δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην εκπαίδευση, προκαλούνται προβλήματα συνείδησης και από τα πράγματα θα οδηγηθούμε στη μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε προαιρετικό. Σε αυτή μάλιστα την περίπτωση, εκπρόσωποι και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων θα ζητήσουν να έχουν με δική τους ευθύνη μάθημα ομολογιακό για τα δικά τους παιδιά που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία Έτσι π.χ. οι χιλιάδες Μουσουλμάνοι που ζουν στην Αττική θα διεκδικήσουν την κορανική διδασκαλία για τα παιδιά τους. Προφανώς η κάθε θρησκευτική κοινότητα θα αξιώσει να διορίζει αυτή τους θεολόγους ή τους ιεροδιδάσκαλους και έτσι θα βρεθούμε μπροστά στο ενδεχόμενο επικίνδυνων κατακερματισμών μέσα στο μαθητικό πληθυσμό με την υπόθαλψη θρησκευτικών φονταμενταλισμών και τελικά στην αλλοίωση του σκοπού του δημόσιου σχολείου. Στο επιχείρημα αυτό του κ. Υπουργού που φαίνεται ευλογοφανές, δυστυχώς για τον ίδιο έχει ήδη απαντήσει με νομοθετική του ρύθμιση όταν «διακυβερνούσε» το Υπουργείο Παιδείας την οποία και παραθέτω αυτούσια για τους έγκριτους αναγνώστες Σας από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, Νόμος 4386/2016 «Ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 83/11.5.2016 τ.Α) όπου στο άρθρ. 55 «Ρύθμιση θεμάτων τής Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων» και στην παρ. 5 επικαιροποιήθηκαν τα ακόλουθα: «5.Στο άρθρο 16 του Ν 1771/1988 Α΄ 171 προστίθεται νέα παράγραφος 4, ως ακολούθως: «4. Κατ’ εξαίρεση εφόσον στα δημόσια δημοτικά σχολεία των με αριθμό 25153/26.2.1957 Β' 86 και 78871/22.3.1962 Β 125 κοινών υπουργικών αποφάσεων των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών δεν υπηρετεί δάσκαλος του Καθολικού δόγματος ή της Εβραϊκής θρησκείας και γλώσσας για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών του Καθολικού δόγματος ή της Εβραϊκής θρησκείας και γλώσσας αντίστοιχα μετά από σχετική εισήγηση των αρμοδίων Περιφερειακών Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,0 είναι δυνατή η πρόσληψη, ανά σχολικό έτος, εκπαιδευτικού εκτός των οικείων πινάκων αναπληρωτών εκπαιδευτικών για τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών του Καθολικού δόγματος και για τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών και γλώσσας της Εβραϊκής θρησκείας. Η επιλογή και πρόσληψη του εκπαιδευτικού γίνεται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ύστερα από πρόταση της Ιεράς Συνόδου της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος (Ι.Σ.Κ.Ι.Ε.) και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (Κ.Ι.Σ.) αντίστοιχα. Τα ανωτέρω ομοειδώς ισχύουν και για την Μουσουλμανική μειονότητα με τους Ν. 3379/1955, Ν.1566/1985, Ν.4186/2013, Ν.4264/2014, Ν.4351/2015.

Κατόπιν των ανωτέρω το ΣτΕ σε τέσσερις αποφάσεις του είπε το αυτονόητο επικαλούμενο και τις διατάξεις του άρθρου 4,1 του Συντάγματος για την ισότητα των Ελλήνων ότι, εφ’ όσον ισχύει αυτό το νομοθετικό πλαίσιο του καθορισμού από τις θρησκευτικές τους ηγεσίες, της ύλης και των διδασκόντων για το μάθημα των Θρησκευτικών για Ρωμαιοκαθολικούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους μαθητές, κατ’ αναλογίαν πρέπει να ισχύει και για τους Ορθοδόξους που αντιμετωπίζονται ως άθρησκοι ενώ είναι Ορθόδοξοι πριν μπουν στην μαθησιακή διαδικασία γεγονός πού παρασιωπάται τεχνηέντως από τους επικριτές των αποφάσεων και επομένως αποδεικνύεται ότι όλοι αυτοί οι επικριτές δεν έχουν αντιθρησκευτικό μένος γενικώς, αλλά μόνο αντορθόδοξο μένος. Συνεπώς αυτό είναι το επιδιωκόμενο, το γκρέμισμα της Ελληνορθοδόξου ιδιοπροσωπίας των Ορθοδόξων Ελλήνων και η μετατροπή τους σε άθρησκη, άνευρη, άβουλη, πλαδαρή, συγκεχυμένη καί ομογενοποιημένη μάζα, εύχρηστη για κάθε είδους καταδολίευση τής ελευθερίας της. Μικροί Ορθόδοξοι μαθητές χωρίς κριτική σκέψη και ικανότητα καλούνται να «κατηχηθούν» στα προτάγματα της διαθρησκειακής βουδιστικής οργάνωσης ΑΡΙΓΚΑΤΟΎ πού ταυτίζονται πλήρως με τα καταργηθέντα προγράμματα των κ. Φίλη και Γαβρόγλου ώστε ο προσωπικός Τρισυπόστατος Θεός της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, ο αιμοσταγής Θεός του Ισλάμ Αλάχ και ο Θεός του συγχρόνου Ιουδαϊσμού του Ταλμούδ και της Καμπαλά νά είναι ο ίδιος και επομένως το γκρέμισμα τής Ορθοδόξου ιδιοπροσωπίας και του Ορθοδόξου πολιτισμού να είναι απόλυτα επιτυχημένο.

Όμως το επιχείρημα του τ. Υπουργού κ. Φίλη που παρέθεσα ad hoc από το δημοσίευμα Σας και η νομοθετική παρέμβαση με υπογραφή του στην Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως που Σας καταθέτω νομίζω ότι σε κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη Σας καταδεικνύει «εκφαντορικώς» την νομική πραγματικότητα και πτυχές τής προσωπικότητος του κ. τ. Υπουργού.

ΤΑ ΝΕΑ, 26/09/2019