Σχιζοφρενικαὶ αἱ θέσεις: «Ὄχι στὴ δικτατορία τῆς φύσης, νὰ εἶσαι ἢ ἄνδρας ἢ γυναίκα». «Ὄχι στὸν προσδιορισμὸ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν φύση ἢ οὐσία Του».
ΣΤΕΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΛΟΑΤΚΙ+ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
«Ἡ διαστροφὴ τοῦ Θεοῦ, ἕνας θεὸς σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου, ἀναπόφευκτα ὁδηγεῖ στὴ διαστροφὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἑνὸς ἀνθρώπου σύμφωνα μὲ τὴν ἀρρωστημένη θέλησή του».
Σίγουρα πολλοὶ συγκλονίστηκαν, διαβάζοντας τὴν ἱστορία τοῦ Jeffrey Younger, ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στὴν ἱστοσελίδα «lifesitenews.com» τὴν 11η Ὀκτωβρίου 2024 (γιὰ τὴν ἑλληνικὴ μετάφραση βλ. mumdadandkids.gr). Ὁ Jeffrey εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός, ζεῖ στὸ Τέξας καὶ ἀπὸ τὸ 2018 βρίσκεται σὲ δικαστικοὺς ἀγῶνες μὲ τὴν πρώην σύζυγό του, τὴν παιδίατρο Anna Georgoulas, ἡ ὁποία ἔχει βαλθεῖ νὰ ὁδηγήσει τὸν υἱὸ τους James σὲ «μετάβαση φύλου». Ὁ εὐνουχισμὸς καὶ ἡ ἀλλαγὴ φύλου τοῦ τώρα 12χρονου παιδιοῦ ἔχει προγραμματιστεῖ γιὰ τὸν Νοέμβριο 2024.
Ὅταν τὸ παιδὶ ἦταν σὲ ἡλικία 3 ἐτῶν, ἡ μητέρα ἔδωσε στὸ παιδὶ νὰ καταλάβει, ὅτι ἀγαπάει περισσότερο τὰ κορίτσια ἀπὸ τὰ ἀγόρια, ἄρχισε νὰ τοῦ φέρεται σὰν κορίτσι καὶ νὰ ἀσκεῖ ψυχικὴ βία στὸ παιδί, κλείνοντάς το μόνο του σὲ δωμάτιο καὶ λέγοντάς του ὅτι «τὰ τέρατα τρῶνε μόνο ἀγόρια». Κρυφὰ ἀπὸ τὸν πατέρα τὸν εἶχε γράψει στὸ σχολεῖο ὡς κορίτσι μὲ τὸ ὄνομα Luna. Σὲ μία δίκη τὸ 2019 κατόρθωσε ὁ Jeffrey νὰ ἐξασφαλίσει ὅτι χωρὶς τὴ δική του συναίνεση δὲν μποροῦσε νὰ γίνει ἀλλαγὴ φύλου στὸ παιδί. Ὡστόσο ὁ δικαστὴς ἐπέβαλε καὶ στὶς δύο πλευρὲς νὰ ἀποφύγουν ὁποιαδήποτε δημοσιοποίηση τῆς ὑπόθεσης. Μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση τὸν Αὔγουστο τοῦ 2020 ἡ μητέρα πέτυχε νὰ ὑποχρεωθεῖ ὁ Younger νὰ ἀναλάβει τὰ ἔξοδα τῆς συμβουλευτικῆς στήριξης τοῦ παιδιοῦ ὑπὲρ τῆς μετάβασης φύλου, νὰ λάβει ἐπίσημα τὸ δικαίωμα, νὰ στείλει τὸν James ὡς Luna στὸ σχολεῖο, νὰ πάρει τὴν ἀποκλειστικὴ ἐπιμέλεια τοῦ παιδιοῦ χωρὶς ὅμως τὸ δικαίωμα τῆς μονομερῆς ἀπόφασης γιὰ τὴν χημικὴ καὶ χειρουργικὴ ἀλλαγὴ φύλου.
Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Georgulas μετακόμισε μὲ τὸν James στὴν Καλιφόρνια, ἡ ὁποία εἶναι γνωστὴ ὡς πολιτεία ποὺ εὐνοεῖ τὶς τρὰνς μεταβάσεις. Ἡ προσφυγὴ τοῦ Younger τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2023 στὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τοῦ Τέξας μὲ στόχο τὴν ὑποχρεωτικὴ ἐπιστροφή τους στὸ Τέξας δὲν εἶχε ἐπιτυχία. Τοὺς ἐπιτράπηκε ἡ παραμονὴ στὴν Καλιφόρνια, στὴν ὁποία τώρα ἡ Georgulas ζήτησε δικαστικῶς νὰ ἀρθεῖ τὸ δικαίωμα τοῦ πατέρα τοῦ παιδιοῦ νὰ σταθεῖ ἐμπόδιο στὴν ἀλλαγὴ φύλου τοῦ υἱοῦ του. Καὶ μὲ τὴ στήριξη ποὺ ἔχει (5 δικηγόρους καὶ 5 ἐμπειρογνώμονες) ἡ πιθανότητα νὰ τὸ πετύχει ἀνθρωπίνως εἶναι μεγάλη. Διότι στὴ Καλιφόρνια ἔχει ψηφιστεῖ νόμος, ὁ ὁποῖος τὴν τυχὸν ἄρνηση ἐκ μέρους τῶν γονέων νὰ παραχωροῦνται ὁρμόνες ἀντίθετου φύλου, ἀναστολεῖς ἐφηβείας καὶ νὰ γίνουν χειρουργικὲς ἐπεμβάσεις «μετάβασης» φύλου ὁρίζει ὡς μία μορφὴ «κακοποίησης καὶ ἐγκατάλειψης παιδιῶν». Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 2024 ἔχει ὁριστεῖ ὡς ἡμέρα τῆς δίκης, στὴν ὁποία ἀναμένεται νὰ ληφθεῖ ἡ τελεσίδικη ἀπόφαση γιὰ τὸ παιδί.
Στὴν ἀνάγνωση αὐτῆς τῆς ἱστορίας κυριολεκτικὰ προκαλεῖ ἡ μὲ μανία ἐπιμονὴ τῆς μητέρας νὰ ὁδηγήσει τὸ ἀγόρι της τῶν 12 ἐτῶν στὸν εὐνουχισμό, προκειμένου τὸ παιδὶ νὰ προσεγγίσει σωματικὰ τὴ δική της ἐπιθυμητὴ εἰκόνα τοῦ κοριτσιοῦ. Προφανῶς τὸ ἴδιο τὸ παιδὶ σὲ αὐτὴ τὴν μικρὴ ἡλικία εἶναι ἐπιρρεπές, ἢ καλύτερα νὰ ποῦμε, μετατρέπεται σὲ θῦμα τῶν ἐπιλογῶν τῆς μητέρας καὶ τῶν εἰδικῶν ποὺ τῆς συμπαραστέκονται. Ἐκπλήττει ἐπίσης ἡ νομοθεσία, ἡ ὁποία τόσο σκανδαλωδῶς προωθεῖ τὴ ΛΟΑΤΚΙ+ ἀτζέντα καὶ εὐνοεῖ ἐπεμβάσεις, οἱ ὁποῖες πολλὲς φορὲς δὲν εἶναι πιὰ ἀναστρέψιμες. Ὅπως δείχνουν οἱ ἔρευνες, οἱ ἐπεμβάσεις αὐτὲς ὄχι μόνο δὲν βοηθοῦν οὐσιαστικὰ στὴ περίπτωση τῆς σύγχυσης φύλου, ἀντίθετα συχνὰ τὴν ἐπιδεινώνουν καὶ ἐπίσης δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ ἀποτρέπουν τὴν αὐξημένη τάση γιὰ αὐτοτραυματισμὸ τοῦ σώματος καὶ αὐτοκτονία. Ἄλλωστε ἡ δυσφορία φύλου σὲ 80 % τῶν περιπτώσεων, πάλι σύμφωνα μὲ τὶς ἔρευνες, μέχρι τὸ τέλος τῆς ἐφηβείας διορθώνεται μόνη της ἤ θεραπεύεται μὲ ψυχολογικὴ καὶ κυρίως ποιμαντικὴ βοήθεια, ὅταν πρόκειται γιὰ χριστιανούς.
Πῶς ὅμως δημιουργεῖται αὐτὴ ἡ μανία, πῶς ἐξηγεῖται ἡ τόσο εὐνοϊκὴ νομοθεσία (τὸ εἴδαμε πρὶν ἀπὸ κάποιους μῆνες καὶ στὴ χώρα μας μὲ τὸ νέο νόμο γιὰ τὸν γάμο τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου καὶ τὴ καθιέρωση τῆς νέας ἀντίληψης γιὰ τὴν οἰκογένεια); Μεγάλο μερίδιο φυσικὰ ἔχουν οἱ οὕτως λεγόμενοι εἰδικοί, στοὺς ὁποίους ἀναφερθήκαμε ἤδη παραπάνω. Πρόκειται γιὰ ὁλόκληρο λόμπι, γιὰ ἕνα πανίσχυρο ἰδεολογικὸ κίνημα μὲ χρηματοδότηση ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων σὲ ὅλο τὸν κόσμο, πρόκειται γιὰ τὴν ἰδεολογία τῶν φύλων. Μία ἐκ τῶν βασικῶν ἐκφραστῶν τῆς ἰδεολογίας τῶν φύλων εἶναι ἡ πολυβραβευμένη Judith Butler, ἡ ὁποία τὸ 1990 στὸ βιβλίο της «Gender Trouble – Feminism and the Subversion of Identity Identity» (κυκλοφορήθηκε στὰ Ἑλληνικὰ τὸ 2009 ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἀλεξάνδρεια μὲ τὸν τίτλο: «Ἀναταραχὴ φύλου. Ὁ φεμινισμὸς καὶ ἡ ἀνατροπὴ τῆς ταυτότητας»). Σύμφωνα μὲ τὴ συγγραφέα τὸ βιολογικὸ φῦλο εἶναι φαντασίωση, διότι μόνο ἡ τόσο συχνὴ ἀναφορά, ὅτι εἴμαστε ἢ ἄνδρες ἢ γυναῖκες, μᾶς κάνει νὰ τὸ πιστεύουμε. Ἤδη βέβαια στὸ σημεῖο αὐτὸ γίνεται ἔκδηλη ἡ διαστροφὴ τῆς πραγματικότητας ἐκ μέρους τῆς συγγραφέα, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβάνονται ἄμεσα τὴν πραγματικότητα τοῦ φύλου ἐξαιτίας τῶν συγκεκριμένων σωματικῶν χαρακτηριστικῶν. Ἐπὶ πλέον γίνεται καὶ διαγραφὴ τῶν ἐπιστημονικῶν δεδομένων, π.χ. τοῦ χρωμοσωματικοῦ φύλου, τῶν διαφορῶν ποὺ ἀπὸ τὰ μέσα τῆς κύησης διαμορφώνονται στὸν ἐγκέφαλο κ.ἄ.
Ἡ παραπάνω θεώρηση τῆς Butler, ὅτι δηλαδὴ τὸ βιολογικὸ φῦλο εἶναι φαντασίωση, στοχεύει προφανῶς στὸ νὰ δικαιώσει σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ τὴν ἀνθρώπινη ἐπιθυμία καὶ θέληση, ὅσο ἀρρωστημένες καὶ νὰ εἶναι. Ἰδεολογικὰ ἐνδύει αὐτὴ τὴ δικαίωση τοῦ ἀρρωστημένου «Θέλω» τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν μανδύα τοῦ ἐλεύθερου αὐτοπροσδιορισμοῦ. Ἀλλὰ τὸ φῦλο, ὅπως εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό, δὲν ἐμπίπτει στὸν αὐτοπροσδιορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Γι’ αὐτὸ ἡ συγγραφέας εἰσάγει τὸν ὅρο δικτατορία τῆς φύσης, ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ ἀπαλλαγεῖ μὲ τὸ λεγόμενο κοινωνικὸ φῦλο. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ αὐτὸ εἶναι τὸ φῦλο τῆς ἐπιλογῆς του, τὸ θεωρεῖ ὡς μόνο πραγματικὸ φῦλο τοῦ ἀνθρώπου. Ἑπομένως καλεῖ ὡς νέος Μεσσίας τὸν κάθε ἄνθρωπο, νὰ διαστρέψει τὴν πραγματικότητα τοῦ φύλου, τὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς καὶ Δημιουργὸς ὅλης τῆς κτίσης δίνει σὲ κάθε δημιούργημά του γιὰ τὴν ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ ἀποτελεσματικὴ καλλιέργεια καὶ ὁλοκλήρωσή του. Τελικά, μόνο μὲ τὴν ἀνταπόκριση τοῦ ἀνθρώπου στὸ μεσσιανικό της κήρυγμα πρόκειται, σύμφωνα μὲ τὴν Butler, νὰ φθάσει σὲ μία ὁλοκληρωμένη ἐλευθερία πέρα ἀπὸ τὴ σκλαβιὰ τῆς φύσης. Μόνο, ἀκολουθώντας αὐτὴ τὴν πορεία, πρόκειται νὰ προσμετρηθεῖ σὲ μία νέα, «ἀνώτερη» ἀνθρωπότητα. Διότι στὴν κατάσταση αὐτὴ ὑπερβαίνει τὰ «φανταστικὰ» βιολογικὰ δεδομένα τῶν δύο φύλων καὶ μεταβαίνει στὴν «ὄντως πραγματικότητα» τῶν πολλῶν φύλων, ἀντίστοιχων στὸν ἀριθμὸ τῶν σεξουαλικῶν ἐπιλογῶν τῶν ἀνθρώπων (π.χ. ὁμοφυλικός, λεσβία, ἀμφιφυλικός, διαφυλικός, μεσοφυλικός, οὐδέτερος ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο σεξουαλικά). Οἱ ἔννοιες τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογένειας, φυσικά, ἀλλάζουν ριζικὰ περιεχόμενο σὲ αὐτὴ τὴν «ἀνώτερη» ἀνθρωπότητα. Ὀφείλουν ὡς θεσμὸς νὰ ἰσχύουν γιὰ ὅλες τὶς παραπάνω νοητὲς μορφὲς σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καὶ ταυτότητας φύλου. Ἡ οἰκογένεια πρέπει νὰ ὁρίζεται πλέον ὡς ἡ προσωρινὴ συσχέτιση ἀτόμων ὅλων αὐτῶν τῶν ταυτοτήτων, ὅπου τὰ παιδιὰ δὲν συλλαμβάνονται πλέον, ἀλλὰ σχεδιάζονται καὶ ἐκτρέφονται μὲ τὴν βοήθεια τῆς ἀναπαραγωγικῆς ἰατρικῆς, μέσῳ τραπεζῶν σπέρματος, παρενθετικῆς μητρότητας (δηλ. γυναικῶν ὑποβαθμισμένων σὲ γεννητικὲς μηχανές), γενετικῆς τροποποίησης κ.ἄ.
Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ἀνταπόκριση, ἰδίως τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν, σὲ αὐτὴ τὴν νέα θεώρηση τοῦ ἀνθρώπου καὶ σὲ αὐτὴ τὴ νέα προοπτικὴ τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Ὅπως φαίνεται, κερδίζει ὅλο καὶ περισσότερο ἔδαφος. Στὴν Ὁλλανδία, ποὺ ἔχει τὴν πρωτιὰ στὴν Εὐρώπη στὴν καθιέρωση τοῦ νομικοῦ πλαισίου ὑπὲρ τῆς κατάργησης τῆς, ὅπως ὀνομάζεται, ρατσιστικῆς διάκρισης εἰς βάρος τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, περίπου τὸ 18 % τῶν ἀνθρώπων αὐτοπροσδιορίζονται ὡς μέλη τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Τὸ ποσοστὸ αὐτὸ ὑπολογίστηκε σύμφωνα μὲ μία πρόσφατη ἔρευνα μεταξὺ περισσότερων ἀπὸ 182.000 κατοίκων τῆς χώρας, (βλ. capital.gr).
