Ἐὰν
μέχρι πρότινος ἡ ρήση
πὼς στὴν πατρίδα μας «εἶσαι ὅ,τι δηλώσεις» χρησιμοποιοῦνταν
περισσότερο ὡς ἀστεϊσμός, φαίνεται πὼς οἱ
κυβερνῶντες ἀποφάσισαν πιὰ μὲ νόμο νὰ τὴν κάνουν πραγματικότητα. Αὐτὸ
τουλάχιστον προκύπτει ἀπὸ τὸ νέο
νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης γιὰ τὴ «Νομικὴ ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου», τὸ ὁποῖο ἔχει ἤδη
κατατεθεῖ στὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο πρὸς
ψήφιση.
Σύμφωνα μὲ τὸ
νομοσχέδιο αὐτό, «ὡς ταυτότητα φύλου νοεῖται ὁ ἐσωτερικὸς καὶ προσωπικὸς
τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο τὸ ἴδιο τὸ
πρόσωπο βιώνει τὸ φύλο
του, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ φύλο ποὺ καταχωρίστηκε κατὰ τὴ γέννησή του μὲ βάση τὰ βιολογικὰ του χαρακτηριστικά». Ἐκτὸς τοῦ ὅτι καθιστὰ σαφὲς πώς «ἡ
ταυτότητα φύλου ἀποτελεῖ ζήτημα αὐτοπροσδιορισμοῦ», τὸ
νομοσχέδιο ἐπιπλέον καθιερώνει μιὰ ἁπλὴ διαδικασία γιὰ
διόρθωση τοῦ
καταχωρισμένου φύλου – δηλαδὴ γιὰ τὸ ἄν εἶναι
κανεὶς ἄνδρας ἢ
γυναίκα – χωρὶς μάλιστα ὑποχρέωση προηγούμενης ἰατρικῆς
διάγνωσης. Τὸ μόνο ποὺ ζητεῖται εἶναι μία αἴτηση
στὴν ὁποία ἀναγράφεται
τὸ ἐπιθυμητὸ φύλο
καὶ τὸ ὄνομα
ποὺ ἐπιλέγεται, καθὼς καὶ αὐτοπρόσωπη δήλωση ἐνώπιον
τοῦ δικαστηρίου «σὲ ἰδιαίτερο
γραφεῖο χωρὶς δημοσιότητα», ὁπότε ἐκδίδεται σχετικὴ
δικαστικὴ ἀπόφαση ποὺ
διορθώνει τὴ ληξιαρχικὴ πράξη γέννησης. Μὲ βάση τὴ νέα
ληξιαρχικὴ πράξη, οἱ ὑπηρεσίες
ποὺ ἐκδίδουν ἔγγραφα
μὲ στοιχεῖα ταυτότητας ἢ τηροῦν μητρῶα καὶ
καταλόγους ὑποχρεοῦνται νὰ προβοῦν σὲ νέες ἐκδόσεις καὶ
καταχωρίσεις μὲ διορθωμένο τὸ φύλο, τὸ κύριο
ὄνομα καὶ τὸ ἐπώνυμο τοῦ ἐνδιαφερομένου. Σημειώνεται ὅτι τὸ ἴδιο πρόσωπο δικαιοῦται νὰ
ζητήσει καὶ δεύτερη φορὰ διόρθωση τοῦ φύλου
του, ἐπανερχόμενο
ἔτσι στὸ ἀρχικό
του φύλο, ἐνῶ ἡ ὅλη διαδικασία προστατεύεται μὲ εἰδικὲς διατάξεις γιὰ ἐξασφάλιση τῆς
μυστικότητας.
Δὲ θὰ ἀναφερθοῦμε στὴν πληθώρα τῶν
προβληματικῶν σημείων τοῦ νομοσχεδίου, ποὺ πλήττουν τὴν ἀσφάλεια δικαίου, τὴν ἀξιοπιστία τοῦ προσώπου, τὸ κύρος τῶν δικαστηρίων, ἢ ποὺ προξενοῦν σύγχυση, καὶ ὁδηγοῦν σὲ ἀδιέξοδα.Πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖα αὐτὰ ἔχει ἤδη ἐπισημάνει
σὲ κείμενο μὲ κριτικὲς
παρατηρήσεις της ἡ Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καταλήγοντας
συμπερασματικὰ πὼς τὸ νομοσχέδιο αὐτὸ «δὲν μπορεῖ νὰ γίνει δεκτό».
