ΠΕΘ: Θα μπορούσαν να βρεθούν λύσεις συμμετοχής των πιστών στη Θεία Λατρεία και Κοινωνία

Πασχάλιες Ευχές

της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αποκλειστήκαμε, αδικαιολόγητα και βίαια, τέτοιες ημέρες και δεν μπορούμε να πάμε στις Εκκλησίες μας,

να κοινωνήσουμε, να ευχαριστήσουμε και να δοξάσουμε τον "ὑπὲρ ἡμῶν καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν Σταυρωθέντα, Ταφέντα καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα" (από το Σύμβολο της Πίστεώς μας)  και Δοτήρα της Ορθόδοξης πίστης μας Κύριον Ιησού Χριστό.

Έχουμε τη γνώμη ότι θα μπορούσαν -μετά από μια καλή, λογική και χριστιανική συνεννόηση Εκκλησίας και Πολιτείας, με κριτήριο και την πίστη των Ορθοδόξων πιστών και τα χαρακτηριστικά του ορθόδοξου πολιτισμού μας, όπως συνέβη σε άλλες ορθόδοξες χώρες- να βρεθούν λύσεις προσέγγισης των Ιερών Ναών από τους πιστούς και συμμετοχής τους στη Θεία Λατρεία και Κοινωνία, τηρουμένων των αποστάσεων και των μέτρων που προφυλάσσουν τη δημόσια υγεία.

Η δυνατότητα αυτή δεν δόθηκε για προσχηματικούς λόγους, που μπορεί κάθε λογικός άνθρωπος να καταλάβει.

Ωστόσο, οι μετέχοντες στο σώμα του Χριστού προοδεύουν έως εσχάτων (αυτή είναι η όντως πρόοδος). Ποιά είναι η απάντηση που προέρχεται από την μεθεκτική αυτή εμπειρία;

Η Εκκλησία νικά νικώντων των άλλων.

Όσα εμπόδια ή μέσα και αν χρησιμοποιηθούν από οποιαδήποτε εξουσία, δεν μπορεί, με κανέναν τρόπο, να εμποδιστεί η δύναμη της Αναστάσεως του Χριστού, η δύναμη της πίστεως και το Φως, που σκορπά το εντός του Ποτηρίου Αναστημένο Σώμα του Χριστού.

Επίσης, παρά τα αδικαιολόγητα εμπόδια, που βάζουν οι ιθύνοντες, για να μην λάβουμε το Άγιο Φως, ενώ τρόποι ασφαλείς για την υγεία υπήρχαν και υπάρχουν, το εκ του Τάφου Φως δεν θα χάσει τη ισχύ που εκπέμπει στις ψυχές των πιστών. Διότι, ο ίδιος ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου. Όλοι οι βαπτισμένοι, ορθοδόξως, ενεδυμένοι με τον Χριστό, έχουν εντός της ύπαρξεώς τους το Φως το Αληθινό, το Φωτίζον και Αγιάζον κάθε πιστό άνθρωπο.

Έτσι, δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός και κατήφεια, αλλά να έχουμε χαρά, σε οποιαδήποτε περίπτωση δίωξής μας για τον Χριστό, όπως έχει πει και ο ίδιος: "Μακάριοι ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ " (Ματθ. 5, 11).

Οι πιστοί, και με κλειστές Εκκλησίες και χωρίς το Άγιο Φως, "λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν" (Α' Κορ. 4, 12-13).

Θα συνεχίσουμε σταθερά να πιστεύουμε και να ευλογούμε τον Κύριο της ζωής και του θανάτου, τον Ιησού Χριστό, ως τον μόνον Αληθινόν Θεό.

Διότι, οι πιστοί, ιδίως όταν διώκονται, δέχονται ξεχωριστή δύναμη, χαρά και χάρη από Εκείνον, που είναι Κραταιός, Δυνατός και Βασιλεύς της δόξης.

Εκείνος που προνοεί για τη ζωή του κόσμου και του ανθρώπου, θα προνοήσει και θα οικονομήσει τα πράγματα, για να ανοίγονται στους πιστούς Του κρυφές και άγνωστες στους πνευματικά αδαείς, πνευματικές δίοδοι και είσοδοι, έτσι ώστε, παρά τα εμπόδια, να μπορούν να εισέρχονται ελεύθερα στην χαρά του Κυρίου Τους και να λαμβάνουν το πνευματικό και Αναστάσιμο Φως της Θείας Του Χάριτος και Ευλογίας.

Διότι, Εκείνος μας προϊδεάζει και μας συμβουλεύει προφητικά:  "ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον" (Ιωάν. 16,33).

«Ας θεωρηθεί και αυτή η δοκιμασία μια ήττα, αφού, άλλωστε, η ήττα είναι στοιχείο της ανθρώπινης ζωής. Η έκβαση κάθε αγώνα δεν μπορεί να είναι πάντοτε νικηφόρα. Κάθε ήττα είναι μία μορφή θανάτου για τη ζωή μας. Και ο θάνατος δεν έρχεται ποτέ μόνος του. Φέρνει μαζί του τις κουστωδίες του, τους πανηγυριστές της ήττας και της αποτυχίας.

Η ορθόδοξη Εκκλησία μας, το Μεγάλο Σάββατο μοιάζει ηττημένη. Ο Ιησούς πέθανε στο Σταυρό και ετάφη. Φάνηκε ότι ηττήθηκε από τις δυνάμεις της ανθρώπινης και της δαιμονικής εξουσίας, το κακό που επιβάλλεται, συντρίβοντας τα οράματα για την μεταμόρφωση του κόσμου σε Βασιλεία των Ουρανών. Και η κουστωδία, που ο Πιλάτος έδωσε στους Αρχιερείς για να φυλάξουν το σφραγισμένο τάφο, αποτελεί την τελευταία έκφραση αλαζονείας του θανάτου και των συνεργών του σ' αυτή τη ζωή. Όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το σχετικό συναξάριο της ημέρας, "Μάτην φυλάττεις τόν τάφον, κουστωδία. Οὐ γάρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν". (Δεν μπορεί ο τάφος και η κουστωδία του να κρατήσουν Αυτόν, που είναι ο ίδιος η Ζωή)» (π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός).

Η Εκκλησία, ηττώμενη νικά κατ’ ουσίαν.

Με αυτά τα λίγα λόγια, οι διακονούντες την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων εύχονται σε όλους τους Θεολόγους και γενικά στους εκπαιδευτικούς αλλά και στον κάθε Έλληνα και στην κάθε Ελληνίδα, να τους χαρίζει ο Αναστάς Κύριος -και τώρα και πάντοτε- την ποθούμενη προσωπική, οικογενειακή, εθνική και εκκλησιαστική Ελευθερία και Ανάσταση.

Το ΔΣ της ΠΕΘ