Η Πανελλήνια Ένωσις Θεολόγων (ΠΕΘ) αποχαιρετά και κατευοδώνει εν Κυρίω τον Επίτιμον Αντιπρόεδρον του ΣτΕ, Αναστάσιον Μαρίνον

Αθήνα 2 Ιανουαρίου 2020

Αριθμ. Πρωτ.  111

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πανελλήνια Ένωσις Θεολόγων (ΠΕΘ) αποχαιρετά και κατευοδώνει εν Κυρίω τον Επίτιμον Αντιπρόεδρον του ΣτΕ, Αναστάσιον Μαρίνον

Ο Αναστάσιος Μαρίνος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Σπούδασε Νομικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ Νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα διατριβής «Η θρησκευτική Ελευθερία» και επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δικηγόρησε επί τετραετία στα Δικαστήρια Αθηνών. Το 1963 διορίστηκε κατόπιν επιτυχίας σε διαγωνισμό, στο Συμβούλιο της Επικρατείας ως Εισηγητής. Το 1970 προήχθη σε Πάρεδρο και το 1979 σε Σύμβουλο Επικρατείας, ενώ το δε 1993 προήχθη σε Αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου. Μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία όπου μετείχε επί ένα έτος στις εργασίες του Γαλλικού Συμβουλίου της Επικρατείας. Παρακολούθησε α) μαθήματα Δημοσίου Δικαίου στη Σορβόννη, ειδικευθείς στα θέματα των σχέσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικαίου και β) μαθήματα Κανονικού Δικαίου στο Ορθόδοξο Ρωσικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου. Υπήρξε Πρόεδρος της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών και μέλος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων. Είχε συμμετάσχει σε πληθώρα διεθνών επιστημονικών συνεδρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είχε υποστηρίξει την Ελληνική Κυβέρνηση ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

Ο Αναστάσιος Μαρίνος, πέρα από τον αγώνα που έδωσε, σε συνεργασία με άλλους δικαστικούς λειτουργούς, προκειμένου να παραμείνει το Προοίμιο και το άρθρο 3 στο Ελληνικό Σύνταγμα και πέρα από την επιστημονική του συνδρομή για τη διατήρηση της θρησκευτικής ελευθερίας, αγωνίστηκε επίσης, αμυντικά, σε όλες τις φάσεις της πολεμικής, που ασκήθηκε σε βάρος του θρησκευτικού μαθήματος τα τελευταία χρόνια.

Κατά τη δική του αντιπροεδρία, αντιμετωπίστηκαν στο ΣτΕ οι επιθέσεις που έγιναν για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών και αποφασίστηκε ότι το μάθημα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικά, κατά το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και μάλιστα επί ικανό αριθμόν ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως (η μία ώρα την εβδομάδα θεωρήθηκε ότι δεν είναι ικανός χρόνος για να καλύψει επαρκώς την ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών). Ταυτόχρονα θεωρήθηκε απαραίτητο, παράλληλα με τη διδασκαλία, να τηρούνται όλες οι άλλες θρησκευτικές πράξεις στο σχολείο (εκκλησιασμός, προσευχή, αγιασμός κλπ) από τους ορθόδοξους μαθητές, ενώ όσοι δεν ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι υπήρξε η δυνατότητα να το δηλώνουν και να απαλλάσσονται χωρίς δυσμενείς επιπτώσεις.

Το 2012, συμμετέχοντας σε συνέδριο για το μάθημα των Θρησκευτικών, πήρε τον λόγο και καταδίκασε τα νέα Προγράμματα Σπουδών, ισχυριζόμενος ότι πρέπει να καταλάβουν οι πρωτεργάτες ότι «όλα αυτά που θέλουν να κάνουν τώρα, τα πολυπολιτισμικά, είναι αντισυνταγματικά και αντίθετα προς τις αποφάσεις του ΣτΕ». Ενωρίτερα, το 2011, σε άρθρο του στην Εστία, προέβλεψε ότι οι επιθέσεις εναντίον του μαθήματος των θρησκευτικών στοχεύουν ουσιαστικά στην κατάργησή του και μέσω αυτής στον αφελληνισμό του λαού μας. Σχετικό με όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια με το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ένα άρθρο του στην «Εστία» (7-4-2011) στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι προωθείται από το Υπουργείο Παιδείας και διά Βίου Μάθησης σχέδιο καταργήσεως του μαθήματος των Θρησκευτικών και επιχειρείται η αντικατάστασή του από ένα νέο μάθημα υπό τον τίτλο «Θρησκεία και Κόσμος». Στο άρθρο εκείνο, συγκεκριμένα, τονίζει τα εξής: «Ἐξεδηλώθησαν καὶ πάλι ἀντιδράσεις μὲ ἄρθρον τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν. Μὲ τὸ ἄρθρον ἐκεῖνο ἐρωτοῦσα τὴν κ. Υπουργό Παιδείας: «Γιατί ἐπανέρχεται ἐπὶ τοῦ θέματος; Ποῖος λόγος τὸ ἐπιβάλλει; Ποῖος τὸ ζητεῖ;». Καὶ βεβαίως ἀπάντηση δὲν ἐδόθη. Μὲ τὸ σχέδιο καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, το ὁποῖο προσπαθοῦν νὰ τὸ περάσουν, ὅπως ἐξετέθη, μὲ διαφόρους τρόπους καὶ μεθόδους καὶ τὸ ὁποῖο, πιστεύω, ὅτι ἔχει ἁρμοδίως ἀποφασισθῆ, ὁλοκληρώνεται ἡ προσπάθεια ἀφελληνισμοῦ τοῦ λαοῦ μας, ἡ ὁποία ἔχει ἐκδηλωθῆ παραλλήλως καὶ σὲ ἄλλους τομεῖς (γλῶσσα, ἱστορία, ἀπεριόριστη χορήγηση ὑπηκοότητος σέ ἀλλοδαποὺς μετανάστες κ.λπ.). Τί θὰ κάνουμε; Θὰ μείνουμε ἀπαθεῖς θεαταί; Ἐγώ τουλάχιστον θὰ ἀντιδράσω. Ὄχι βέβαια ὡς ‘ἀγανακτισμένος’ πολίτης τῆς πλατείας Συντάγματος, ἀλλὰ μὲ ἄλλον τρόπον. Ποῖον; Θὰ προσφύγω προσωπικῶς στὴν Δικαιοσύνη, στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καὶ στὸ Δικαστήριο τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, διότι νομιμοποιοῦμαι εἰς τοῦτο, ὡς Ἕλληνας πολίτης γενικῶς ἀλλὰ καὶ ὡς ἔχων εἰδικῶς ἀσχοληθῆ μὲ τὸ ζήτημα. Καὶ πρέπει νὰ ἀντιδράσω καὶ γιὰ ἕναν ἀκόμη λόγο. Διότι ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία κάνει ὅτι δὲν καταλαβαίνει. Γιατί; Προτιμῶ νὰ μὴ προχωρήσω.»

Σε άλλο άρθρο του με τίτλο «Το μάθημα των Θρησκευτικών και το δημοκρατικόν πολίτευμα» (Ορθόδοξος Τύπος, 2/12/2011) αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: «Ἀπό τήν ἐποχὴ τῆς διαβόητης Μεταπολίτευσης ἄρχισε ἡ προσπάθεια ἀποθρησκευτικοποιήσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.  Οἱ προσπάθειες αὐτὲς ποὺ ἀπέβλεπαν στὸ νὰ ἀπογαλακτισθοῦν θρησκευτικὰ οἱ νέες γενιὲς ἀποδείκνυαν καὶ ἀποδεικνύουν -διότι συνεχίζονται μέχρι σήμερον- ὅτι ἡ ἀποθρησκευτικοποίηση τοῦ λαοῦ μας ἀποτελεῖ ἐπιδίωξη Κέντρων τοῦ ἐξωτερικοῦ. Καὶ τὰ Κέντρα αὐτὰ, ἁπλῶς χρησιμοποιοῦν ὡς ὄργανά τους διαφόρους ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν τὴν πραγματικότητα καὶ νομίζουν ἀφελῶς ὅτι διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀποδεικνύουν τὴν δημοκρατικότητά τους ἤ, τὸ χειρότερον, εἶναι καὶ αὐτοὶ συνειδητοὶ δολιοφθορεῖς τῆς θρησκευτικῆς ταυτότητος τοῦ λαοῦ μας. Σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς προσπάθειες ἀντέδρασεν ὁ ὑπογράφων τὸ παρὸν κείμενον, μὲ δημοσιεύματα διὰ τοῦ Τύπου. Τὸ χειρότερον, ὅμως, εἶναι ὅτι δύο ἀπὸ τὶς διαβόητες Ἀνεξάρτητες Ἀρχές οἱ ὁποῖες εἶναι, ὅπως λειτουργοῦν (ὅλες), εὐθέως ἀντισυνταγματικές, ἐξέδωκαν ἀποφάσεις ἀντίθετες πρὸς τὶς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας. Νομίζω ὅτι εἶναι καιρὸς κάποιος νὰ ἐπιστήση σὲ ὅλους αὐτοὺς (Ὑπουργὸν Παιδείας, Ἀνεξάρτητες Ἀρχές, Δήμαρχον Ἀθηναίων, βουλευτὰς κ.λπ.) ὅτι μὲ τὴν πολεμικὴ τὴν ὁποίαν ἀσκοῦν κατὰ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν παραβιάζουν εὐθέως τὶς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καὶ ἄρα προσβάλλουν τὸ δημοκρατικόν πολίτευμα τῆς χώρας.»

Για όλα τα παραπάνω, αλλά και για πάρα πολλά που δεν μπορούν να γραφτούν σύντομο για τον χαρακτήρα του Δελτίο Τύπου, όπως το παρόν, η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων, που εκπροσωπεί και εκφράζει τους Ορθόδοξους Θεολόγους της Ελλάδος, θα ευγνωμονεί και θα μνημονεύει εσαεί τον σπουδαίο άνθρωπο, Ελληνορθόδοξο Νομικό και Θεολόγο Αναστάσιο Μαρίνο, εξαίρετον και διαπρεπή Ανώτατον Δικαστή και μέλος της Ενώσεώς μας, για τη μαρτυρία και τους αγώνες του καθ όλη τη διάρκεια της ζωής του για την Αλήθεια και την παράδοση της ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Τα μέλη της Ενώσεως, κληρικοί και λαϊκοί, προσεύχονται στον Ιησού Χριστό, τον οποίον επαξίως ο κοιμηθείς διακόνησε, όπως κατατάξει αυτόν εν χώρα ζώντων, μετά των δικαίων του.

Το ΔΣ της ΠΕΘ