Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για τον Μητροπολίτη Γόρτυνος σε σχέση με το Ουκρανικό

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΑ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 4^ῃ Νοεμβρίου 2019

Εἶχα ἀποφασίσει σεβόμενος τήν πολυτίμητο συνεισφορά στά Θεολογικά γράμματα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καί εἰδικότερα στήν ἐπιστήμη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος κ.κ. Ἱερεμίου, ὡς καί τό ἀδιαμφισβήτητο προσωπικό του ἦθος καί τήν ἐκδαπάνησί του στό Γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας, ἐν σιωπῇ νά ἀντιπαρέλθω τίς δεινότατες ὕβρεις του πού ἐξετόξευσε στίς 26/10/2019 διά τοῦ διαδικτύου σέ ὅλους ἐκείνους μεταξύ τῶν ὁποίων καί στήν ταπεινότητά μου, οἱ ὁποῖοι στοιχοῦντες στό κανονικό δίκαιο τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἀναφέρονται στό παγκοσμίως ἐγνωσμένο γεγονός τοῦ σχίσματος στήν Οὐκρανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί στήν κακοποιό δράση τῶν καθηρημένων, ἀφορισμένων καί ἀχειροτονήτων λαϊκῶν προσώπων ἐν σχίσματι, τά ὁποῖα ἀντικανονικῶς καί χωρίς τήν ὑπό τῶν ἱερῶν κανόνων ἀπαραίτητη κανονική δωσιδικία ἀπεκατέστησε ἐσφαλμένως, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ἡ μόνη συνέπεια τῶν δεινῶν ὕβρεων τοῦ Σεβ. ἁγίου Γόρτυνος ἦτο ἡ ὑποχρέωσίς μου νά διακόψωμε ὡς Ἵδρυμα τήν πολυτίμητο συνεργασία του, μετά τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως «Πειραϊκή Ἐκκλησία 91,2 Fm» τήν ὁποίαν ἀναργύρως μᾶς προσέφερε. Ταυτοχρόνως διεκόπη καί ἡ ἐκπομπή τοῦ Πρωτοσυγκέλλου Αὐτοῦ, Ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη γιά τήν νεότητα, ἡ ὁποία ἦτο ἐξαίρετος. Προεκρίθη ὅμως ὑπό τοῦ ΔΣ τοῦ Ἱδρύματος ὅτι εἶναι ἀδύνατος ἡ συνέχισις τῆς συνεργασίας μετά τοῦ Σεβ. ἁγίου Γόρτυνος λόγῳ τῶν δημοσίᾳ γενομένων δεινοτάτων ὕβρεων, οἱ ὁποῖες θέλω νά πιστεύω ὅτι ἀνεπιγνώστως διά τήν βαρύτητά των καί τήν προσβολή των, ἐξετοξεύθησαν μετά πάθους βεβαίως καί θυμοῦ, ὅπως καταδεικνύεται ἀπό τό σχετικό video καί οἱ ὁποῖες δέν ἀφοροῦσαν ἀσφαλῶς στά ταπεινά πρόσωπα τῶν στοιχουμένων μέ τό κανονικό μας δίκαιο, ἀλλά στούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρας τῶν Ἁγίων Δ΄ καί Πενθέκτης Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί στό Πανάγιο καί Τελεταρχικό καί Ζωαρχικό Πνεῦμα τό, κατά τούς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ὁδηγοῦν Αὐτήν, εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν. (Ἰω. 16,13).

Ἐπειδή ὅμως τό γεγονός τῆς διακοπῆς τῶν συγκεκριμένων ἐκπομπῶν, πού ἀσφαλῶς ζημιώνει τόν Ραδιοφωνικό μας Σταθμό, διέρρευσε, ἐδέχθημεν ἱκανές ὀχλήσεις, δι’ αὐτό εἶμαι ὑποχρεωμένος πρός ἄρσι κάθε παραπληροφόρησης, νά ἀναφέρω σέ κάθε καλόπιστο ἀδελφό/ή, ὅτι διά τῶν λόγων του ὁ Σεβ. ἅγιος Γόρτυνος: «Αυτούς που ανακήρυξε, θα παρακαλέσω πολύ, αυτό είναι πολύ βασικό, μην ακούτε ΨΕΜΜΑΤΑ, μην ακούτε συκοφαντίες και ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΤΩΡΑ, συκοφαντούν ιερά πρόσωπα: «Αναγνώρισε τους σχισματικούς». Όχι, εγώ δεν δέχομαι σχισματικούς. Άμα πραγματικά είναι σχισματικοί αυτοί εγώ δεν τους δέχομαι. Το λέγω ενώπιόν σας. Αλλά βεβαιώθηκε. Είπε και ξανά είπε και πάλι ξανά είπε ο Πατριάρχης ότι απέρριψαν το σχίσμα και γι’ αυτό ανακηρύχθηκαν. Μέχρι εδώ κανένα λάθος» προσῆψε  δεινότατες ὕβρεις κατά τῶν ἀνωτέρω ἀναφερομένων, διότι ὡς γνωστόν πατήρ τοῦ ψεύδους εἶναι ὁ διάβολος καί ἑπομένως ὅσοι ψεύδονται εἶναι τέκνα τοῦ διαβόλου (Ἰω. 8,44) καί ἐπιπροσθέτως ἐκφαντορικῶς ὁ μεγαλώνυμος οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄ Κορ. διακηρύσσει ὅτι: «... λοίδωροι βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. 6,10) πόσο μᾶλλον συκοφάνται, πού εἶναι ἐπιβαρυντική περίστασι τῆς λοιδωρίας καί κατά ταῦτα ὅλοι οἱ ἀνωτέρω κατά τόν ἅγιο Γόρτυνος εἶναι τέκνα τοῦ διαβόλου καί ἐκτός τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἀτύχησε ὅμως ὁ Σεβ. ἅγιος Γόρτυνος διότι κατ’ αὐτάς ἐδημοσιεύθησαν τρεῖς μνημειώδεις κανονικαί διατριβαί ἐπί τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος πού κονιορτοποιοῦν καί συντρίβουν τίς φαιδρεπίφαιδρες τοποθετήσεις Ἐπισκόπων, Καθηγητῶν καί δημοσιολογούντων ἐπ’ αὐτοῦ καί ἀναφέρομαι στήν ἐξαίρετη νομοκανονική μελέτη τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου-Ἄθω «Τά “δίκαια’’ τῶν Ἐκκλησιῶν καί ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας» διά τῆς ὁποίας ἐπιβεβαιοῦται πληρέστατα ἡ ταπεινή μου θέση στό κρίσιμο αὐτό ζήτημα γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τοῦ 2018, στήν ἐξαίρετο ἐργασία τοῦ Ὁσ. Μοναχοῦ Σεραφείμ Ζήση: «Ἡ ἐνδοτριαδική μοναρχία τοῦ Πατρός καί ὁ καινοφανής μονάρχης τῆς φαναριωτικῆς ἐκκλησιολογίας» καί στήν ἐμβριθεστάτη μελέτη τοῦ Ὁμ. Καθηγητοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς κ. Παν. Μπούμη: «Τί (θά) κοινωνοῦν;». Μέ τά ἐξαίρετα αὐτά κείμενα καταδεικνύεται ὅτι ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό Ὁποῖο ὡς θεσμό καί σεβόμεθα καί ἀγαπῶμεν καί τιμῶμεν ἀνυπερθέτως οἱ Πανέλληνες, ὡς Μητέρα Ἐκκλησία τοῦ Γένους μας, ἡ Ὁποία μᾶς διεκράτησε στά τέσσερα μαῦρα ἑκατόχρονα τῆς δουλείας, ἐσφαλμένως καί κατά παράβαση τῶν Θ΄καί ΙΖ΄ ἱερῶν κανόνων τῆς Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τῶν ὑπό τοῦ Β΄ κανόνος τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁρισμένως κυρωθέντων ΛΣΤ΄ καί ΡΛΔ΄ ἱερῶν κανόνων τῆς ἐν Καρθαγένῃ Ἱ. Συνόδου (κατ’ ἀρίθμ. Πηδαλίου 31^ος καί 129^ος) ἄνευ ἁρμοδιότητος ἐπελήφθη τελεσιδίκων ἀποφάσεων κατά τέως Κληρικῶν ἄλλης τελείας Πατριαρχικῆς Συνόδου, παρ’ ὅτι διά τόν μοναχό Φιλάρετο Ντενισένκο, ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος εἶχε ἐγγράφως ἀποδεχθεῖ τήν δικαστική ἁρμοδιότητα τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας ἐπ’ αὐτοῦ, ὁ δέ ἕτερος ἀρχηγέτης τῆς δευτέρας σχισματικῆς ὁμάδος Μακάριος Μάλετιτς ἦτο ὡσαύτως καθηρημένος Πρεσβύτερος τῆς ἰδίας Πατριαρχικῆς Συνόδου καί τούς ἀπεκατέστησε, ἀποδεχθεῖσα χωρίς καμμία κανονική διαδικασία τίς τελεσθεῖσες ὑπ’αὐτῶν ἀνυπόστατες κανονικῶς «χειροτονίες» μέ πρόδηλο ἀποτέλεσμα τήν γενική ἀκυρότητα ὅλων τῶν μετά ταῦτα διαδικασιῶν (Ἑνωτική Σύνοδος καί Τόμος Αὐτοκεφαλίας) καί ὅτι οἱ ἐνέργειες τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου πάσχουν κανονικῶς καί αὐτό δέν μπορεῖ νά θεραπευθῆ μέ τήν ἐπίκληση «θεσφάτων καί θεσμίων καθηγιασμένων διά τῶν αἰώνων» πού ὅπως προκύπτει ἐκ τῶν θείων καί ἱερῶν κανόνων δέν κατοχυρώνονται κανονικῶς. Ἐνταῦθα ὀφείλομεν, νά διευκρινίσωμεν ὅτι ἡ ἄποψη ἐκλεκτοῦ συνιεράρχου ὅτι οἱ Ἀποφάσεις αὐτές τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἔπρεπε νά γίνουν ἀποδεκτές διότι δῆθεν εἶναι ἀνέλεγκτες, εἶναι ἐσφαλμένη διότι ἀφοροῦν στήν ἰδική μας ἐμπλοκή εἰς τό κρίσιμο αὐτό ζήτημα πού ἤδη δυστυχῶς ἐπέφερε ὡς ἀποτέλεσμα τήν διαγραφή ἐκ τῶν διπτύχων τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Σεπτοῦ Ὀνόματος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, ὡς καί ἡ ἄποψη τοῦ ἰδίου ὅτι δέν μποροῦμε νά χρησιμοποιοῦμε νομικούς ὅρους τῆς θύραθεν νομικῆς ἐπιστήμης εἶναι ὡσαύτως ἐσφαλμένη, διότι τό κανονικό μας δίκαιο στερεῖται εἰδικῶν δικονομικῶν ὅρων, θέτει τά γενικά πλαίσια τοῦ κανονικοῦ καί δικονομικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου.

Ὁ λόγος τῶν ἀναφερθεισῶν κανονικῶν ρυθμίσεων ὑπό τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων καί τοῦ καθοδηγοῦντος αὐτούς Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, εἶναι ὅτι στήν Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπειδή κεφαλή της εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός κατά τόν μεγαλειώδη ὁρισμό περί Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου (Ἐφεσ. 1,22-23) ὁ Ὁποῖος Κύριος διεκήρυξε ὅτι «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πᾶσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28,20) δέν ὑφίσταται ἀναγκαιότης παγκοσμίου πρώτου (primus sine paribus), διότι ἔτσι θά κατεστρατηγεῖτο τό Συνοδικό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐπισυνέβη μέ τό πάλαι ποτέ περίπυστο πρεσβυγενές Πατριαρχεῖο τῆς Δύσεως, τό ὁποῖο μέ τήν αἵρεσι τοῦ Πρωτείου ἐξουσίας, ἐξέπεσε στόν παναιρετικό Παπισμό μέ τά ἄπειρα εἰς βάρος τῆς Πίστεως ἐγκλήματα (φεουδαλισμός, ἱερά ἐξέτασις, θρησκευτικοί πόλεμοι, παπικό κράτος, συγκάλυψις χιλιάδων ἐγκλημάτων παιδεραστίας). Τό ζήτημα τό διεξέρχεται κατ’ ἄψογον θεολογικῶς τρόπον ὁ Ὁσιολ. Μοναχός Σεραφείμ Ζήσης στήν ἀναφερθεῖσα μνημειώδη διατριβή του. Ἑπομένως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ἱερεμίας ἐξυβρίζων τούς ταπεινούς ἀδελφούς καί ἀδελφές, οἱ ὁποῖοι ἁπλῶς μεταφέρουν τήν διά τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων βούλησι τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος πού διοικεῖ τήν Ἐκκλησία διά τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οὐσιαστικῶς ἐξυβρίζει καί ἐπαναλαμβάνω θέλω νά πιστεύω ἀνεπιγνώστως, αὐτό τό Πανάγιο καί Τελεταρχικό Πνεῦμα πού καθόρισε τούς ἀνωτέρω ἱερούς κανόνας καί δι’αὐτῶν τήν ἀρχή τῆς ταυτότητος τῶν ποινῶν στήν Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὡς συνεκτικοῦ στοιχείου τῆς ἑνότητός Της, ἀπορρίπτον τήν ἔννοια παγκοσμίου «δικαστοῦ» καί παγκοσμίου «πρωτείου ἐξουσίας», ἁρμοδιότητες πού ἐπιφυλάσσει μόνον διά τήν Οἰκουμενική Σύνοδο καί καθορίζον διά τῶν πρεσβείων τιμῆς τήν εὐταξία καί τήν ἰσότητα πάντων ὡς ἰσοτίμων μελῶν ἐν τῷ σώματι τῆς Ἐκκλησίας μέ κεφαλή τόν Σωτῆρα Χριστό. Ἄλλωστε ὁ Πρόεδρος ἑκάστης Πατριαρχικῆς Συνόδου ἐκλέγεται καί καθαιρεῖται κατά τό Κανονικό Δίκαιο ὑπό τῆς ἰδίας του Συνόδου καί οἱ ψῆφοι ὅλων τῶν μελῶν τῆς Συνόδου εἶναι ἰσότιμοι καί ἰσοδύναμοι.

Δράττομαι τῆς εὐκαιρίας νά εἴπω, ὅτι ἡ Ρωσσική Ἐκκλησία τῆς ὁποίας τά πολλά οἰκουμενιστικά σφάλματα, ἐπισημειώνει μέ δυναμισμό καί εὐθυκρισία, τό ἀγωνιστικό ἱστολόγιο ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ διαγράφουσα ἐκ τῶν Διπτύχων της τούς κοινωνούντας μετά τῶν ἀντικανονικῶς «ἀποκατασταθέντων» ἐν σχίσματι λαϊκῶν, στήν Οὐκρανία, στοιχεῖται στούς θείους καί ἱερούς κανόνας Ι΄ καί ΙΑ΄τῶν ἁγίων Ἀποστόλων οἱ ὁποῖοι ἐπαναλαμβανόμενοι ὑπό τοῦ Β΄ τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, ὁ ὁποῖος ἔχει ὀνομαστική ἐπικύρωσι ἀπό τόν Β΄ τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀποκτοῦν καί αὐτοί οἰκουμενικό κῦρος.

Τέλος ἀντιλαμβανόμεθα ὅλοι, ὅτι εἶναι προτιμότερος ὁ πόλεμος πού ἑνώνει μέ τόν Θεό, ἀπό τήν ψευδοειρήνη πού χωρίζει ἀπό Αὐτόν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