Νέα αθεολόγητη φαναριώτικη επίθεση κατά της Ομολογίας Πίστεως

Αθεολόγητες θέσεις και ερωτήματα θέτει με άρθρο του στο amen.gr ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Τσέτσης σε μια ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια στήριξης των οικουμενιστών και πολεμικής εναντίον των αγωνιστών κληρικών και λαϊκών, ιδιαίτερα δε όσων υπέγραψαν την Ομολογία Πίστεως.
Χαρακτηρίζει τον αγώνα αυτών των κληρικών και λαϊκών ως «προσπάθεια αποσκοπούσα στην απαξίωση του Ρωμαιοκαθολικισμού» αλλά δεν μας λέει ποια ακριβώς είναι η αξία του Ρωμαιοκαθολικισμού – Παπισμού! Και ακολούθως.........

διατυπώνει δύο ερωτήματα:

1. Ρωτάει ο π. Γεώργιος: «Λύθηκαν άραγε τα χρονίζοντα πολυδιάστατα και ουσιώδη διοικητικά και ποιμαντικά προβλήματα της Εκκλησίας μας, και έχουμε την πολυτέλεια και τον καιρό να ασχολούμαστε, με τόσο ζήλο και εμπάθεια, με το τι συμβαίνει εκτός του Οίκου ημών;»
Όχι, πάτερ Γεώργιε, δεν λύθηκαν όλα τα διοικητικά προβλήματα. Πώς να λυθούν όταν ακόμη και ο εν Κορυδαλλώ διαβιών Μπεζενίτης ζητάει να βρει το «δίκιο» του στον Πατριάρχη και εκείνος αρνείται να αποφασίσει άμεσα για τα αυτονόητα (μεταθέτοντας για το Νοέμβριο, τι άραγε; Μήπως την «αθώωση» του καταδικασθέντος;)

2. Και συνεχίζει ρωτώντας ο π. Γεώργιος: «Δεν θα ήταν ωφελιμώτερο για την ζωή και μαρτυρία της Εκκλησίας, αντί να τυρβάζουμε περί τα «παραπατήματα» των «ορθοδόξων οικουμενιστών» ή με την πίστη των ετεροδόξων, να ασχοληθούμε πρώτα, και κατ΄απόλυτη ποιμαντική προτεραιότητα, με το τι πιστεύει σήμερα ο σύγχρονος νεοέλληνας;»
Ξέχασε ο π. Γεώργιος την βασική αρχή της Θεολογίας ότι η δογματική Πίστη και η ηθική συμπεριφορά και ζωή είναι αλληλένδετα; Μήπως η εκκοσμίκευση, την οποία παρακάτω κρίνει ως μείζον πρόβλημα, δεν προήλθε από την αλλοίωση της Πίστης; Δεν μπορεί ο π. Γεώργιος να διακρίνει τη σχέση του φαναριώτικου οικουμενισμού με την εκκοσμικευμένη ζωή των Φαναριωτών; Μιλάει για την κοσμική ζωή του «σύγχρονου νεοέλληνα» αλλά κάνει πως δεν βλέπει την εκκοσμίκευση του φαναριώτικου κλήρου.
Τελειώνει ο π. Γεώργιος λέγοντας: Η φιλτάτη Ορθοδοξία μας δεν κινδυνεύει ούτε από τον Παπισμό, ούτε από τον Προτεσταντισμό, ούτε από τον Μονοφυσιτισμό, ούτε δε και από την λεγόμενη «παναίρεση του Οικουμενισμού». Κινδυνεύει από μας τους ίδιους. Από το κοσμικό πνεύμα που ριζώθηκε βαθμιαία στην κοινωνία μας, «ημών κοιμωμένων»!
Πράγματι, η Ορθοδοξία δεν κινδυνεύει από τον Παπισμό, ούτε από τον Προτεσταντισμό ή το Μονοφυσιτισμό. Κινδυνεύει όμως από την παναίρεση του Οικουμενισμού και τo κοσμικό πνεύμα. Και τούτο γιατί οι οικουμενιστές παραμένουν τυπικά –για πόσο ακόμα;- εντός της Εκκλησίας, κατέχουν σημαντικές θέσεις εκκλησιαστικής διοίκησης και πρωτοστατούν αυτοί στους Διαλόγους με τους ετεροδόξους. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνοι για την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τέλος ας πάψουν να μιλούν για κοσμικό πνεύμα οι Φαναριώτες που χειροκροτούν λαϊκές τραγουδίστριες μέσα σε ναούς, γιορτάζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας με λαϊκές συναυλίες, διαβιούν πλουσιοπάροχα, καταπατούν Ιερούς Κανόνες, χειροτονούν αναξίους και έχουν χάσει κάθε επαφή με το ασκητικό και πατερικό πνεύμα της Ορθοδοξίας.