ΛΑΡΙΣΑ, 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018
«ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ»
Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018 στο αμφιθέατρο του 4ου
Δημοτικού Σχολείου Λάρισας
πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση του Συλλόγου
Πολυτέκνων Λαρίσης και των 10 Ορθόδοξων Χριστιανικών Σωματείων της πόλης, η
οποία ήταν αφιερωμένη στο δικαίωμα του αγέννητου παιδιού στη ζωή. Η εκδήλωση
έγινε σε συνεργασία με το πανελλήνιο κίνημα «ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ».
Για το πολύ σημαντικό και φλέγον αυτό θέμα προσκλήθηκαν
και ανταποκρίθηκαν τρεις διακεκριμένοι επιστήμονες και έγκριτοι ομιλητές:
η κ. Ζωή Σιάσου, μαιευτήρας, γυναικολόγος, Δρ. Ιατρικής
ο κ. Νικόλαος Ζαΐρης, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ.
και
ο οσιολογιότατος ιερομόναχος π. Φιλόθεος Γρηγοριάτης.
Η εκδήλωση περιλάμβανε δύο μέρη.
Το πρωί της Κυριακής, μετά τη θ. Λειτουργία, σε μία
πολυπληθή ομάδα νέων, κυρίως κοριτσιών (μαθητριών Λυκείου και φοιτητριών),
έγιναν βιωματικά σεμινάρια τα οποία παρουσίασε ομάδα φοιτητριών υπό την
επίβλεψη της ιατρού κ. Παναγιώτας Χατζηγιαννάκη Τσαγκαροπούλου, ενώ στη
συνέχεια ακολούθησε γόνιμος διάλογος.
Το απόγευμα (6–8μμ) στον ίδιο χώρο πραγματοποιήθηκε
ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου ενημερωτική εκδήλωση με τρεις εισηγήσεις.
Κατά
την 1η εισήγηση, η κ. Ζωή Σιάσου τόνισε ότι η Ελλάδα
έχει τη θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη σε ποσοστό εκτρώσεων, με το 22% των
Ελληνίδων να δηλώνει ότι έχει κάνει έκτρωση και μάλιστα το 1/3 αυτών πάνω από
μία φορά. Εκφράζοντας τον προβληματισμό της για την ευκολία με την οποία οι
Ελληνίδες θανατώνουν τα αγέννητα παιδιά τους, υπογράμμισε την αλήθεια ότι το έμβρυο είναι άνθρωπος, μικρός μεν
αλλά ζωντανός, που αγωνιά και πονάει όταν το τεμαχίζουν. Είναι, από τη στιγμή της σύλληψης, το
παιδί τους, που οφείλουν να προστατεύουν.
Σημείωσε μάλιστα την ευθύνη των γυναικολόγων που δεν
ενημερώνουν πλήρως τις εγκύους για τις βασανιστικές συνέπειες μιας έκτρωσης.
Συνέπειες που δεν περιορίζονται μόνο σε σωματικές επιπτώσεις όπως η στείρωση,
οι επιπλοκές σε επόμενες κυήσεις, οι καθ' έξιν αποβολές, η εξωμήτρια κύηση και
ο πρόωρος τοκετός, αλλά επεκτείνονται και σε ψυχολογικές διαταραχές. Γιατί μια
γυναίκα που ξερίζωσε από τα σπλάχνα της το παιδί της δεν το ξεχνάει ποτέ.
Νιώθει ενοχές και μετανιώνει για την πράξη της κάθε μέρα. Απομονώνεται και
βιώνει αισθήματα μοναξιάς, κατάθλιψης και άγχους. Ο ύπνος της διαταράσσεται από
αϋπνίες και εφιάλτες. Παραμελεί τον εαυτό της σε μια προσπάθεια αυτοτιμωρίας
και εξιλέωσης για την πράξη της και παρουσιάζει συχνότερα ψυχογενή ανορεξία ή
βουλιμία και κατάχρηση καπνού και αλκοόλ. Το 25% των γυναικών που έχουν κάνει
έκτρωση επισκέπτεται τακτικά ψυχίατρο. Έχουν καταγραφεί πάνω από 100 ψυχολογικές
συνέπειες που όλες μαζί ονομάζονται «μετεκτρωτικό σύνδρομο», ένα είδος
μετατραυματικής αγχώδους διαταραχής που όλες οι γυναίκες εμφανίζουν σε κάποιο
βαθμό μετά από έκτρωση.
Αν οι γυναίκες είχαν σωστή ενημέρωση θα
συνειδητοποιούσαν ότι η αφαίρεση της ζωής του παιδιού τους είναι πράξη μη
αναστρέψιμη και ότι μετά από μια έκτρωση δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιες. Και
τότε ίσως επέλεγαν να γεννήσουν το μωρό τους, που θα έδινε αληθινή χαρά στη ζωή
τους.
Στη
2η εισήγηση ο κ. Νικόλαος Ζαΐρης αναφέρθηκε στην
αντιμετώπιση των εκτρώσεων από νομικής πλευράς στην Ελλάδα και έδωσε απαντήσεις
σε ερωτήματα, όπως: πότε ξεκινά η ανθρώπινη ζωή, αν το έμβρυο είναι ανθρώπινο
ον ή όχι, αν έχει προσωπικότητα, αν προστατεύεται και με ποιο τρόπο, αν έχει
δικαιώματα και ποια, καθώς και ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το
ζήτημα των αμβλώσεων. Στο καίριο ερώτημα εάν η άμβλωση είναι φόνος, ο κ. Ζαΐρης
επικαλέστηκε την τοποθέτηση ενός άθεου και διάσημου Αμερικανού Γυναικολόγου,
του καθηγητή Dr. Bernard Nathanson, που διαδραμάτισε κύριο ρόλο υπέρ των
εκτρώσεων και κάποια στιγμή μεταμελήθηκε και άλλαξε γνώμη. Ο συγκεκριμένος
Καθηγητής το έτος 1985 συγκλόνισε την παγκόσμια γνώμη με τη δημοσιοποίηση της
κινηματογράφησης της έκτρωσης ενός εμβρύου 12 εβδομάδων, αναφέροντας ότι: «Μετά
την εμφάνιση της επιστήμης της Εμβρυολογίας όλες οι μελέτες, χωρίς εξαίρεση,
κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αγέννητο μωρό, το έμβρυο, είναι ένα ανθρώπινο
πλάσμα, αναπόσπαστο από εμάς και είναι μέλος της κοινωνίας μας».
Αξιοσημείωτη επίσης ήταν και η αναφορά του στο γεγονός
ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Γαλλία στήθηκε λαϊκό δικαστήριο και
συγκέντρωσε τους μύδρους υπουργών, γιατρών, μέσων ενημέρωσης και φεμινιστριών η
δήλωση του προέδρου των Γάλλων Γυναικολόγων και Μαιευτήρων Μπερτράν ντε Ροσαμπώ
ότι η εκούσια διακοπή της κυήσεως αποτελεί γι’ αυτόν, ως άνθρωπο και γιατρό, ανθρωποκτονία και εξ αυτού αρνείται να την εκτελεί.
«Εγώ, είπε, ασκώ το επάγγελμα με όλη μου την ψυχή. Δεν ασκούμε αυτό το επάγγελμα για να
αφαιρούμε ζωές».
Κλείνοντας ο κ. Ζαΐρης τόνισε ότι και αν ακόμη δεν
λειτουργεί ο ποινικός (ανθρώπινος) νόμος στο θέμα των αμβλώσεων, λειτουργεί
πάντοτε ο πνευματικός νόμος, είτε το θέλουμε είτε όχι, και επειδή ο σύγχρονος
άνθρωπος αποφεύγει τον σταυρό της τεκνογονίας, πολύ δε περισσότερο τον σταυρό
της πολυτεκνίας, που είναι μια μεγάλη ευλογία από τον Θεό, έρχεται ο σταυρός
της ατεκνίας.
