Ι.Αγγελόπουλος, Ερωτήματα προς τον Συνήγορο του Πολίτου

πηγή: http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=493&Itemid=49

Ερωτήματα προς τον Συνήγορο του Πολίτου
.

Δρ Ιωάννη Κ. Αγγελόπουλου
Θεολόγου – Διευθυντή Λυκείου
.
1.12.2008

.
Αξιότιμε Κύριε Συνήγορε του Πολίτου,
Διαβάσαμε τα δύο κείμενά σας, επιστολές προς το Υπουργείο Παιδείας, και επειδή διαπιστώσαμε την αγωνία σας για την «εύρυθμη λειτουργία των σχολείων», αγωνία και έγνοια η οποία διακατέχει και μας, σας υποβάλλουμε κάποιες απορίες - ερωτήματα νομικής φύσεως και θα χαρούμε εάν μας απαντήσετε – διαφωτίσετε:

.
1) Υπάρχει νομικώς δυνατότητα να γίνει το μάθημα των θρησκευτικών υποχρεωτικό για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές, εάν φερ’ είπειν αλλάξει ο «ομολογιακός» χαρακτήρας του μαθήματος; Δεν έρχεται αυτό σε αντίθεση με την Σύμβαση της Ρώμης, όπου γίνεται λόγος για «θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις»;

.
2) Μπορείτε να μας προτείνετε συγκεκριμένους τρόπους ώστε να εφαρμόζεται η σύσταση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που λέγει ότι «η διοίκηση (ο υπεύθυνος επεξεργασίας διευθυντής του σχολείου) δικαιούται να ελέγχει τη σοβαρότητα των σχετικών δηλώσεων» [1] για τις απαλλαγές;
.

3) Πως στηρίζεται νομικώς η πρότασή σας για απαλλαγή των μαθητών ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις; Δεν έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερο πόρισμα της δικής σας Αρχής, στο οποίο γράφατε οτι «Κατά την ως άνω απόφαση [3356/1995 Συμβουλίου της Επικρατείας], πρώτον μεν κρίνεται υποχρεωτικό για τους Ορθοδόξους μαθητές, δεύτερον δε κρίνεται θεμιτή η απαίτηση αποκάλυψης των θρησκευτικών πεποιθήσεων των μαθητων ως προϋπόθεση απαλλαγής αυτων από την παρακολούθηση του μαθήματος. Δεν φαίνεται, έτσι, να καταλείπονται περιθώρια για λυσιτελή υποστήριξη της άποψης περί της δυνατότητας απαλλαγής ακόμη και Ορθοδόξων μαθητών … Ο Συνήγορος του Πολίτη δεν θεωρεί σκόπιμη την επιμονή σε εισηγήσεις αντίθετες προς τη νομολογία" [2].
.

4) Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει στη θέση του μαθήματος των θρησκευτικών ένα εναλλακτικό εξίσου υποχρεωτικό μάθημα για όσους απαλλάσσονται από το πρώτο με αίτηση των γονέων τους, στην οποία δηλώνεται ο λόγος της απαλλαγής. Πώς συμβιβάζεται αυτό με την απόφαση που επικαλείσθε για αθέμιτη «αξίωση γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος»; Στα καθ’ ημάς πώς συμβιβάζεται το γεγονός ότι με τη δημοσιοποίηση του θρησκεύματός τους αποκτούν οι Έλληνες Μουσουλμάνοι το προνόμιο να εγγράφονται στα Α.Ε.Ι. – Τ.Ε.Ι. της χώρας άνευ εξετάσεων; Δεν έχουμε κι εδώ «αθέμιτη αξίωση»;
.

5) Το άρθρο του Συντάγματος (16 § 2) που αναφέρετε δεν ομιλεί μόνο περί αναπτύξεως της θρησκευτικής συνειδήσεως, αλλά και περί της εθνικής. Με το επιχείρημά σας ότι δεν υποχρεώνεται ο μαθητής να δέχεται την εκπαίδευση για την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως, μήπως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι νομικώς (συνταγματικώς) ούτε την ανάπτυξη και της εθνικής συνειδήσεως υποχρεώνεται να δεχθεί, εάν αντίκειται στη συνείδησή του;

.
Με εκτίμηση
Δρ Ιωάννης Κ. Αγγελόπουλος
Θεολόγος – Διευθυντής Λυκείου
τηλ. επικοινωνίας (σχολείου 210 6532509), (κιν. 694 2295234)

[1] Απόφαση 77Α/2002.
[2] Πόρισμα Συνηγόρου του Πολίτου 3607.02.2.3/7.6.2002.