Ποιὰ ὅμως θεολογία θὰ μποροῦσε νὰ στηρίξει καὶ νὰ παρέχει ἕνα ἰσχυρὸ θεμέλιο σ’ αὐτὸν τὸν νέο μεσσιανισμὸ τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας; Προφανῶς οἱ ἰδεολογικὲς θεωρήσεις τῆς πραγματικότητας δὲν ἐμφανίζονται αἰφνιδιαστικὰ στὴν ἱστορία. Ἀκριβῶς προσαρμοσμένη στὴν ἀνθρωπολογία αὐτὴ εἶναι ἡ λεγομένη μεταπατερικὴ θεολογία. Ἄλλωστε στοὺς θεολόγους αὐτοῦ τοῦ χώρου, τοὺς μοντέρνους θεολόγους τῆς ἐποχῆς μας, παρατηρεῖται μία ἰδιαίτερη ἀνοικτότητα καὶ ἕνας ἐναγκαλισμὸς αὐτοῦ τοῦ κινήματος. Εἶναι ὄντως ἐντυπωσιακὲς οἱ συμπτώσεις θεολογίας καὶ ἀνθρωπολογίας. Σὲ αὐτὴ τὴν μεταπατερικὴ θεολογία πρόκειται, ὅπως λέει ἤδη ὁ ὅρος, γιὰ κάτι ριζικὰ νέο ποὺ ξεπερνάει καὶ ὑπερβαίνει προφανῶς τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ κ. Γεώργιος Καραλῆς, εἰδικὸς στὰ θέματα αὐτά, μάλιστα ἀπεκάλεσε αὐτὴ τὴν νέα θεολογία, ποὺ διαμόρφωσε κυρίως ὁ Ἰωάννης Ζηζιούλας, Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου, ποὺ ἀπεβίωσε στὶς 2 Φεβρουαρίου τοῦ 2023, ὡς «κοσμοϊστορική». Πρόκειται βέβαια γιὰ μία πολὺ ἀρνητικὴ καὶ ἄκρως ἐπικίνδυνη «θεολογία», τόσο στὴν Τριαδολογία, ὅσο καὶ στὴν Χριστολογία καὶ Ἐκκλησιολογία. Θὰ μποροῦσε νὰ λεχθεῖ, ὅτι τινάζει τὴν πατερικὴ Τριαδολογία, Χριστολογία καὶ Ἐκκλησιολογία, ἡ ὁποία θεμελιώνεται στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, κυριολεκτικὰ στὸν ἀέρα. Ἐμεῖς ἐδῶ θὰ περιοριστοῦμε σὲ κάποια λίγα στοιχεῖα ποὺ φανερώνουν τὸν παραλληλισμὸ τῆς ἀνθρωπολογίας τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας κυρίως μὲ τὴν Τριαδολογία τοῦ Σεβασμιώτατου Περγάμου. Ὅποιος ἐνδιαφέρεται νὰ πάρει μία γεύση τῶν πολὺ σοβαρῶν προεκτάσεων αὐτῆς τῆς λεγομένης μεταπατερικῆς θεολογίας, ἂς διαβάσει τὸ ἐξαιρετικὸ ἄρθρο τοῦ κ. Καραλῆ μὲ τίτλο «Ζηζιούλας τοῖς οἰκείοις συντέθνηκε δόγμασι» στὸν Ὀρθόδοξο Τύπο τῆς 7ης καὶ 14ης Φεβρουαρίου 2023.
Ὁ Σεβασμιώτατος Περγάμου ποὺ ἔχει ἐπηρεαστεῖ ἔντονα ἀπὸ τὸν Γερμανὸ φιλόσοφο Heidegger θεωρεῖ κάθε λογικὴ φύση νὰ ὑποκύπτει ἀπαραιτήτως στὸν ἀναγκασμὸ καὶ ἄρα στερεῖται ἐλευθερίας. Ἐὰν τὸ μεταφέρουμε στὸν Θεό, καὶ ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴ φύση του ἐξαναγκάζεται νὰ εἶναι ἀγαθός, μακρόθυμος κ.ἄ. Αὐτὸ ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ ταιριάζει στὸν Θεό. Συνεπῶς, προκειμένου νὰ ξεπεραστεῖ αὐτὸς ὁ ἐξαναγκασμός, ὁ Ζ. μεταφέρει τὴν ἐλευθερία καὶ ἡ θέληση στὰ πρόσωπα τῆς Θεότητας καὶ κυρίως στὸν Πατέρα ὡς πηγὴ τῆς Θεότητας. Τὸ πρόσωπο λοιπὸν ὁρίζεται ὡς πηγὴ ἐλευθερίας καὶ κάθε ἀρετῆς καὶ ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι, ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, ἡ κοινὴ φύση ἢ οὐσία τοῦ ἑνὸς Θεοῦ. Βλέπουμε μία ἀπόλυτη ἀντιστοιχία μὲ τὴν ὁλοκληρωμένη ἐλευθερία ποὺ ὑπόσχεται ἡ Butler, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ξεφεύγει ἀπὸ τὴ δικτατορία τῆς φύσης. Γιὰ τὸν Θεὸ τοῦ Ζ. σημειώνει χαρακτηριστικὰ ὁ κ. Καραλῆς, ὅτι τὸ κάθε πρόσωπο προηγεῖται ὀντολογικὰ ἀπὸ τὴν φύση. Ἔτσι «ὁ ἕνας Θεὸς δὲν εἶναι ἡ μία οὐσία, ἀλλὰ ὁ Πατήρ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ αἰτία τῆς γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Πνεύματος… Ὁ Θεὸς λοιπὸν δὲν εἶναι ἀναγκασμένος ἀπὸ τὴν φύση του νὰ εἶναι Θεός, διότι τὸ πρόσωπο τοῦ Πατρὸς ἐλεύθερα ἀποφασίζει νὰ εἶναι Θεός, νὰ ἔχει δηλαδὴ αὐτὴ τὴν φύση. Ἑπομένως ἡ φύση ἐκπηγάζει ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Πατρός», ὅπως καὶ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ κάθε μέλους τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας πηγάζει ἡ φύση του, ἢ καλύτερα νὰ ποῦμε, τὴ διαμορφώνει ἀκριβῶς ἔτσι, ὅπως τὴν ἐπιθυμεῖ σύμφωνα μὲ τὸν σεξουαλικό του προσανατολισμό.
Καὶ συμπεραίνουμε: Ἡ μεταπατερικὴ θεολογία τοῦ Σεβασμιώτατου Ζηζιούλα εἶναι μία φανταστικὴ θεολογία, δηλ. φαντάζεται τὸν Θεὸ σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιθυμίες του, ἐνῷ ἡ θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι ἐμπειρικὴ θεολογία, ἔπαθαν τὰ Θεῖα, γνώριζαν τὸν Θεὸ ἀπὸ τὰ βιώματά τους. Γι’ αὐτὸ καί, ἀντίθετα μὲ τοὺς αἱρετικούς, συμφωνοῦν σὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκουν γιὰ τὸν Θεὸ διαχρονικά. Μία θεολογία σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιθυμίες μας γιὰ τὸ Θεό, ἀλλοιώνει τὴν πραγματικότητα τοῦ Θεοῦ, δημιουργεῖ ἕνα εἴδωλο τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἴδιο παρατηροῦμε στὴν ἀνθρωπολογία τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ἀλλοιώνει τὸν ἄνθρωπο σύμφωνα μὲ ὅ,τι ἐπιθυμεῖ ὁ καθένας στὴν φαντασίωση τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἑπομένως ταιριάζει αὐτὴ ἡ φανταστικὴ ἀνθρωπολογία ἀπόλυτα στὴν φανταστικὴ μεταπατερικὴ θεολογία. Κανονικὰ οἱ θιασῶτες τῆς τελευταίας θὰ ἔπρεπε στὴν ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα νὰ τιμοῦν ἰδιαίτερα τὴ γνήσια καὶ ἰδανικὴ ἔκφραση τῶν θεολογικῶν τους πεποιθήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου