Η φιέστα των οικουμενιστών και των παπικών στη Θεσσαλονίκη απέτυχε. Η ευλογημένη οργή («οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε») του πιστού λαού ανέκοψε τα ανοίγματα κληρικών και θεολόγων του Οικουμενισμού. Οι πρωτεργάρτες του Διαλόγου παπικών και Ορθοδόξων Βάλτερ Κάσπερ και Σεβ. Ιωάννης Ζηζιούλας έμαθαν πως δεν μπορούν να συμφωνούν άνομα συμφωνήματα αγνοώντας τον πιστό λαό. Ο λαός άρχισε να ξυπνάει. Αμφισβητεί τα «ορθόδοξα» «αλάθητα» και «πρωτεία» των οικουμενιστών Ορθοδόξων και δεν ανέχεται πλέον να κλίνει γόνυ στην αίρεση του Παπισμού.
Οι γραφίδες των οικουμενιστών θεολόγων και των φιλο-οικουμενιστών δημοσιογράφων πήραν φωτιά. Έγραψαν για τους «ευσεβιστές», τους «παρεκκλησιαστικούς», τους «ταλιμπάν», τους φανατικούς.
Όσο κι αν μοχθούν οι οικουμενιστές και οι φίλοι τους ο πιστός λαός ξύπνησε. Δεν αναμένει παρά μια πιο οργανωμένη αντίδραση, μια ηγετική ομάδα που
θα εκφράσει πιο δυνατά αυτό που όλοι οι πιστοί λένε: Τέλος στην ανοχή προς τους οικουμενιστές. Τέλος στους διαλόγους με τους αμετανόητους παπικούς και προτεστάντες. Τέλος στα προσκυνήματα στον Πάπα και την κουστωδία του. Τα αίματα των υπό των Παπικών μαρτυρησάντων, τα δάκρυα και οι λόγοι των αντιπαπικών αγίων αλλά και η ζώσα μας ορθόδοξη παράδοση προτρέπουν σε αντίδραση φιλόθεη και ορθόδοξη.
Είναι δε τουλάχιστον αστείοι οι καθωσπρεπισμοί που ακούστηκαν ακόμη κι από πανεπιστημιακούς θεολόγους. Εδώ το κινδυνευόμενον είναι η Πίστη και εμείς θα μετρήσουμε αν κάποια αντίδραση υπήρξε λίγο πιο έντονη από ό,τι πρέπει; Και τι είναι αλήθεια το πρέπον; Σιωπηλοί να ακούμε τον Σεβ. Περγάμου σεβόμενοι απλώς τα χρόνια του; Αν δεν ορθοτομεί δεν τον σώζει η μεγάλη ηλικία. «Ο πραύς έστω μαχητής» μας προτρέπει ο προφήτης Ιωήλ. Νυν καιρός του λαλείν.
Οι γραφίδες των οικουμενιστών θεολόγων και των φιλο-οικουμενιστών δημοσιογράφων πήραν φωτιά. Έγραψαν για τους «ευσεβιστές», τους «παρεκκλησιαστικούς», τους «ταλιμπάν», τους φανατικούς.
Όσο κι αν μοχθούν οι οικουμενιστές και οι φίλοι τους ο πιστός λαός ξύπνησε. Δεν αναμένει παρά μια πιο οργανωμένη αντίδραση, μια ηγετική ομάδα που
θα εκφράσει πιο δυνατά αυτό που όλοι οι πιστοί λένε: Τέλος στην ανοχή προς τους οικουμενιστές. Τέλος στους διαλόγους με τους αμετανόητους παπικούς και προτεστάντες. Τέλος στα προσκυνήματα στον Πάπα και την κουστωδία του. Τα αίματα των υπό των Παπικών μαρτυρησάντων, τα δάκρυα και οι λόγοι των αντιπαπικών αγίων αλλά και η ζώσα μας ορθόδοξη παράδοση προτρέπουν σε αντίδραση φιλόθεη και ορθόδοξη.Είναι δε τουλάχιστον αστείοι οι καθωσπρεπισμοί που ακούστηκαν ακόμη κι από πανεπιστημιακούς θεολόγους. Εδώ το κινδυνευόμενον είναι η Πίστη και εμείς θα μετρήσουμε αν κάποια αντίδραση υπήρξε λίγο πιο έντονη από ό,τι πρέπει; Και τι είναι αλήθεια το πρέπον; Σιωπηλοί να ακούμε τον Σεβ. Περγάμου σεβόμενοι απλώς τα χρόνια του; Αν δεν ορθοτομεί δεν τον σώζει η μεγάλη ηλικία. «Ο πραύς έστω μαχητής» μας προτρέπει ο προφήτης Ιωήλ. Νυν καιρός του λαλείν.
2 σχόλια:
Παρ’ ολίγον πεδίο μάχης Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ
άρθρο Του Νικου Παπαχρηστου
(http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_22/05/2009_315658)
Την αντίδραση μερίδας «υπερoρθοδόξων» και μελών παρεκκλησιαστικών οργανώσεων προκάλεσε η ημερίδα για τον διαχριστιανικό διάλογο που διοργάνωσε, την Τετάρτη, το τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. Η αίθουσα τελετών του πανεπιστημίου παραλίγο να μετατραπεί σε «πεδίο μάχης» όταν κάποιοι «αυτόκλητοι» σωτήρες της Ορθοδοξίας επιτέθηκαν φραστικώς κατά των προσκεκλημένων ομιλητών, καρδιναλίου Βάλτερ Κάσπερ και μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, συμπροέδρων της μεικτής επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων. Από τις ύβρεις τους δεν γλίτωσαν ούτε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος ούτε οι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής. Αποτέλεσμα ήταν να διακοπεί πολλές φορές η εκδήλωση, η οποία ήταν ανοιχτή στο κοινό, ενώ ο Περγάμου κ. Ιωάννης δεν μπόρεσε να απαντήσει σε ερωτήματα και απορίες φοιτητών αλλά και καθηγητών του ΑΠΘ. Αξίζει να σημειωθεί πως περισσότεροι από 150 φανατισμένοι πιστοί κατέφθασαν οργανωμένα λίγο μετά το μεσημέρι και όπως αποδείχθηκε είχαν στόχο να μην επιτρέψουν να πραγματοποιηθεί η συνεδρία. Εκπληκτοι καθηγητές, Ελληνες και ξένοι, κληρικοί και φοιτητές προσπαθούσαν να προστατεύσουν το δικαίωμά τους να συζητήσουν για τον διάλογο μεταξύ των χριστιανών. «Υπάρχουν μερικοί που όχι μόνο διάλογο με τη Ρώμη δεν θέλουν αλλά ούτε και μ’ εμάς. Και αυτό εν ονόματι της Ορθοδοξίας. Ο Θεός να μας ελεήσει» σχολίασε ο Περγάμου Ιωάννης, ο οποίος προηγουμένως έκανε μια εμπεριστατωμένη ομιλία για την πορεία και τις προσδοκίες του διαλόγου.
Στο επίκεντρο της ημερίδας βρέθηκαν οι διαφορετικές θεολογικές προσεγγίσεις μεταξύ Δύσης και Ανατολής, η διαφωνία για την έννοια του παπικού πρωτείου, το μεγάλο σχίσμα των Εκκλησιών και κυρίως οι προσπάθειες για επαναπροσέγγιση Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων. Ο καρδινάλιος Κάσπερ επισήμανε ότι εκτός από τα βαθύτερα θεολογικά προβλήματα που θα πρέπει να συζητηθούν, υπάρχει και το πρόβλημα της αποδοχής των κοινών θέσεων που προκύπτουν από τους διαλόγους.
Ο κ. Παπαχρήστου με τα άρθρα του αυτές τις μέρες απεδείχθη μέγας φιλο-οικουμενσιτής δημοσιογράφος.
Δημοσίευση σχολίου