Διατί, Μακαριώτατε;

Αναδημοσιεύουμε πρωτοσέλιδο άρθρο του «Ορθοδόξου Τύπου» της 22ας/1/2010

ΔΙΑΤΙ, ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ;

ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ καί πληθύνονται αἱ ἐνδείξεις ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος δέν "παίζει" με "ἀνοικτά χαρτιά" εἰς ζητήματα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν τόσον εἰς τήν Ἐκκλησίαν ὅσον καί τάς σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας μετά τῆς Πολιτείας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν ἔχει καθαρόν λόγον εἰς πολλά ζητήματα. Οὐδείς γνωρίζει, ποία εἶναι ἡ πραγματική του θέσις ἔναντι τοῦ χωρισμοῦ Κράτους-Ἐκκλησίας. Ἄλλοτε καλεῖ τόν λαόν εἰς ἑτοιμότητα καί ἐπαγρύπνησιν, ὡς ἔπραξε τό παρελθόν θέρος ἀπό τήν Σάμον καί τήν Ἰκαρίαν, ἄλλοτε ζητεῖ δημοψήφισμα, διά νά ἀποφανθῆ ὁ λαός ἐπί τοῦ κρισίμου αὐτοῦ ζητήματος καί ἄλλοτε δηλώνει ὅτι ὁ χωρισμός ἔχει ἤδη ἐπέλθει καί ἀπομένουν ἐλάχιστα ἀκόμη, διά νά γίνουν πολλαπλασίως περισσότερον διακριτοί οἱ ρόλοι.......Σιωπᾶ προκλητικῶς, ὅταν διά δηλώσεων ὁ σημερινός ὑφυπουργός ὑποδομῶν διεκήρυξε (προεκλογικῶς) ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος συμφωνεῖ διά τόν χωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας μέ τό κεντρικόν σχεδιασμόν τοῦ Κυβερνῶντος Κόμματος. Μένει σιωπηλός ἔναντι τοῦ Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος διά δηλώσεών του γίνεται σημαιοφόρος τοῦ χωρισμοῦ Κράτους-Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς ἀπομακρύνσεως τῶν Ἱερῶν Συμβόλων ἐκ τῶν σχολείων, τῶν δικαστηρίων καί τῶν δημοσίων καταστημάτων. Ἡ στάσις του προβληματίζει τόν πιστόν λαόν, ὁ ὁποῖος διαπιστώνει κραυγαλέας ἀντιφάσεις καί ἔντονον παθητικήν στάσιν εἰς τό ζήτημα τοῦ χωρισμοῦ Κράτους-Ἐκκλησίας. Μέ την στάσιν του ἀποροῦν καί Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν διά τήν ἐκλογήν του εἰς τόν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν.
Περίεργος ἕως καί καταδικαστέα καί ἡ στάσις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔναντι τῆς βαρυτάτης φορολογίας, τήν ὁποίαν ἐπέβαλεν ἡ Κυβέρνησις ἐπί τῆς ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας, δεσμευμένης καί μή. Ἀρχικῶς ὕψωσε λάβαρα ἀντιστάσεως. Ἐν συνεχεία τά ὑπέστειλε καί ἤλλαξεν ἀπόφασιν, ὑποχρεώνων τάς πτωχάς Μητροπόλεις και τάς Μητροπόλεις μέ μεγάλο φιλανθρωπικόν ἔργον νά πληρώσουν ἔκτακτον εἰσφοράν, μεγαλυτέραν καί ἀπό ἐκείνην τῶν πολυεθνικῶν ἑταιριῶν καί τῶν πολυκαταστημάτων. Ἀπεδέχθη μέ τήν ὑποστολήν τῆς σημαίας καί τήν καταβολήν τῆς ἐκτάκτου εἰσφορᾶς τήν βαρυτάτην συκοφαντίαν τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν ὅτι ἡ Ἐκκλησία δεν πληρώνει φόρους διά τήν ἀκίνητον περιουσίαν της. Μετά τήν σύμπραξιν αὐτήν μετά τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν ἐσιώπησεν εἰς μίαν νέαν ἔκτακτον φορολογίαν. Αἰφνιδίως τό ὑπουργεῖον Οἰκονομίας ἐκάλεσε την Ἐκκλησιαστικήν