Ενότητα εν αληθεία ή ενότητα με ψευτοταπεινότητα;

Η ομιλία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο ΠΣΕ στην Κρήτη δεν κυκλοφόρησε ακόμη στα ελληνικά (στα αγγλικά μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ).
Από τα λίγα ωστόσο αποσπάσματα που δημοσιεύτηκαν στα σχετικά ρεπορτάζ των ιστοσελίδων εκκλησιαστικού περιεχομένου μπορεί κανείς να διακρίνει την «ανορθόδοξη» θεολογία που υιοθετεί ο Πατριάρχης όταν ομιλεί σε τέτοια συνέδρια, προδίδοντας την ορθόδοξη θεολογία για την οποία υποστηρίζει ότι δεν την προδίδει ποτέ........

Μεταφέρουμε ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας του(amen.gr): Την έναρξη των εργασιών της Συνόδου κήρυξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας των εκκλησιών και εξήγησε ότι, «ταπεινότητα σημαίνει ότι είμαστε ταγμένοι να μαθαίνουμε από τους άλλους, καθώς και να μαθαίνουμε από διαπιστώσεις που έχουν ήδη δοκιμαστεί μέσα στον χρόνο». Το ιερό δώρο της Ενότητας είναι κάτι το οποίο απαιτεί από εμάς δραστικές μετατροπές και αναπροσανατολισμό, ούτως ώστε με ταπεινότητα να επιστρέψουμε στις κοινές μας ρίζες της Αποστολικής Εκκλησίας και στη θρησκευτική κοινότητα των Αγίων, αλλά επίσης να εμπιστευθούμε εαυτούς και να αφεθούμε στην Ουράνια Βασιλεία και Εξουσία του Θεού», υπογράμμισε ο κ. Βαρθολομαίος.

Eρωτούμε:
1. Tαπεινότητα είναι για τους Ορθοδόξους να έχουν πνεύμα μαθητείας όταν πλησιάζουν τους ετεροδόξους αιρετικούς; Τι μπορεί να διδαχθεί ένας Ορθόδοξος από έναν Προτεστάντη;
2. Προκειμένου να επιτευχθεί η ενότητα τι είδους «μετατροπές και αναπροσανατολισμό» πρέπει να κάνει η Ορθόδοξη Εκκλησία; Θα αλλάξουμε πορεία; Δεν ακολουθούμε πια την παράδοση των Αγίων Πατέρων; Χαράζουμε νέους δρόμους και προσανατολιζόμαστε προς νέα κατεύθυνση;
3. Ποιες «κοινές ρίζες της Αποστολικής Εκκλησίας» μπορεί να βρει ο Πατριάρχης με τους ομοφυλόφιλους Προτεστάντες και τους κάθε λογής διαστρέψαντες την Πίστη αιρετικούς;

Οι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι Πατέρες μας αλλιώς μας δίδαξαν να συνομιλούμε με τους αιρετικούς Παναγιώτατε. Να συνομιλούμε με προϋποθέσεις, εμφανίζοντας τους την ορθή διδασκαλία από την οποία ούτε βήμα δεν υποχωρούμε, ούτε προσανατολισμό αλλάζουμε, ούτε συμβιβασμούς για χάρη της ενότητας κάνουμε. Η ενότητα μπορεί να γίνει μόνο ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. Αλλά για να οδηγηθούμε σε τέτοια ενότητα απαιτείται ΜΕΤΑΝΟΙΑ των αιρετικών, απόρριψη των κακοδοξιών τους και προσχώρηση μέσω των Μυστηρίων (Βάπτιση, Χρίσμα κλπ) στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Αλλά πώς να εννοήσει ο Πατριάρχης τέτοιου είδους ενότητα όταν απευθύνεται σε «Εκκλησίες» και μοιράζει την αλήθεια λίγη σε κάθε μια από αυτές; Μεμέρισται ο Χριστός; Μία είναι η Εκκλησία! Αυτή η αλήθεια που έπρεπε να είναι αυτονόητη για τους Ορθοδόξους, με τη σύγχυση των οικουμενιστών ηχεί πια σαν κάτι πολύ παράξενο!