Στην
3η και τελευταία εισήγηση, ο π. Φιλόθεος, αναφερόμενος στην
πνευματική – θεολογική πλευρά του προβλήματος, τόνισε ότι όσοι προβαίνουν σε
εκτρώσεις στερούν από τα παιδιά τους στην παρούσα ζωή το δικαίωμα να χαρούν τον
εν Χριστώ αγώνα και τη χαρά της κοινωνίας του Θεού. Το παγκόσμιο κατεστημένο
της πονηρής “βιομηχανίας των εκτρώσεων” παραπλανά την κοινή γνώμη με πλήθος
ψευδών θεωρητικών αντιλήψεων και πρακτικών, με διαστρεβλώσεις της αλήθειας ή
αποσιώπησή της, ώστε με τις πολυπληθείς εκτρώσεις να διαπράττεται μέγα αδίκημα,
φρικτή προσβολή προς τον Δημιουργό της ζωής και το δημιούργημά Του, τον άνθρωπο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας βλέπει τον κάθε άνθρωπο με
σεβασμό, ως ανεπανάληπτο στην ιστορία πρόσωπουπόσταση, που έχει κληθεί από τον
ΘεόΠατέρα σε αιώνια κοινωνία αγάπης μαζί Του. Ως εκ τούτου μας καλεί σε αγώνες
για την αναγνώριση και προστασία
του δικαιώματος για την ζωή και των αγέννητων παιδιών μας. Προτρέπει δε όλους μας να βάλουμε,
για το καλό της Πατρίδας, μία νέα “αρχή μετανοίας”, νά “ἔλθουμε
εἰς ἑαυτούς” και να παύσουμε τις μεγάλες αυτές αμαρτίες μας,
πριν δεχθούμε βαρύτατη παιδαγωγική δοκι
μασία της αγάπης του αγίου Θεού. Συγκλονιστική, τέλος,
ήταν η αναφορά του π. Φιλοθέου στη δραματική εμπειρία της Αμερικανίδας Vera
Faith Lord.
Την εκδήλωση έκλεισε ο
Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, ο οποίος ξεκίνησε τον λόγο του
αντιπαραβάλλοντας τις αμβλώσεις με τις ευγονικές πολιτικές του Χίτλερ, και υποστηρίζοντας
ότι αυτό που ζούμε στις ημέρες μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιβίωση της
φιλοσοφίας εκείνης μέσα από τη θεωρία του δικαιωματισμού. Υπογράμμισε με έμφαση
τη σημασία της ορθής διαπαιδαγώγησης των παιδιών από τη μικρή τους ηλικία,
καθώς και το χρέος των χριστιανών να εκφράζουν θαρρετά και πειστικά την άποψή
τους με ήθος και αξιοπρέπεια. Τόνισε επίσης την αρνητική επίδραση των εκτρώσεων
στη μείωση του πληθυσμού της χώρας μας και κατ’ επέκταση στη βιωσιμότητα του
ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος. Σημείωσε ακόμη ότι «η κοινωνία
έχει ανάγκη την Ορθοδοξία, η οποία δε μιλά απλώς για προστασία της ζωής, αλλά
για αγιασμό της ζωής και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που καμιά άλλη θρησκεία δεν
μπόρεσε ποτέ να φανταστεί ή να πλησιάσει», ενώ έκλεισε καλώντας όλους σε μία
πνευματική συστράτευση για την αντιμετώπιση της μάστιγας των εκτρώσεων.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο θεολόγος κ. Ιωάννης
Καραμήτρος, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Λαρίσης
κ. Χρήστος Παπαϊωάννου και ο εκπρόσωπος του κινήματος «ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ» και
αντιπρόεδρος της Π.Ε.ΦΙ.Π. κ. Ιωάννης Θαλασσινός.
Ακολουθήστε το κίνημα στο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου