Πως φτάσαμε στα φιλοπαπικά εγχειρίδια για το σχολικό μάθημα των Θρησκευτικών

Είχαμε προ καιρού επισημάνει το φιλοπαπικό περιεχόμενο των νέων βιβλίων Θρησκευτικών και μάλιστα αυτού της Γ΄ Γυμνασίου που περιέχει την εκκλησιαστική ιστορία.
Σε τούτο το άρθρο προσπαθούμε να αναζητήσουμε τις αιτίες που οδήγησαν στην δημιουργία ενός τέτοιου φιλοπαπικού εγχειριδίου.
Ως γνωστόν στην Ελλάδα οι μαθητές που ανήκουν στον Παπισμό είναι ελάχιστοι. Αυτοί όλοι διατηρούν το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών. Μικρή εξαίρεση αποτελούν οι Κυκλάδες όπου ο αριθμός των μαθητών που ανήκουν στον Παπισμό είναι αρκετά μεγάλος. Για τις ανάγκες των μαθητών αυτών η ελληνική Πολιτεία είχε αποδεχθεί εδώ και πολλά χρόνια τη δυνατότητα διδασκαλίας στους μαθητές αυτούς από θεολόγους ανήκοντες στον παπισμό και από δικά τους διδακτικά εγχειρίδια.
Ξαφνικά όμως και χωρίς καμία εμφανή ανάγκη το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ανέπτυξε πρωτοβουλία διαλόγου με τους Παπικούς της Ελλάδος και κατάφερε να τους πείσει (!) να χρησιμοποιούν τα νέα βιβλία Θρησκευτικών που χρησιμοποιούν και οι Ορθόδοξοι. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος είχε προηγηθεί η αλλοίωση του ορθόδοξου περιεχομένου των βιβλίων, η αφαίρεση κάθε αντιπαπικής αναφοράς, ο εξοβελισμός ακόμη και των αντιπαπικών Αγίων (π.χ. άγιοι Κοσμάς ο Αιτωλός, Γρηγόριος ο Παλαμάς) και η υπερπροβολή του Παπισμού μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια. Ο Παπισμός άρχισε να διδάσκεται μέσα από πλήθος ενοτήτων όχι σαν αίρεση ή απόκλιση από την ορθή Πίστη αλλά ως η «Εκκλησία» των χριστιανών της Δυτικής Ευρώπης. Η θεωρία των κλάδων υιοθετήθηκε απόλυτα στα σχολικά εγχειρίδια και μαζί με τον Παπισμό και ο Προτεσταντισμός προβάλλεται πλέον ως μία ακόμη «Εκκλησία». Τέλος το βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου υιοθέτησε πλήρως την οικουμενιστική λογική κάποιων «Ορθοδόξων» προβάλλοντας τις δράσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για το Διάλογο και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και αποσιωπώντας πλήρως τις εύλογες και έντονες αντιδράσεις πολλών Ορθοδόξων κληρικών και πιστών στην οικουμενιστική αυτή δραστηριότητα.
Έτσι φτάσαμε στην μεγάλη επιτυχία (!) Ορθόδοξοι και Παπικοί μαθητές να διδάσκονται από το ίδιο βιβλίο Θρησκευτικών την εκκλησιαστική ιστορία! Ο φιλοπαπικός οικουμενισμός επιβάλλεται στις συνειδήσεις των μαθητών, των οποίων το ορθόδοξο αισθητήριο αμβλύνεται. Όλα αυτά όμως συμβαίνουν αν κανείς ακολουθήσει μέσα στην τάξη τη λογική των εγχειριδίων που μας «επιβάλλει» το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Ο ορθόδοξος όμως θεολόγος μπορεί να ξεπεράσει τα φιλοπαπικά εμπόδια των σχολικών εγχειριδίων και να διδάξει ορθόδοξα και πατερικά, αρνούμενος την υποταγή στην οικουμενιστική λαίλαπα που προσπαθεί να συμπαρασύρει ακόμη και το μάθημα των Θρησκευτικών.