Θὰ
περιοριστοῦμε ἁπλῶς νὰ ἀναφέρουμε
ὁρισμένες ἀπὸ τὶς ἐπιπτώσεις
ποὺ θὰ ἐπιφέρει
ἐνδεχόμενη ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου:
§
Τὸ δικαίωμα γιὰ ἀλλαγὴ τοῦ καταχωρισμένου φύλου – καὶ ταυτόχρονα τοῦ ὀνόματος/ἐπωνύμου
– στὸ σύνολο τῶν
ταυτοποιητικῶν ἐγγράφων τοῦ
προσώπου, μὲ μία τόσο ἁπλὴ καὶ σύντομη διαδικασία, χωρὶς κὰν νὰ ἀπαιτεῖται ἀντιστοιχία
μεταξὺ τοῦ δηλούμενου φύλου καὶ τῆς ἐξωτερικῆς εἰκόνας τοῦ αἰτοῦντος, ἀποτελεῖ
πρώτης τάξης δῶρο γιὰ ἄτομα ποὺ ἔχουν τελέσει ἀξιόποινες πράξεις καὶ προσπαθοῦν νὰ διαφύγουν τὴ σύλληψη. Ἐπειδὴ μάλιστα ἀπαγορεύεται
νὰ ὑπάρχει στὰ νέα ἔγγραφα ἀναφορὰ πὼς
μεσολάβησε ἀλλαγὴ φύλου, θὰ
δυσχεραίνεται κατὰ πολὺ τὸ ἔργο τῶν
δημόσιων ἀρχῶν στὸν ἔλεγχο ταυτοπροσωπίας.
§
Θεσπίζοντας τὸ δικαίωμα «διόρθωσης»
φύλου ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν 17 ἐτῶν, τὸ νομοσχέδιο ἐπιτρέπει
στοὺς ἄρρενες ποὺ θὰ «διορθώσουν» τὸ φύλο
τους νὰ μὴν ἐκπληρώσουν τὴν ὑποχρέωση τῆς στρατιωτικῆς τους θητείας, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ
κηρυχθοῦν ἀνυπότακτοι.
§
Ἐξάλλου
τὸ νομοσχέδιο δημιουργεῖ οὐσιαστικὰ τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν παραβίαση τοῦ ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν. Ἐὰν π.χ. μία γυναίκα θελήσει νὰ εἰσέλθει
στὸ Ἅγιον Ὅρος,
μπορεῖ πολὺ εὔκολα μὲ μία ἁπλὴ – καὶ ἀργότερα ἀναστρέψιμη
– «διόρθωση» φύλου νὰ
παραβιάσει αὐτὸν τὸν ὑπερχιλιετὴ ἱερὸ θεσμό.
§
Ἀκόμη
χειρότερα, τὸ ἐν λόγῳ
νομοσχέδιο εἰσάγει ὕπουλα τὸν γάμο μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου. Πράγματι, ἂν δύο ὁμόφυλα ἄτομα
θελήσουν νὰ συνάψουν μεταξύ τους γάμο, ἀρκεῖ τὸ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ νὰ προβεῖ σὲ «διόρθωση» φύλου. Ποιὸς δήμαρχος (ἢ καὶ ποιὸς ἱερέας)
στὴ συνέχεια θὰ μπορέσει νὰ ἀρνηθεῖ τὴν τέλεση πολιτικοῦ (ἢ καὶ
θρησκευτικοῦ) γάμου – ἀκόμη καὶ ἂν εἶναι ὀφθαλμοφανῶς ἀντιληπτὸ ὅτι οἱ ἐνδιαφερόμενοι ἔχουν τὸ ἴδιο
βιολογικὸ φύλο – τὴ στιγμὴ ποὺ τὰ
ταυτοποιητικά τους ἔγγραφα
θὰ ἀναγράφουν διαφορετικὰ μεταξύ τους φύλα;
§
Ἕνα
τέτοιο ἔγγαμο ζεῦγος ὁμοφύλων,
ἀναγνωριζόμενο ὡς ἑτερόφυλο,
θὰ ἀπολαμβάνει καὶ ὅλα τὰ
δικαιώματα τῶν ἐγγάμων. Κατὰ
συνέπεια θὰ ἔχει καὶ δικαίωμα
υἱοθεσίας, μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται γιὰ τὴν ψυχοσωματικὴ ἀνάπτυξη τῶν υἱοθετούμενων τέκνων.
