Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Συνήγορος των Οικουμενιστών

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 26/6/2009

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης

OΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ἐνοχλήθηκαν καί ἀνησύχησαν ἀπό τό κείμενο "Ὁμολογία πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ", τό ὁποῖο εἶδε τό φῶς τῆς δημοσιότητας καί ὑπογράφεται ἀπό πολλούς. Ἡ συγκέντρωση ὑπογραφῶν συνεχίζεται. Ἡ προσπάθεια αὐτή θέλει νά δείξει ὅτι ὑπάρχουν πολλοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται τόν Οἰκουμενισμό καί διαφωνοῦν μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο καί τούς ἐν Ἑλλάδι οἰκουμενιστές καί δηλώνουν ὅτι δέν τούς ἀκολουθοῦν στά ἀνοίγματά τους πρός τούς αἱρετικούς.
Μεγάλος κατήγορος αὐτῆς τῆς προσπάθειας ὑπῆρξε ὁ Μ. Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου π. Γεώργιος Τσέτσης, ὁ ὁποῖος χρησιμοποίησε τίς πιό ἀπαξιωτικές λέξεις, γιά νά χαρακτηρίσει τά πρόσωπα, πού πρωτοστατοῦν ἀλλά καί ὅλους πού ὑπογράφουν τό κείμενο. Δέν θέλω νά ἀσχοληθῶ μέ τά ἐπιχειρήματα τοῦ π. Γεωργίου. Ἁπλῶς τοῦ λέω νά συντάξει καί αὐτός ἕνα κείμενο ὑπέρ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί νά προσπαθήσει νά συγκεντρώσει ὑπογραφές. Καί μετά ἄς στοχαστεῖ καί ἄς βγάλει τά συμπεράσματά του.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τά οἰκουμενιστικά κηρύγματα δέν ἔχουν καμιά ἀνταπόκριση στό λαό. Οἱ Οἰκουμενιστές βαδίζουν μοναχικό δρόμο. Μπορεῖ νά ἔχουν ἀξιώματα καί τίτλους, νά ἔχουν κοσμική δύναμη, μπορεῖ νά ἔχουν καί χρήματα, ὅμως εἶναι μόνοι καί μόνοι θά παραμείνουν. Ὁ λαός δέν δέχεται τούς ἀμετανόητους αἱρετικούς οὔτε καί ἐπηρεάζεται ἀπό τά κηρύγματα περί ἀγάπης καί ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν. Ἐνῶ τρέφει σεβασμό πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, δέν διστάζει νά ἀπαιτεῖ καί τόν σεβασμό ἐκ μέρους του.

Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι (!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!<