Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκδικάζεται στις 30 Ιουνίου η έφεση της Ιταλικής Κυβέρνησης μετά την καταδίκη της από το Δικαστήριο για την ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες. Η υπόθεση έγινε γνωστή ως υπόθεση Lautsi και η εικονομαχική πρωτόδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προκάλεσε πλήθος ερωτημάτων στην Ευρώπη για το ρόλο του Δικαστηρίου αυτού. Στην επίσημη ιστοσελίδα του Δικαστηρίου και εν όψει της εκδίκασης της έφεσης της Ιταλίας υπάρχει σύντομη παρουσίαση της υπόθεσης την οποία μεταφέρουμε εδώ σε ελληνική μετάφραση:Η προσφεύγουσα, η κα Soile Lautsi, είναι Ιταλός υπήκοος που κατοικεί στο Abano Terme (Ιταλία)......
Το 2001-2002 τα παιδιά της, Dataico και Sami Albertin, ηλικίας 11 και 13 αντίστοιχα, παρακολούθησε το δημόσιο σχολείο "Istituto comprensivo statale Vittorino da Feltre" στο Abano Terme. Όλες οι αίθουσες είχαν Σταυρό στον τοίχο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις οποίες τα παιδιά της κ. Lautsi είχαν μαθήματα. Η ίδια έκρινε ότι αυτό ήταν αντίθετο προς την αρχή της εκκοσμίκευσης, με την οποία επιθυμούσε να αναθρέψει τα παιδιά της. Κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του διοικητικού οργάνου του σχολείου ο σύζυγος της προσφεύγουσας έθεσε το ζήτημα της παρουσίας θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές τάξεις και ρώτησε αν θα μπορούσαν να αφαιρεθούν. Τον Μάιο του 2002 οι διοικητές (του σχολείου) αποφάσισαν να παραμείνει ο Εσταυρωμένος στις αίθουσες. Μια οδηγία που συνιστούσε την ίδια προσέγγιση εστάλη σε όλους τους καθηγητές επικεφαλής των σχολείων από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας.
Στις 23 Ιουλίου 2002, η προσφεύγουσα υπέβαλε ενώπιον του Veneto Περιφερειακού Διοικητικού Δικαστηρίου σχετικά με την απόφαση του διοικούντος οργάνου του σχολείου, με την αιτιολογία ότι παραβίασε τις συνταγματικές αρχές της κοσμικότητας και της αμεροληψίας εκ μέρους των δημοσίων αρχών. Το 2005, το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση του προσφεύγοντος. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο Σταυρός ήταν τόσο το σύμβολο της ιταλικής ιστορίας και του πολιτισμού, καθώς και, κατά συνέπεια, της ιταλικής ταυτότητας, καθώς και το σύμβολο των αρχών της ισότητας, της ελευθερίας και της ανοχής, καθώς και του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους. Με απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 2006, το Consiglio di Stato απέρριψε την προσφυγή της αιτούσας.
Στις 3 Νοεμβρίου 2009, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 2 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση), σε συνδυασμό με το άρθρο 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας). Το πάνελ των πέντε δικαστών του τμήματος μείζονος συνθέσεως, που συνεδρίασε στις 1 και 2 Μαρτίου 2010, δέχθηκε την αίτηση έφεσης που υπέβαλε η Ιταλική Κυβέρνηση στις 28 Ιανουαρίου 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου