Πρωτοπρ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης, Το κοσμοείδωλο της φιλοσοφίας αντικατέστησε η "φαντασιώδης" επιστήμη!

Ἐπιστρέφει ἡ Ἐποχή τοῦ Ἁγίου Παλαµᾶ «ἐν ἑτέρᾳ µορφῆ»

ΤΟ  ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ  ΤΗΣ  ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ

Η  “ΦΑΝΤΑΣΙΩΔΗΣ”  ΕΠΙΣΤΗΜΗ!

Πρωτοπρ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Ἡ νέα χρονιά ἤδη ἦλθε! Δέν ἦλθε µόνη της, ἀκολουθῶντας µιά φυσική ροή, ὅπως νοµίζουν οἱ πολλοί, ἀλλά ἦλθε –ὅπως πάντοτε– διά τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τόν Ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά γίνη ποτέ τίποτα, οὔτε µεγάλο, οὔτε µικρό, οὔτε τό παραµικρόν! Ὁ Θεός Λόγος εἶναι Ἐκεῖνος «δι’ οὗ (ὁ Θεός Πατήρ) καί τούς αἰῶνας ἐποίησεν» καί γι’ αὐτό ὁ Θεάνθρωπος Χριστός εἶναι Αὐτός πού «δεσπόζει τῶν ἐπουρανίων καί τῶν ἐπιγείων» καί προνοεῖ καί ἐλέγχει καί διακρατεῖ καί κινεῖ µέ κάθε λεπτοµέρεια τά σύµπαντα καί ὄχι οἱ ἀνύπαρκτοι «φυσικοί νόµοι», πού τούς ἔχουν ἐφεύρει οἱ ἄθεοι ἄνθρωποι, γιά νά πολεµήσουν µέ µανία τήν Ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, ἀντιτιθέµενοι ἀκόµη καί στήν ἐπιστήµη τους, ἀφοῦ εἶναι ἀδύνατον οἱ ἄψυχες καί χωρίς νοῦν πέτρες νά ἔχουν νόµους καί, µάλιστα, νά τούς …τηροῦν!

Αὐτός ὁ Δηµιουργός Θεάνθρωπος Χριστός µας, µέ «τόν νέον Ἑνιαυτόν τῆς χρηστότητός Του», µέ τή νέα χρονιά Του,  προσφέρει καί πάλι  εὐκαιρίες σέ ὅλους µας γιά νά διορθώσουµε τά λάθη µας καί, κυρίως, νά διορθώσουµε τήν πνευµατική ὅρασή µας γιά νά βλέπουµε τηλαυγῶς καί ὄχι µυωπικῶς τήν ζωή τοῦ κόσµου, τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί τήν δική µας ζωή.

Μᾶς καλεῖ νά ἑστιάσουµε τήν προσοχή µας στήν οὐσία τῆς πα­ρεκ­κλίσεώς µας, νά ἐντοπίσουµε τήν πραγµατική αἰτία πού µᾶς ἔχει χωρίσει ἀπό Ἐκεῖνον, τήν αἰτία πού µᾶς ἔχει στερήσει τό Πρόσωπό Του καί ἔχουµε βυθισθεῖ στήν θλίψη καί στήν κατάθλιψη.

Χωρίς νά τό καταλάβουµε, χρόνο µέ τόν χρόνο, ἔχουµε καταντήσει καί ἐµεῖς οἱ Ἕλληνες «ὡς ἄθεοι ἐν τῷ κόσµῳ», ἀφοῦ σκεπτόµεθα, δογµατίζουµε καί βηµατίζουµε στή ζωή µας µέ ἑτεροδιδασκαλίες, πού µᾶς δίδαξαν σάν Ὀρθόδοξες, ἐνῶ αὐτές δέν ἔχουν καµµιά σχέση µέ τήν Ἀλήθεια.

Μέ τίς Προτεσταντικές ἑτεροδιδασκαλίες πού µᾶς ἐπέβαλαν –θεωρητικά ἀλλά καί ἐµπράκτως– οἱ Βαυαροί κηδεµόνες τοῦ Ὀθωνα καί κατακτητές τῆς Πατρίδος µας, ἀντικαταστήσαµε ἐδῶ καί διακόσια χρόνια  τήν Θεολογία µέ τήν ψευδεπίγραφη Ἐπιστήµη, ὅπως στά χρόνια τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαµᾶ εἶχαν οἱ ἄνθρωποι  ἀντικαταστήσει τήν Θεολογία µέ τήν Φιλοσοφία, παρασυρµένοι ἀπό τόν «πρώϊµο Προτεσταντισµό», δηλαδή τόν Παπισµό.

Ὅπως τότε “σερνόταν” ἡ Θεολογία πίσω ἀπό τίς φαντασιώσεις τῆς Φιλοσοφίας, ἔτσι καί σήµερα ‘‘σέρνεται’’ ἡ Θεολογία πίσω ἀπό τίς φαντασιώσεις τῆς φεροµένης ὡς Ἐπιστήµης. Τότε, ἄν δέν βρισκό­ταν ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαµᾶς νά διακρίνη τήν παγίδα τοῦ Πονη­ροῦ, πού ἐπιχειροῦσε, διά τῆς Φιλοσοφίας, τήν ἀθεοποίηση τῆς Θεολογίας καί τῆς Πνευµατικῆς ζωῆς καί νά ἀνακαλέση τούς θεολόγους στήν τάξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, σήµερα δέν θά ὑπῆρχε Ἀληθινή Πίστη, ὅπως δέν ἔχει διασωθεῖ ἡ Ἀληθινή Πίστη σέ καµµιά ἄλλη µερίδα Χριστιανῶν, πού δέν ἀκολούθησαν τόν ἅγιον Παλαµᾶν, πλήν τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, ἔχουν διαστρέψει τήν Πίστη σέ ἐγκόσµια µαταιότητα καί χυδαιότητα, φθάσαντες στίς µέρες µας καί στήν  ἀθεοφοβία, µέ τό νά “ἱεροποιοῦν” µέ τελετουργικές ἱεροπραξίες(!) ἁµαρ­τί­ες, οἱ ὁποῖες –κατά τήν Ἁγία Γραφή– ἀποκληρώνουν τούς ἀνθρώ­πους ἀπό τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἡ ἀµετανόητη πορνεία καί ἡ ὁµοφυλοφιλία!

Σήµερα ποιός δεύτερος ἅγιος Γρηγόριος Παλαµᾶς θά ἀναφανῆ γιά νά καταπολεµήση τήν ἐπανεµφάνιση («ἐν ἑτέρᾳ –βεβαίως– µορφῇ»), τῆς δαιµονικῆς πανουργίας, πού µετασχηµάτισε τήν ἀτελέσφορη στόν αἰῶνα µας Φι­λο­σο­φία, σέ φαντασιώδη ἐπιστήµη, καί τήν  προβάλλει στόν παγκόσµιο ὄχλο ὡς  ὑπερτάτη θεότητα καί αὐ­θεν­τία;

Εἶναι ἀπίστευτο αὐτό πού παρατηρεῖται στόν Ὀρθόδοξο χῶρο: Ἀπό τή µιά µεριά νά διδάσκουν Πανεπιστηµιακοί θεολόγοι καθηγητές, τήν Θεολογία τοῦ Ἁγίου Παλαµᾶ καί, ἀπό τήν ἄλλη µεριά,  νά ἀδυνατοῦν νά ἀντιληφθοῦν τήν ἐπικαιρότητα πού ἔχει αὐτή ἡ Θεολογία σήµερα,  ἐνῶ ἀρκεῖ  γιά νά τό διαπιστώσουν, τό νά ἀντικαταστήσουν τήν λέξη «Φιλοσοφία» (πού ἀντικρούει στά ἀντιρρητικά συγγράµµατά του ὁ ἅγιος) µέ τήν λέξη «ἐπιστήµη», τήν φιλοσοφοῦσα καί φαντασιωµένη “ἐπιστήµη”!

Εἶναι, ἀλήθεια, ἀκατανόητη αὐτή µας ἡ µονοµέρεια, ἡ ὁποία ἐξηγεῖται µόνο, ἤ  ὡς σκοπιµότητα, ἤ ὡς  θεολογική µυωπία: Τονίζουµε, δηλαδή, τήν Θεολογία τοῦ ἁγίου, ἀποκλειστικά ὡς πρός τήν «περί διακρίσεως τῆς ἀπροσίτου Θείας Οὐσίας ἀπό τῶν µεθεκτῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ»,  χωρίς νά συσχετίζουµε τήν Ἀληθινή αὐτήν Θεολογία µέ τήν µάχη πού ἔδωσε ὁ ἅγιος Παλαµᾶς γιά τήν σαφῆ διάκριση τῆς Θεολογίας ὡς Ἀποκαλύψεως Θεοῦ, ἀπό τήν ὑπο­κει­µενική ψευδοαλήθεια τῆς Φιλοσοφίας ἤ, καί τό τραγικότε­ρο, νά ὑποστηρίζουν µερικοί ὅτι ἐπειδή ὁ ἅγιος Παλαµᾶς γνώριζε περισσότερη φιλοσοφία ἀπό τούς Βαρλααµῖτες, τούς κατετρόπωσε µέ τήν βοήθεια τῆς Φιλοσοφίας!

Γι’ αὐτό, ἐπιτακτική ἀνάγκη εἶναι νά κατανοήσουµε –τοὐλάχιστον αὐτήν τήν ἔσχατη γιά τό Ἔθνος καί τήν Ἐκκλησία µας ὥρα– τό πνεῦ-µα τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου, ὥστε νά ἀντιληφθοῦµε καί τά σχέδια τοῦ Πονηροῦ καί νά πολεµήσουµε ἀποτελεσµατικά τήν πανουργία του.

Βοηθητικό στήν προσπάθειά µας θά εἶναι νά ἀναλογισθοῦµε πώς σέ ὅλες τίς ἐποχές φροντίζει ὁ Διάβολος µέσω τῆς Κοσµικῆς Ἐξου­σίας νά δεσπόζη ἕνα παγκόσµιο κοσµοείδωλο, ἀντίθετο ἀπό τήν Ἀποκαλυφθεῖσα Ἀλήθεια, στό ὁποῖο, ὡς ὑπερτάτη αὐθεντία καί ἀλήθεια νά πιστεύουν καί νά στηρίζονται οἱ ἄνθρωποι καί αὐτό νά τό θεωροῦν ἀναµφισβήτητο καί µοναδικά ἀποδεκτό. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ρίζωσε ὁ Διάβολος στήν Ἱστορία τοῦ κόσµου καί κυβέρνησε τούς ἀνθρώπους καί τούς κατέστρεψε, πρῶτα ψυχικά καί,  κατόπιν,  ὑλικά. Πρό Χριστοῦ, ὕψωνε ἄλλα κοσµοείδωλα, µετά Χριστόν, ἄλλα. Ἡ µόνη περίοδος πού τοῦ ξέφυγε ἀπό τά χέρια του ὁ ἀπόλυτος ἐξουσιασµός τῶν ἀνθρώπων ἦταν ἡ Βυζαντινή χιλιετία καί ἰδιαιτέρως τά χρόνια τῶν ἁγίων Αὐτοκρατόρων!

Στήν ἐποχή τοῦ ἁγίου Παλαµᾶ, παγκόσµιο κοσµοείδωλο ἦταν ἡ Φιλοσοφία, παγκόσµια  καί ἀναµφισβήτητη αὐθεντία(!), παρείσακτη ἀπό τήν αἱρετική Δύση γιά νά ἀλλοιώση τό φρόνηµα τοῦ Θεοῦ στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων! Τέτοια νεφελώµατα ἐπιλέγει σέ κάθε ἐποχή ὁ Διάβολος καί τά καθιστᾶ παγκόσµιες αὐθεντίες, διότι µόνο µέσῳ τῶν νεφελωµάτων καί τῶν συγκεχυµένων διατυπώσεων καί ὑποκειµενισµῶν µπορεῖ νά ἀχρηστεύση τήν λογική καί νά αἰχµαλωτίζη τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι στήν πλειοψηφία τους –σέ ἐποχές πνευµατικῆς παρακµῆς, ὅπως τότε– γίνονται ἀφελεῖς καί ἕτοιµοι νά υἱοθετήσουν κάθε πλάνη, ἀλλά καί  ὑπερβολικά καχύποπτοι στήν ὑποδοχή καί στήν παραδοχή τῆς Ἀλήθειας!

Τότε πολέµησε ὁ ἅγιος καί κατέδειξε τήν οὐρανοµήκη διαφορά µεταξύ Φιλοσοφίας καί Θεολογίας, µεταξύ τῶν ἀνθρωπίνων ἰδιοτελειῶν καί αὐθαιρέτων στοχασµῶν καί τῆς Ἀποκεκαλυµµένης ἀπό τόν Θεό Ἀληθείας.

Σήµερα, ὁ Διάβολος ἄλλαξε κοσµοείδωλο. Ἐπέλεξε τήν Ἐπιστήµη γιά νά γίνη ἡ συνισταµένη τῆς παγκόσµιας συµφωνίας, γιατί σ’ αὐτήν πλέον ἐπιδίδεται ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων, ἀφοῦ στοχεύει στήν προσωπική προβολή καί στόν κατεξουσιασµό τῶν ἀσθενεστέρων. Γιά νά ἐπιτύχη αὐτός ὁ δαιµονικός σκοπός, φρόντισαν ὥστε νά ἀλλοιωθῆ ἡ ἐπιστήµη καί νά ἀναπτυχθῆ ὡς ἐπί τό πλεῖστον ὡς παρακλάδι τῆς πάλαι ποτέ Φιλοσοφίας, γιατί διαφορετικά δέν θά µποροῦσε νά ὑπηρετήση τόν σκοπό τῆς ἐξαπατήσεως τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ σύγχρονη φαντασιώδης Ἐπιστήµη, κατώρθωσε µέ ἀπα­τη­λό τρόπο νά ὑποκαταστήση τήν Γνώση µέ τήν Πληροφορία, κατα­στρέ­φοντας τά σκαλοπάτια πού ὁδηγοῦν στή Γνώση, δηλαδή τά ἐρωτήµατα, βοµβαρδίζοντας ἀνελέητα τούς ἀνθρώπους µέ ὄγκους πληροφορίας ὥστε νά µήν ὑπάρξη δυνατότητα ἐκ µέρους τους νά διατυπώνουν ἐρω­τή­µα­τα! Ἡ ἀκατάπαυστη πληροφόρηση µέ ρυθµό ἐπεκτατικοῦ βοµ­­βαρ­­δι­­σµοῦ, στρέφει συνεχῶς τόν ἀνθρώπινο νοῦ σέ περιοχές ψεύ­δους, εἰδικά ἐπιλεγµένες ἀπό «τόν ἄρχοντα τοῦ κόσµου τούτου», µέ ἀποτέλεσµα, ἡ πλειοψηφία τῆς ἀνθρωπότητος νά ἔχη ὁδηγηθεῖ στήν ἀθεΐα, χωρίς νά τό ἀντιληφθῆ, γιατί ἐκεῖ τήν ὁδηγοῦν οἱ φανταστικές καί ἀναπόδεικτες θεωρίες, πού λανσάρονται ὡς τάχα ἐπιστηµονικῶς τεκµηριωµένες καί ἀποδεδειγµένες ἀλήθειες!  

Ἄν γινόταν σήµερα µιά καταγραφή τῶν τάχα ἐπιστηµονικῶν ἐπιτευγµάτων, ἐκτός ἐκείνων πού ἔχουν στήν πράξη ἀποδειχθεῖ, θά διαπιστώναµε πώς οὔτε τό 20% δέν ἀληθεύει, ἀφοῦ, ὄχι µόνο δέν ἀποδεικνύονται, ἀλλά καί πρέπει κανείς νά καταργήση τόν νοῦν του γιά νά τά ἀποδεχθῆ ὡς θεωρίες! Περιττό, βεβαίως, νά τονίσουµε πώς  ἐπιστηµονικά δέν ἔχει ἐπαληθευθεῖ ἀπολύτως καµµιά θεωρία ἀντι­τι­θεµένη στήν Ἁγία Γραφή, οὔτε καί πρόκειται νά ἐπαληθευθῆ στό µέλλον!

Πρέπει κάποτε ἐµεῖς οἱ πιστοί νά ἐπαναστατήσουµε πνευµατικά,  ἀποδεικνύοντας τήν Πίστη µας καί µέ τήν ἀπόλυτη χρήση τοῦ νοός µας, γιατί εἶναι προσταγή τοῦ Θεοῦ νά Τόν ἀγαπήσουµε καί «ἐξ ὅλης τῆς διανοίας µας»!  Ἄς ἀφήσουµε τήν φιλοσοφίζουσα θεολογία, πού ἀποβλακώνει τόν ἄνθρωπο λέγοντάς του ὅτι µπορεῖ νά πιστεύη πραγ­µα­τι­κά στόν Θεό µόνο µέ τήν βρώµικη ἀπό τά πάθη καρδιά του, καί ἄς “ξετινάξουµε” µέ λογικά (τοῦ Θεοῦ Λόγου) ἐρωτήµατα τήν µεταµφιεσµένη σέ Ἐπιστήµη φιλοσοφία τῆς ἀθεϊστικῆς σκοπι­µό­τη­τος.

Ἡ τέχνη τοῦ Διαβόλου εἶναι νά ἀναµειγνύη ψήγµατα ἀληθείας µέσα σέ τόννους ψέµµατα, ὥστε µέ τά ψήγµατα ἀληθείας νά γίνεται πιστευτός καί µέ τά ψέµµατα νά ἀποπροσανατολίζη τούς ἀνθρώπους, χωρίζοντάς τους ἀπό τόν Θεό.

Αὐτό ἐπαναλαµβάνει καί σήµερα µέ τήν παρουσιαζοµένη ὡς Ἐπι­στή­µη: Προσφέρει κάποιες ἐπιστηµονικές ἀλήθειες, γιά νά κυ­ριαρ­χήση στούς  ἀνθρώπους, µέσω τοῦ κύρους πού θά ἔπρεπε νά ἔχη ἡ Ἐπιστήµη –ἄν παρέµενε γνήσια– καί, ἐν συνεχείᾳ, ἀραδιάζει τόννους φανταστικῶν καί παραλόγων θεωριῶν γιά νά ἐπιβάλη τό ψέµµα πώς ὁ Θεός δέν ἔχει καµµιά σχέση, οὔτε µέ τήν Δηµιουργία, οὔτε µέ τήν πραγµατικότητα!

Νά προσευχηθοῦµε νά ἀναστήση ὁ Θεός ἕνα δεύτερον ἅγιον Γρηγόριον Παλαµᾶν, διότι σήµερα κινδυνεύουµε περισσότερο ἀπό τότε, ἀφοῦ τά τεχνάσµατα τοῦ Πονηροῦ εἶναι πιό ὕπουλα καί δυσδιάκριτα ἀπό τά τότε. Νά θυµίσουµε πρωτίστως στούς θεολόγους µας, πού φαίνεται πώς τό ἔχουν ξεχάσει, ὅτι  ὁ Θεός ἔκτισε τήν Ἐπιστήµη, γιατί Αὐτός ἔκτισε τό Σύµπαν, ὁρατό καί ἀόρατο. Αὐτός ἔκτισε ὅλους τούς κόσµους, ὁρατούς καί ἀοράτους. Ἡ Ἐπιστήµη ἔχει κτισθεῖ,  ἐφ’ ὅσον ἀντικείµενο ὅλων τῶν κλάδων τῆς Ἐπιστήµης εἶναι ἡ κτισθεῖσα ἀπό τόν Θεό Δηµιουργία. Συνεπῶς, ἡ πραγµατική Ἐπιστήµη δέν ἐφευρίσκεται, ἀλλά, ἤ ἐρευνᾶται καί κατανοεῖται, ἀπό ἀνθρώπους, πού σπουδάζουν καί µέ πόθο ἀληθοῦς γνώσεως ψηλαφοῦν τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἤ ἀποκαλύπτεται, ὅπως καί ὅσο ἔχει ἀποκαλυφθεῖ στήν Παλαιά καί στήν Καινή Διαθήκη ἀλλά καί σέ Ἁγίους τοῦ Θεοῦ (µέχρι καί τῶν ἡµερῶν µας), πρᾶγµα πού ἡ Ἀκαδηµαϊκή µας Θεολογία τό ἀρνεῖται, ἐπαναλαµβάνοντας τήν βλάσφηµη διδασκαλία τοῦ Λουθήρου ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή δέν εἶναι Ἐπιστηµονικό Βιβλίο!

Δέν ἀντιλαµβάνονται οἱ θεολόγοι µας ὅτι ἡ θεωρία αὐτή, ὑπονοεῖ  ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή δέν ἔχει καµµιά θεοπνευστία –ἀφοῦ µπορεῖ νά τήν διαψεύδει ἡ Ἐπιστήµη–  καί ὅτι ὁ Δηµιουργός δέν ἔχει κανένα λόγο καί καµµιά ἁρµοδιότητα νά ἐξηγήση τό πῶς δηµιούργησε, οὔτε …νο­µιµοποιεῖται νά ἀποκαλύψη τό πῶς τῆς Δηµιουργίας Του σέ ὅποιον Αὐτός θέλει, ἄν αὐτός ὁ κάποιος εἶναι µόνο ἅγιος καί ὄχι πανεπιστηµιακός πτυχιοῦχος!

Τά ἴδια ἀκριβῶς κριτήρια µέ τόν Λούθηρο εἶχαν καί οἱ Γραµµατεῖς καί Φαρισαῖοι ὅταν ζητοῦσαν τόν λόγο ἀπό τόν Χριστό ἐρωτῶντας Τον: «Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς καί τίς σοί ἔδωκε τήν ἐξουσίαν ταύτην;» ἤ, ὅταν τόν κατηγόρησαν ὅτι …βλασφηµεῖ(!), γιατί, ἐνῶ εἶναι ἄνθρωπος, «ποιεῖ ἑαυτόν Θεόν»!

  Πῶς εἶναι δυνατόν, ἀφ’ ἑνός µέν νά  ἀποκαλοῦµε τόν Θεό «πηγήν τῆς Σοφίας καί τῆς Γνώσεως» καί νά ἀποδεχόµεθα τά λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὅτι  ἡ Ἀλη­θι­νή Σοφία «εἶναι ἄνωθεν κατερχοµένη» καί ὁποιαδήποτε ἄλλη εἶναι «ἐπίγειος, ψυχική, δαιµονιώδης» καί, ταυτόχρονα, νά ἀρνούµεθα ὁποια­δήποτε ἁρµοδιότητα τοῦ Θεοῦ στό νά χορηγῆ  ἀπ’ εὐθείας τήν Γνώση Του, ὅπου καί ὅπως Αὐτός θέλει;

Τό θέµα εἶναι τεράστιο. Μέ τό ἄρθρο µας αὐτό,  στήν ἔναρξη τοῦ νέου Ἔτους, τό θίξαµε µέ µεγαλύτερη σαφήνεια ἀπό ὅσο κάποιες ἄλλες φορές, ἀλλά, βεβαίως, πολύ ἀπέχουµε ἀπό τό νά τό ἐξαντλήσουµε. Ἐλπίζουµε µόνο νά δοθῆ τό ἔναυσµα γιά µιά εὐρύτερη καί βαθύτερη συζήτηση. Καί γι’ αὐτό, ζητοῦµε ὅλων σας τήν συµβολή καί τήν συναντίληψη!

Καλή καί εὐλογηµένη Χρονιά!

 «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 149

Ἰανουάριος 2015