Διδαχές Γέροντος Παϊσίου Β΄

Διαβάστε και Διδαχές Γέροντος Παϊσίου Α΄
Όσοι ζουν απλά, με καλοσύνη και καλούς λογισμούς και απέκτησαν την εσωτερική απλότητα και καθαρότητα, βλέπουν και τα υπερφυσικά πράγματα πολύ απλά, σαν φυσικά, διότι στο Θεό όλα απλά είναι, και δεν χρησιμοποιεί μεγαλύτερη δύναμη για τα υπερφυσικά και μικρότερη για τα φυσικά, αλλά την ίδια δύναμη για όλα. Γιατί όλα στο Θεό είναι πολύ απλά, όπως και ο Ίδιος είναι πολύ απλός, και μας το φανέρωσε ο Υιός Του επί της γης με την αγία του απλότητα!!!.....Μεγαλύτερη αξία έχει ένας λόγος ταπεινού ανθρώπου με βιώματα, που βγαίνει με πόνο από τα βάθη της καρδιάς του, παρά ένας σωρός φιλολογίες εξωτερικού ανθρώπου, που βγαίνουν με ταχύτητα από την εκπαιδευμένη του γλώσσα, η οποία δεν πληροφορεί τις ψυχές, γιατί είναι σάρκα και όχι πύρινη γλώσσα της Αγίας Πεντηκοστής

Οι δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός, είναι ανάλογες με την αντοχή μας, αλλά δυστυχώς πολλές φορές προσθέτονται και οι κοροϊδίες ή οι αδιακρισίες των ασπλάγχνων ανθρώπων, και τότε πια κάμπτουμε. Ο δυνατός αέρας συνήθως σπάει τα ευαίσθητα δένδρα και ξεριζώνει εκείνα που δεν έχουν βαθιές ρίζες. Ενώ εκείνα που έχουν βαθιές ρίζες, τα βοηθάει να προχωρήσουν πιο βαθιά τις ρίζες τους.

Στις δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός, δοκιμάζεται κανείς και διαπιστώνει μόνος του την πνευματική του κατάσταση και αναγκάζεται να ταπεινωθεί και χαριτώνεται μετά από το Θεό, όταν ταπεινά τις δέχεται με χαρά, σαν φάρμακα για την ψυχή του, και με υπομονή δοξάζει και ευχαριστεί το Θεό. Ευτυχώς που επιτρέπει ο Καλός Θεός να δοκιμαστούμε, γιατί αλλιώς θα είχαμε και κρυμμένα πάθη και παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως. Αλλά και να μας τα παρέβλεπε ακόμη όλα αυτά και να μας έπαιρνε όπως είμαστε στον Παράδεισο, θα δημιουργούσαμε και εκεί θέματα. Γι’ αυτό επιτρέπει εδώ τους πειρασμούς, για να μας ξεσκονίσουν, να εξαγνισθεί η ψυχή μας με τις θλίψεις και τα κλάματα, και να αναγκαστούμε να καταφύγουμε στο Θεό, να βρούμε τη σωτηρία μας.

Μακαριώτεροι από όλους τους ανθρώπους είναι εκείνοι που έδειξαν τη μεγαλύτερη μετάνοια με πόνο και εσωτερική συντριβή και σύντριψαν μ’ αυτό τον τρόπο τον υπερήφανο εχθρό και ταπείνωσαν και την άτακτη σάρκα τους με την άσκηση – την υπόταξαν στο πνεύμα – και έδωσαν τη μεγαλύτερη χαρά στον Ουρανό με τη μετάνοιά τους (την επιστροφή τους στον Θεό).

Δεν πρέπει να ανησυχούμε σ’ αυτήν τη ζωή για τις αδικίες που μας έκαναν είτε οι άνθρωποι είτε οι δαίμονες, διότι αυτό δεν ανησυχεί ούτε τον Θεό, μια που τις γράφει τις αδικίες και τις φυλάει τοκισμένες στο ουράνιο Ταμιευτήριό Του.
Εκείνος που αποβλέπει στην ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι ανόητος, και περισσότερο ανόητος είναι εκείνος που δεν ξεχνάει τις αδικίες που του έκαναν οι άλλοι και τις καλοσύνες που έκανε ο ίδιος στους άλλους.