Ι.Κορναράκης, "Να καταργηθή το μάθημα των Θρησκευτικών"

"Να καταργηθή το μάθημα των Θρησκευτικών"

(πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 17/10/2008)

του κ.Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών

Tον τελευταίο καιρό, το μάθημα των θρη­σκευτικών έχει την τιμητική του. Έχει γίνει στόχος δριμείας πολεμικής, με το αίτημα της καταργήσεως του! Μόλις προ ολίγου χρόνου, συνειδητοποιήθηκε, από πολλά πνεύματα, ως η μαύρη τρύπα τού κόσμου, ως το πλέον κεντρικό πρόβλημα του κοινωνικού χώρου, ως η πηγή πολλών κακών στην παιδεία και στον πολιτισμό και στο ελεύθερο φρόνημα των ανθρώπων, ως ιδεολογική διαφθορά των Ελλήνων, γενικώτερα!
Το μάθημα των θρησκευτικών βάλλεται από όλες τις τάξεις και παρατάξεις —θεωρήσεων και απόψεων και ποικίλων τοποθετήσεων—, σε όλες τις σφαίρες της σκέψεως και της ζωής. Υπάρχει μία συνδυασμένη ομοβροντία εναντίον του μα­θήματος αυτού, από πολλούς «μαχητές», οι όποιοι —ως άλλοι δονκιχώτες— βλέπουν στο μά­θημα των θρησκευτικών το θρυλικό κάστρο φα­ντασμάτων και δρακόντων, απειλητικών όλων των αξιών τής ανθρωπινής υπάρξεως!
Έτσι, διαβάζουμε ποικίλα σχετικά κείμενα, τα οποία, όλα, συγκλίνουν σε ένα κεντρικό στόχο, σε ένα αίτημα: στην κατάργηση του μαθήματος αυτού!
Κάποιοι, μάλιστα, απορούν γιατί, αυτήν την κα­τάργηση, δεν την έχουν ήδη ζητήσει από την πο­λιτεία, οι ίδιοι οι λειτουργοί τής Εκκλησίας! Λέ­νε: «Αν οι αξιωματούχοι του κλήρου στην Ελλά­δα σήμερα διασώζουν εκκλησιαστική συνείδηση, θα ήταν αυτονόητο να απαιτήσουν από την πολι­τεία την κατάργηση του μαθήματος των θρη­σκευτικών στα σχολεία»!
Παθιασμένοι εχθροί τής Εκκλησίας, άπιστοι, αδιάφοροι εντελώς για την Εκκλησία, πολιτι­κοί, ορθολογιστές και παραταξιακοί αρνητές των αξιών της ζωής, ακόμη και φυγάδες από τον χώρο της Εκκλησίας και άλλοι πολλοί, με συνεχή πολεμική κατά της αλήθειας και διδασκαλίας της, ζητούν «επί πίνακι» κρατικού διατάγματος την... κεφαλή της Εκκλησίας, με τον σφαγιασμό του μαθήματος των θρησκευτικών.Πρόκειται, αλήθεια, για μια επιθετικότητα κατά του μαθήματος αυτού, πρωτόγνωρη στις διαστάσεις της και στην επιμονή της. Φαινόμενο όντως ενδιαφέρον από την άποψη τής ψυχικής αφετηρίας του επιτιθεμένου. Μιας ψυχικής αφε­τηρίας, πού μοιάζει με απίθανη αποθήκη πυρω­μένων ψυχικών ζυμώσεων, συγκρούσεων και μα­νιακής εκδικητικότητος σε ένα... μάθημα!

Τον παρατηρητή τής πολεμικής κατά του μα­θήματος αυτού εντυπωσιάζει, πράγματι, η υποδηλούμενη ψυχική έντασις του επιτιθεμένου. Μια ψυχική έντασις πεισμωμένη και ασυγκράτη­τη, η οποία είναι δυσανάλογη προς το δήθεν «πρόβλημα», όπως το αντιλαμβάνονται αυτοί, που το πολεμούν.
Και, εκ πρώτης όψεως, ίσως δικαιολογείται, εν μέρει, το είδος αυτό της ψυχικής εντάσεως, επειδή δεν ζητείται η κατάργησις του μαθήματος ως πράξις εκπαιδευτικής λειτουργίας, πού δεν πληρώνει τους όρους τής διδακτικής δεοντολο­γίας, αλλά ζητείται ο εξοβελισμός του μαθήματος, το οποίο είναι φορέας και μεταβιβαστής, στους μαθητές, των αληθειών τής Εκκλησίας! Ή ετικέτα «θρησκευτικό μάθημα» καλύπτει το κυρίως πολεμούμενο: την αλήθεια, γενικά, τής Εκκλησίας!
Βεβαίως, από την άποψη αυτή, μπορεί να κα­τανοήσει κάποιος τον παθιασμένο αγώνα και τις απόλυτες και σκληρές τοποθετήσεις για την κα­τάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών. Παρά το γεγονός, όμως, αυτό, τα ερωτήματα, πού πρέπει να τεθούν ενώπιον των πολεμούντων την αλήθεια τής Εκκλησίας, είναι τα εξής:
—Ποιες ενοχές, άραγε, σάς βασανίζουν για την αποξένωση σας από την αλήθεια τής υπάρ­ξεως, όπως την βιώνει η Εκκλησία, και αισθάνεσθε, υποσυνείδητα, άσχημα μπροστά στην αλή­θεια τής Εκκλησίας;
—Ποια συμπλέγματα κατωτερότητος καί υ­παρξιακής μειονεξίας φιλοξενείτε μέσα σας, πού σας υποχρεώνουν να βρίσκετε διαφυγή στην πο­λεμική σας κατά της αλήθειας της Εκκλησίας προκειμένου να αισθάνεσθε υπαρξιακή καταξίω­ση ως υπέρμαχοι τής... «αλήθειας», όπως εσείς την αντιλαμβάνεσθε;
—Ποιες άλλες, άραγε, υπαρξιακές ελλείψεις και ανεκπλήρωτες επιθυμίες προσωπικής καταξιώσεώς σας, στον κοινωνικό χώρο, προσπαθείτε να αναπληρώσετε και να καλύψετε με την απολυτότητα τής επιθετικότητας σας κατά τής αλη­θείας τής Εκκλησίας;
Είναι πασίγνωστο ότι, η ψυχολογία των ήμερων μας συνδέει αιτιολογικά την επιθετικότητα με απωθούμενα αισθήματα ενοχής, η οποία προήλ­θε από την αποτυχία της καταξιώσεως της υπάρ­ξεως, στο επίπεδο της βιώσεως της υπέρτατης αξίας τής ζωής: της αλήθειας!

Πάντως, εσείς όλοι οι εχθροί της αλήθειας της Εκκλησίας, με το αίτημα σας της καταργήσεως του μαθήματος των θρησκευτικών, διώκετε την Αλήθεια Εκείνου, Ό Όποιος ανέδειξε το κριτή­ριο της γνησιότητος της βιώσεως της αντικειμε­νικής αλήθειας: την ελευθερία! «Γνώσεσθε τήν αλήθεια και ή αλήθεια ελευθέρωση υμάς»!
Μαχόμενοι, λοιπόν, κατά τής αλήθειας τής Εκκλησίας, στρέφεσθε εναντίον τής ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου, γενικώς. Έτσι, δεί­χνετε ότι εσείς οι ίδιοι είσθε ανελεύθεροι, παγι­δευμένοι στα προσωπικά σας συμπλέγματα τής υποκειμενικής αναλήθειας και ανελευθερίας.
Έτσι, όμως, αυτοκαταργείσθε! Αυτοκαταργούμενοι δε, δεν μπορείτε να ζητάτε να καταρ­γηθεί το μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο ήδη σας κατάργησε, ως ερέθισμα αποκαλύψεως της... καταργήσεως σας!