Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Αποπροσανατολισμός και αποκαλύψεις

Αποπροσανατολισμός και αποκαλύψεις

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

    Φως φανάρι είναι οι σκοποί της Κυβέρνησης με το Νόμο για την αναγνώριση (αλλαγή) φύλου που ψηφίστηκε χθες στη Βουλή. Με τον θόρυβο που προκάλεσε προσπάθησε να αποπροσανατολίσει, έστω προσωρινά, τα έντεκα εκατομμύρια των Ελλήνων από τα ακανθώδη και άλυτα ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

   Η επιχείρηση όμως του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης αποκάλυψε, για άλλη μια φορά το αληθινό πρόσωπο των κυβερνητικών Κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε μια πολύ μικρή ομάδα συμπολιτών μας, για να προβάλλει το ανθρωπιστικό πρόσωπό της, που πάντως δεν το δείχνει στους υπόλοιπους Έλληνες... Και δεν είναι γενναιότητα, όπως είπε ο πρωθυπουργός, η προώθηση Νόμων, που δεν επιλύουν προβλήματα  ειδικής κατηγορίας ανθρώπων, που υποτίθεται ότι θέλει να βοηθήσει, αλλά μάλλον τους προσθέτει νέα. Το θέμα αυτών των ανθρώπων θάπρεπε να αντιμετωπίζεται διακριτικά, με αγάπη και με ειλικρινές ενδιαφέρον από την οικογένεια, από την επιστημονική κοινότητα  και στο τέλος από το κράτος. Ελευθερία και πρόοδο δεν αποτελεί η δημαγωγία, και η ελευθερία  χωρίς όρια και χωρίς κανόνες καταλήγει σε τυραννία.

          Ούτε είναι «πρόοδος» η ξενολατρία και ο ιδεολογικός ραγιαδισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ντοστογιέφσκι στο Ημερολόγιο του είχε γράψει ότι οι άνθρωποι της Δύσης ανάγουν τα ελαττώματά τους σε αρχές και μετά θέλουν να τα επιβάλουν σε όλους τους άλλους, ως κάτι το προοδευτικό... Και υπάρχουν βεβαίως οι πρόθυμοι να τους ακολουθήσουν... Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της «προόδου» εκθεμελιώνεται η οικογένεια, περιθωριοποιείται η Πίστη, περιορίζεται η γνώση της Ιστορίας και της Γλώσσας και αλλοτριώνεται η ταυτότητα. Παράλληλα προβάλλονται και επιχειρείται να επιβληθούν ως φυσιολογικοί άνθρωποι και φυσικές ενέργειες εκτός των φυσικών, ηθικών και κοινωνικών νόμων. «Πρόοδος» δεν είναι και ο αντιπνευματικός δογματισμός της Αριστεράς. Αντίθετα είναι μεσαιωνικός ολοκληρωτισμός.

          Η άλλη αποκάλυψη είναι βουλευτές των ΑΝΕΛ. Ήσαν αξιολύπητοι. Με το Νομοσχέδιο ιδεολογικά μπερδεύτηκαν και δεν ήξεραν πώς να καλύψουν την πομπή τους. Πού είναι οι αρχές τους; Πού πήγε η ιδρυτική τους διακήρυξη; Που χάθηκε ο σεβασμός στους ψηφοφόρους τους; Το εφευρεθέν της «ψήφου κατά συνείδηση» δεν τους σώζει. Το εν λόγω Νομοσχέδιο είχε να κάνει όχι με πολιτικό ζήτημα, που επιδέχεται κατά συνείδηση ψήφο, αλλά με θέμα αρχών. Σ’ αυτές ή συμφωνεί ο βουλευτής ή αποχωρεί.

Χαρακτηριστικός του ΑΝΕΛικού αλαλούμ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κ. Αθ. Παπαχριστόπουλος. Παλαιότερα, ως ΝΔ, είχε υποστηρίξει τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στον αγώνα του για τη διατήρηση της ταυτότητας των Ελλήνων. Στα εννέα χρόνια από τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου, τον Ιανουάριο του 2017, οι ΑΝΕΛ εξέδωσαν ανακοίνωση, στην οποία μεταξύ άλλων ανέφεραν: « Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος υπερασπίστηκε τις μεγάλες αξίες, την ταυτότητα του Ελληνισμού και την Ορθοδοξία προσωπικά με σκληρούς αγώνες απέναντι σε όσους επιχείρησαν να τις αμφισβητήσουν, μέχρι την τελευταία του πνοή». Οι «απέναντι» ήσαν ο κ. Σημίτης και ο κ. Σταθόπουλος. Τώρα ο κ. Παπαχριστόπουλος εξύμνησε τον κ. Σταθόπουλο και ήταν αρνητικός προς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο! Και αυτές οι κορόνες του ότι το Νομοσχέδιο ήταν σύμφωνο με τον ΟΗΕ κλπ,  περιττές. Ο μύθος της κολοβής αλεπούς δεν περνάει στους Έλληνες. Θλιβεροί ο κ. Κατσίκης, που άλλαξε την ψήφο του, και ο «νεορθόδοξος» κ. Ζουράρης με το «ναι σε όλα»...