Κεντρικήν Ὑπηρεσίαν Οἰκονομικῶν, τάς Ἱεράς Μητροπόλεις, τούς Ἱερούς Ναούς καί τάς Ἱεράς Μονάς τῆς χώρας, ἀλλά καί τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κρήτης καί τῆς Δωδεκανήσου, ὅπως καταβάλουν ἀναδρομικῶς φόρον εἰς πόσοστόν 10% ἐπί τοῦ συνόλου τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας διά τήν περίοδον 1997-2007. Διά τήν βαρεῖαν ἔκτακτον φορολογίαν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀνέλαβε δεσμεύσεις ἔναντι τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί τῆς Κυβερνήσεως μέ ἄγνωστα ἀνταλλάγματα διά τήν Ἐκκλησίαν. Ἆραγε τό δεύτερον ≪χαράτσι≫ καί μάλιστα ἀναδρομικῆς ἰσχύος, τό ἐγνώριζεν; Ἐάν ὄχι, διατί ἐσιώπησε, παρά τόν θόρυβον ὑπό τοῦ Τύπου, ὁ ὁποῖος ἐτάχθη οὐσιαστικῶς ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας; Ἐάν πάλιν το ἐγνώριζε, τότε ἔχει ὑποχρέωσιν νά ὁμιλήση καθαρῶς εἰς τόν πιστόν λαόν καί τόν ἔντιμον κλῆρον διά τάς παρασκηνιακάς συμφωνίας, τάς ὁποίας ἔχει κάμνει μετά τοῦ Πρωθυπουργικοῦ Γραφείου καί τοῦ Κυβερνῶντος Κόμματος. Οὐδείς σώφρων πολίτης ἀποδέχεται ὡς φυσιολογικήν ἐξέλιξιν τήν ἔκτακτον βαρεῖαν φορολογίαν τῆς Ἐκκλησίας, ὀλίγα μόνον λεπτά μετά τήν συνάντησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μετά τοῦ Πρωθυπουργοῦ εἰς τό γραφεῖον τοῦ τελευταίου καί ἐνῶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐνημέρωνε τήν Ἱ. Σύνοδον διά τά θετικά ἀποτελέσματα τῆς συναντήσεως. Διότι, ἐάν γίνη ἀποδεκτή ὡς φυσιολογική ἡ ἐξέλιξις, τότε πρέπει νά καταλήξη εἰς τό συμπέρασμα ὅτι ἕνας ἐκ τῶν δύο ἀπέκρυψε τήν ἀλήθειαν καί ὁ ἄλλος τόν ἐξέθεσε. Κι αὐτός, ὁ ὁποῖος ἐξετέθη ἀνεπανορθώτως, ἦτο ὁ
Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ ὁποῖος ἕως σήμερον δέν ἔχει αἰσθανθῆ τήν ἀνάγκην νά εἴπη εἰς τόν πιστόν λαόν διά ποίους λόγους ἤλλαξε στάσιν καί ἀπεδέχθη τήν βαρεῖαν ἔκτακτον φορολογίαν, ὅταν τό φιλανθρωπικόν καί κοινωνικόν ἔργον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι γνωστόν ἀκόμη καί εἰς τούς ἐχθρούς της.
* * *
Δέν προβληματίζει ὅμως ἡ στάσις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μόνον εἰς τά προαναφερθέντα θέματα. Προβληματίζει ἡ στάσις του καί εἰς ἄλλα ζητήματα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν καθαρῶς εἰς τό ἐσωτερικόν μέτωπον τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος διαφωνεῖ μέ τόν τρόπον ἐκλογῆς Μητροπολιτῶν. Ἐκφράζει τάς διαφωνίας του, ἐνῶ ἔχει ἐκλέξει ἀρκετούς Μητροπολίτας τοῦ ≪Ἱερωνυμικοῦ κλίματος≫ ἀπό τῆς ἐκλογῆς του. Διαφωνεῖ μέ τόν τρόπον ἐκλογῆς Μητροπολιτῶν, ἐνῶ ἑτοιμάζεται καί εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Ἀττικῆς να ἐκλέξη ἕναν ἰδικόν του Ἀρχιμανδρίτην (δέν ἔχει σκάνδαλα), ὁ ὁποῖος τόν ἀκολουθεῖ ἀπό ἐτῶν καί ἀνήκει εἰς τό περιβάλλον του
(δέν ἔχομεν τίποτε μέ τόν ὑποψήφιον Ἱεράρχην. Ἁπλῶς ἐπισημαίνομεν τήν τακτικήν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου). Πῶς εἶναι δυνατόν να διαφωνῆ μέ τόν τρόπον ἐκλογῆς Μητροπολιτῶν καί ἀπό τήν ἄλλην νά προωθῆ ἐκλεκτούς του, οἱ ὁποῖοι κατά γενικήν ὁμολογίαν εἶναι ἁγιοπατερικοί καί ἀσκανδάλιστοι; Καί ἐάν διαφωνῆ, διατί ὅλον αὐτόν τόν καιρόν, πού εἶναι Ἀρχιεπίσκοπος, δέν ἐφρόντισε διά την ἀλλαγήν τοῦ τρόπου ἐκλογῆς Μητροπολιτῶν;
Ὑπάρχει, ὅμως, καί κάτι, τό ὁποῖον εἶναι ≪κραυγαλέον≫ διά τον Ἀρχιεπίσκοπον. Ὡς Ἀρχιεπίσκοπος ὑπεσχέθη εἰς τόν δικαιωθέντα ὑπό τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας Μητροπολίτην Ἀττικῆς και Μεγαρίδος κ. Νικόδημον τήν ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας καί, ὡς λέγεται, καί τήν ἀποκατάστασίν του εἰς τον θρόνον τῆς Ἀττικῆς, ἤ εἰς τόν θρόνον, ὁ ὁποῖος θά προέκυπτε ἀπό τήν διχοτόμησιν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἀττικῆς. Ὡς Μητροπολίτης Θηβῶν εἶχεν εἰσηγηθῆ τήν ἄρσιν τῶν ἐπιτιμίων τῆς ἀκοινωνησίας εἰς ὅλους τούς Ἱερωνυμικούς Μητροπολίτας, εἰς τούς ὁποίους συμπεριλαμβάνεται καί ὁ προαναφερόμενος. Ὡς Μητροπολίτης Θηβῶν εἶχεν ἐπιτρέψει εἰς τόν δικαιωθέντα ὑπό τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας Μητροπολίτην Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος κ. Νικόδημον νά προεξάρχη εἰς τήν ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρώην Θεσσαλιώτιδος κυροῦ Κωνσταντίνου. Ὡς Ἀρχιεπίσκοπος ≪ἐδρομολόγησε≫ τήν ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας εἰς πρόσφατον σύνοδον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Ἡ ἄρσις ἐματαιώθη, διότι, προφανῶς, ἀντελήφθη ὅτι θα ἔπρεπε καί νά τόν ἀποκαταστήση εἰς τόν θρόνον τῆς Ἀττικῆς, ἀφοῦ ἡ πρώην ἀχανής Μητρόπολίς του ἔχει διασπασθῆ. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν ἠσθάνθη τήν ἀνάγκην νά συναντηθῆ μέ τόν Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος καί νά τοῦ ἐξηγήση τούς λόγους τῆς ματαιώσεως τῶν σχεδίων του. Ἡ φιλευσπλαγχνία εἶναι ἄγνωστος λέξις προφανῶς καί διά τόν σημερινόν Ἀρχιεπίσκοπον. Διότι, ἐάν δέν ἦτο, θά μετέβαινεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν, εἰς τήν ὁποίαν διαμένει ὁ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος, θά τοῦ ἐξήγει, διατί εἶναι ἀδύνατος ἡ ἄρσις τοῦ ἐπιτιμίου, θά τοῦ ἐζήτει τήν διαβεβαίωσιν ὅτι ἐάν προχωρήση εἰς τήν ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου ἄνευ ἀποκαταστάσεως, δέν θα ἀντέδρα καί ὅτι θά ἦτο παρών εἰς τήν χειροτονίαν ἑνός Ἱερομονάχου, ὁ ὁποῖος ἀνήκει εἰς τό περιβάλλον του (τοῦ Ἀρχιεπισκόπου) καί ἐχειροτονήθη κληρικός ὑπʼ αὐτοῦ (τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος). Θά ὑπῆρχε μεγαλυτέρα χαρά διʼ ἕνα ἔντιμον, ἀδιάφθορον καί ταλαιπωρημένον ὑπό τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας Ἱεράρχην νά βλέπη τόν πνευματικόν του τέκνον νά τόν διαδέχεται εἰς τόν ταλαίπωρον θρόνον τῆς Ἀττικῆς; Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅμως οὔτε εἰς τό θέμα αὐτό τῆς Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος ὡμίλησε μέ καθαρόν λόγον. Καί τό ἐρώτημα εἶναι, διατί;