Τὸ χειρότερο ὅλων
πάντως εἶναι ὅτι γιὰ πρώτη
φορὰ στὴν πατρίδα μας θὰ ἀναγνωρίζεται ὡς
δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ νὰ ἀντιστρατεύεται
τὴν ἴδια του τὴ φύση,
τὸ νὰ ἀρνεῖται νὰ εἶναι ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἔπλασε ὁ Δημιουργός. Τί ἄλλο εἶναι αὐτό, ἂν ὄχι ὅ,τι οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι ἀποκαλοῦσαν «ὕβρι»;
Εἶναι
προφανὲς ὅτι τὰ
θεσπιζόμενα ἀπὸ τὸ
νομοσχέδιο ὡς δικαιώματα ἀντιβαίνουν στὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία
καὶ φυσιολογία, προσκρούουν στὴν κοινὴ
λογική, καταφρονοῦν τὸ θεόπλαστο καὶ
θεοειδὲς τοῦ ἀνθρώπινου
προσώπου, καὶ ἀντίκεινται στὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας, ποὺ ἀποτελεῖ ὀργανικὸ στοιχεῖο τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοσυστασίας.
Γιὰ τοὺς παραπάνω λόγους:
Καλοῦμε τοὺς
συμπολίτες μας νὰ
ξεσηκωθοῦν ἐνάντια στήν ἐπιχειρούμενη
διασάλευση τῆς φυσικῆς καὶ ἠθικῆς
τάξης, διατρανώνοντας μὲ κάθε νόμιμο τρόπο τὴν ἀντίδρασή
τους στὸ συζητούμενο νομοσχέδιο. Νὰ ἐνημερωθοῦν ἐπίσης
γιὰ τὴ στάση τῶν
πολιτικῶν κομμάτων καὶ τῶν
βουλευτῶν ἔναντι τοῦ
νομοσχεδίου, καὶ νὰ τὴ λάβουν σοβαρὰ ὑπόψη τοὺς κατὰ τὴν ἄσκηση τοῦ ἐκλογικοῦ τους δικαιώματος στὶς ἑπόμενες ἐθνικὲς ἐκλογές.
Καλοῦμε ὅσους ἀπὸ τοὺς βουλευτὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου δὲν ἔχουν ἀπολέσει
τὸ «ὀρθοφρονεῖν» νὰ συμπαραταχθοῦν γιὰ τὴν ἀποσόβηση τῆς ὀλέθριας «ὕβρεως».
Ἐλπίζουμε πὼς ὁ
Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας αὐτὴ τὴ φορὰ θὰ σταθεῖ στὸ ὕψος τοῦ ἀξιώματός του καὶ δὲ θὰ ὑπογράψει τὸν ἐξανδραποδισμὸ τῆς κοινωνίας μας.
ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ:
Σύλλογος Πολυτέκνων Λαρίσης καὶ Περιχώρων
Γ.Ε.Χ.Α. (Γονέων Ἕνωσις «ἡ Χριστιανικὴ Αγωγή») Λάρισας
Χριστιανική Ἕνωση Ἐπιστημόνων Λάρισας
Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη
Χριστιανικὴ Ἑστία Λάρισας «Ὁ Ἀπόστολος Παύλος»
Ἔνωση Θεολόγων Λάρισας
Σύλλογος Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος» Λάρισας
Φιλανθρωπικὸ Σωματεῖο «Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος»
Ὀρθόδοξος Ἱεραποστολικὸς Σύλλογος «Πορεία Ἀγάπης»
Σύλλογος Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς «Ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου