«Θεολογία της πολυπολιτισμικότητας» ή αλλοιώνοντας τον ορθόδοξο χαρακτήρα των Θρησκευτικών

Η μελέτη κάποιων κειμένων της ιστοσελίδας των Θεολόγων του Παιδ. Ινστιτούτου γεννάει εύλογα ερωτήματα και εντείνει την ανησυχία των θεολόγων εκπαιδευτικών των σχολείων. Όταν πριν από κάποιους μήνες ο π. Θεόδωρος Ζήσης έγραφε: "Ακόμη και αν διατηρηθεί ο υπο­χρεωτικός χαρακτήρας του μαθήματος, η μεταβολή του μαθήματος σε θρησκειολογικό -πολιτιστικό και η αποβολή του ομολογιακού - κατη­χητικού χαρακτήρα του φαίνεται ως αναπόφευκτη. Αυτό συνιστούν τα διορισθέντα ή διατηρηθέντα από την κυβέρνηση μέλη (θεολόγοι) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου" φαίνεται πως γνώριζε καλά όσα με τον καιρό αποκαλύπτονται.
Μετά από τη «θεολογία της ετερότητας» φτάσαμε τώρα να μιλάμε για «θεολογία της πολυπολιτισμικότητας». Είναι σαφές όχι μόνο ότι σχεδιάζεται πλήρης αλλαγή του μαθήματος των Θρησκευτικών από τους υπεύθυνους θεολόγους του Υπουργείου Παιδείας αλλά ότι ταυτόχρονα οικοδομείται ένα σαθρό κατασκεύασμα σύγχρονης δήθεν «θεολογίας» που παρερμηνεύει τα αγιογραφικά και πατερικά κείμενα και τα χρησιμοποιεί για την εξυπηρέτηση των σχεδίων της.
Η πολεμική εναντίον του ΜτΘ και κάθε χριστιανικού στοιχείου της δημόσιας παιδείας και ζωής από πολιτικούς είναι πρακτική που στηρίζεται στη λογική των παλαιών διωκτών του Χριστιανισμού, προσαρμοσμένη στην εποχή μας. Επειδή είναι άθεοι πολεμούν το Χριστό και κάθε τι χριστιανικό.

Η αλλοίωση όμως του μαθήματος των Θρησκευτικών και της θεολογίας από θεολόγους με την παρερμηνεία κειμένων και τη χρήση καινοφανών όρων και προτάσεων είναι τακτική που θυμίζει τις αιρετικές κακοδοξίες και αποκλίσεις που ακολούθησαν μετά την περίοδο των διωγμών.
Περισσότερο από όλα σήμερα έχουμε ανάγκη φωνών νηφάλιων, ορθοδόξων, αγωνιστικών, φωνών ελεύθερων από τα δεσμά της Νέας Τάξης που, όπως είναι ολοφάνερο πια, έχουν δέσει και αρκετούς θεολόγους.
Μήπως σε λίγο θα μας μιλήσουν και για τη «θεολογία της Νέας Τάξης»;