ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΓ ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥΑ ΄ ΚΟΡ. ΙΣΤ ΄ 13 – 24
Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σε όλες του τις θεόπνευστες επιστολές ο Απόστολος Παύλος, μαζί με τις αποκαλυπτικές δογματικές διδασκαλίες καταγράφει την μέριμνά του και τον ιερό του αγώνα, ώστε όλοι οι πιστοί να παραμένουν αμετακίνητοι στα όσα εδιδάχθησαν. Ακριβώς δε, μέσα στο πνεύμα αυτό εντάσσεται και η προτροπή του με την οποία ξεκινά το Αποστολικό ανάγνωσμα: «Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε» (Α΄ Κορ. ΙΣΤ΄ 13). Δηλ. Προσέχετε, σαν άγρυπνοι φρουροί. Μένετε σταθεροί και όρθιοι στην πίστη. Αγωνίζεσθε σαν άνδρες γενναίοι. Λάβετε δύναμη και θάρρος.......
Αν θελήσουμε να σταθούμε για λίγο στη σύντομη αυτή φράση, θα συγκλονιστούμε κατ’ αρχάς από τον τρόπο με τον οποίο γράφει ο μεγάλος Απόστολος. Μία προτροπή – εντολή, γεμάτη στοργή και αγάπη, αλλά και τόσο ξεκάθαρη, αφού ο κίνδυνος της εκτροπής εκ της αληθείας, δεν είναι καθόλου μικρός. Σε λίγες μόνο λέξεις, περιλαμβάνει α) την προσοχή «Γρηγορείτε», β) την αναγκαία σταθερότητα στην παραδοθείσα πίστη «Στήκετε εν τη πίστει» και γ) την ενδυνάμωση και την προκοπή στον πνευματικό αγώνα «Κραταιούσθε»!
Θα βρισκόταν εκτός πραγματικότητας εάν κανείς ισχυριζόταν ότι οι αποστολικές αυτές προτροπές δεν ισχύουν και στη δική μας εποχή. Κυρίως, θα λέγαμε, ότι ισχύουν για εμάς σήμερα. Και τούτο, διότι δεν είναι λίγοι οι Χριστιανοί οι οποίοι χωλαίνουν πολύ σοβαρά στην πτυχή αυτή του ορθοδόξου πνευματικού τους αγώνα. Στην σταθερότητα δηλαδή, στην καρτερία και στην συνέπεια που απαιτεί η αυθεντική Χριστιανική ζωή. Φυσικά η σταθερότητα και η συνέπεια στις αρχές μας, και η αμετακίνητη θέση μας στο δόγμα και στο ήθος της εκκλησίας μας, είναι καρπός πίστεως ισχυρής στον Θεό και συναισθήσεως της τιμής που μας κάνει η αγάπη Του, στο να μας αποκαλύπτει το άγιο, πανσεβάσμιο και απόλυτο θέλημά Του. Και οπωσδήποτε αυτής της πίστεως αποτέλεσμα υπήρξε η έως θανάτου αυταπάρνηση των αγίων ενδόξων Μαρτύρων.
Μία σύντομη ματιά στην ιστορία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Μία γρήγορη φυλλομέτρηση των μαρτυρολογίων, τόσο των πρώτων αιώνων, όσο και της εποχής της Τουρκοκρατίας, αλλά και σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα, κάνει τον άνθρωπο και μάλιστα τον Ορθόδοξο Χριστιανό να καταπλήσσεται μπροστά στην ανδρεία και στο αγωνιστικό φρόνημα των ηρώων της πίστεως οι οποίοι εφάρμοσαν την παραπάνω προτροπή και συμβουλή του Αποστόλου Παύλου.
Αλλά δεν είναι, φίλοι μου, μόνο το στάδιο του μαρτυρίου του αίματος, που σε κάθε εποχή φυσικά υφίσταται, σε κάποιο σημείο της γης. Είναι και ο στίβος της εμμονής στην αλήθεια, την οποία ποικίλοι αιρετικοί, παλαιότεροι και νεότεροι, θέλησαν να νοθεύσουν και να αλλοιώσουν. Και η εμμονή αυτή, όπως γνωρίζουμε, δεν είναι ξένη προς ταλαιπωρίες, κινδύνους και άγριους μάλιστα διωγμούς! Και πάλι, οι σελίδες της Εκκλησιαστικής μας ιστορίας είναι γεμάτες από τους αθλητές του πνεύματος και μάλιστα τους γνήσιους ποιμένες οι οποίοι με τη σφενδόνη του πνεύματος, έτρεψαν σε άτακτη φυγή τους «βαρείς και λιμώδεις λύκους» της κακοδοξίας και των αιρέσεων.
Είναι πράγματι τόσα πολλά αυτά που υπέφεραν οι αυθεντικοί δούλοι του Θεού διά μέσου των αιώνων, προκειμένου να μην υποχωρήσουν έστω και στο ελάχιστο από την «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστην» (Ιούδα, 3).
Και ακριβώς επειδή ο Λόγος του Θεού είναι διαχρονικός, θα πρέπει όλοι μας, κλήρος, μοναχισμός και λαός, ολόκληρο δηλ. το σώμα της Εκκλησίας μας, να ερωτήσουμε εαυτούς και αλλήλους και να δώσουμε ειλικρινή απάντηση σε τούτα τα σπουδαία και φλέγοντα ερωτήματα: Εμείς γρηγορούμε; Αντιλαμβανόμαστε τους ύπουλους κινδύνους που κρύβονται πίσω από την δήθεν αγάπη του οικουμενισμού; Στέκουμε εδραίοι και αμετακίνητοι στις αρχές της Ορθοδοξίας μας; Πιστεύουμε με όλη μας την ψυχή ότι είναι τιμή μας να είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά και ότι έχουμε ιερό χρέος και άγιο καθήκον να διατηρήσουμε αυτή την Αποστολική μας πίστη; Και πάλι, ελέγχουμε, όχι μόνο τις έξωθεν κακοδοξίες αλλά και τις έσωθεν πλανεμένες διδασκαλίες που τελευταίως, αρκετές δυστυχώς φορές, ακούγονται και από στόματα υψηλά ισταμένων προσώπων στον χώρο της Εκκλησίας;
Αν θέλουμε να είμαστε τέκνα των Αγίων, και φυσικά θέλουμε και το επιδιώκουμε, δεν έχουμε παρά να βαδίσουμε την πεπατημένη Αποστολική οδό, την οποία βάδισαν οι Πατέρες μας και που μας οδηγεί στη θριαμβεύουσα Εκκλησία μας, κάνοντας απόλυτη υπακοή στον Αποστολικό λόγο, ό, τι και αν αυτό συνεπάγεται και μας κοστίσει. Αμήν.
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι σε όλες του τις θεόπνευστες επιστολές ο Απόστολος Παύλος, μαζί με τις αποκαλυπτικές δογματικές διδασκαλίες καταγράφει την μέριμνά του και τον ιερό του αγώνα, ώστε όλοι οι πιστοί να παραμένουν αμετακίνητοι στα όσα εδιδάχθησαν. Ακριβώς δε, μέσα στο πνεύμα αυτό εντάσσεται και η προτροπή του με την οποία ξεκινά το Αποστολικό ανάγνωσμα: «Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε» (Α΄ Κορ. ΙΣΤ΄ 13). Δηλ. Προσέχετε, σαν άγρυπνοι φρουροί. Μένετε σταθεροί και όρθιοι στην πίστη. Αγωνίζεσθε σαν άνδρες γενναίοι. Λάβετε δύναμη και θάρρος.......
Αν θελήσουμε να σταθούμε για λίγο στη σύντομη αυτή φράση, θα συγκλονιστούμε κατ’ αρχάς από τον τρόπο με τον οποίο γράφει ο μεγάλος Απόστολος. Μία προτροπή – εντολή, γεμάτη στοργή και αγάπη, αλλά και τόσο ξεκάθαρη, αφού ο κίνδυνος της εκτροπής εκ της αληθείας, δεν είναι καθόλου μικρός. Σε λίγες μόνο λέξεις, περιλαμβάνει α) την προσοχή «Γρηγορείτε», β) την αναγκαία σταθερότητα στην παραδοθείσα πίστη «Στήκετε εν τη πίστει» και γ) την ενδυνάμωση και την προκοπή στον πνευματικό αγώνα «Κραταιούσθε»!
Θα βρισκόταν εκτός πραγματικότητας εάν κανείς ισχυριζόταν ότι οι αποστολικές αυτές προτροπές δεν ισχύουν και στη δική μας εποχή. Κυρίως, θα λέγαμε, ότι ισχύουν για εμάς σήμερα. Και τούτο, διότι δεν είναι λίγοι οι Χριστιανοί οι οποίοι χωλαίνουν πολύ σοβαρά στην πτυχή αυτή του ορθοδόξου πνευματικού τους αγώνα. Στην σταθερότητα δηλαδή, στην καρτερία και στην συνέπεια που απαιτεί η αυθεντική Χριστιανική ζωή. Φυσικά η σταθερότητα και η συνέπεια στις αρχές μας, και η αμετακίνητη θέση μας στο δόγμα και στο ήθος της εκκλησίας μας, είναι καρπός πίστεως ισχυρής στον Θεό και συναισθήσεως της τιμής που μας κάνει η αγάπη Του, στο να μας αποκαλύπτει το άγιο, πανσεβάσμιο και απόλυτο θέλημά Του. Και οπωσδήποτε αυτής της πίστεως αποτέλεσμα υπήρξε η έως θανάτου αυταπάρνηση των αγίων ενδόξων Μαρτύρων.
Μία σύντομη ματιά στην ιστορία, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Μία γρήγορη φυλλομέτρηση των μαρτυρολογίων, τόσο των πρώτων αιώνων, όσο και της εποχής της Τουρκοκρατίας, αλλά και σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα, κάνει τον άνθρωπο και μάλιστα τον Ορθόδοξο Χριστιανό να καταπλήσσεται μπροστά στην ανδρεία και στο αγωνιστικό φρόνημα των ηρώων της πίστεως οι οποίοι εφάρμοσαν την παραπάνω προτροπή και συμβουλή του Αποστόλου Παύλου.
Αλλά δεν είναι, φίλοι μου, μόνο το στάδιο του μαρτυρίου του αίματος, που σε κάθε εποχή φυσικά υφίσταται, σε κάποιο σημείο της γης. Είναι και ο στίβος της εμμονής στην αλήθεια, την οποία ποικίλοι αιρετικοί, παλαιότεροι και νεότεροι, θέλησαν να νοθεύσουν και να αλλοιώσουν. Και η εμμονή αυτή, όπως γνωρίζουμε, δεν είναι ξένη προς ταλαιπωρίες, κινδύνους και άγριους μάλιστα διωγμούς! Και πάλι, οι σελίδες της Εκκλησιαστικής μας ιστορίας είναι γεμάτες από τους αθλητές του πνεύματος και μάλιστα τους γνήσιους ποιμένες οι οποίοι με τη σφενδόνη του πνεύματος, έτρεψαν σε άτακτη φυγή τους «βαρείς και λιμώδεις λύκους» της κακοδοξίας και των αιρέσεων.
Είναι πράγματι τόσα πολλά αυτά που υπέφεραν οι αυθεντικοί δούλοι του Θεού διά μέσου των αιώνων, προκειμένου να μην υποχωρήσουν έστω και στο ελάχιστο από την «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστην» (Ιούδα, 3).
Και ακριβώς επειδή ο Λόγος του Θεού είναι διαχρονικός, θα πρέπει όλοι μας, κλήρος, μοναχισμός και λαός, ολόκληρο δηλ. το σώμα της Εκκλησίας μας, να ερωτήσουμε εαυτούς και αλλήλους και να δώσουμε ειλικρινή απάντηση σε τούτα τα σπουδαία και φλέγοντα ερωτήματα: Εμείς γρηγορούμε; Αντιλαμβανόμαστε τους ύπουλους κινδύνους που κρύβονται πίσω από την δήθεν αγάπη του οικουμενισμού; Στέκουμε εδραίοι και αμετακίνητοι στις αρχές της Ορθοδοξίας μας; Πιστεύουμε με όλη μας την ψυχή ότι είναι τιμή μας να είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά και ότι έχουμε ιερό χρέος και άγιο καθήκον να διατηρήσουμε αυτή την Αποστολική μας πίστη; Και πάλι, ελέγχουμε, όχι μόνο τις έξωθεν κακοδοξίες αλλά και τις έσωθεν πλανεμένες διδασκαλίες που τελευταίως, αρκετές δυστυχώς φορές, ακούγονται και από στόματα υψηλά ισταμένων προσώπων στον χώρο της Εκκλησίας;
Αν θέλουμε να είμαστε τέκνα των Αγίων, και φυσικά θέλουμε και το επιδιώκουμε, δεν έχουμε παρά να βαδίσουμε την πεπατημένη Αποστολική οδό, την οποία βάδισαν οι Πατέρες μας και που μας οδηγεί στη θριαμβεύουσα Εκκλησία μας, κάνοντας απόλυτη υπακοή στον Αποστολικό λόγο, ό, τι και αν αυτό συνεπάγεται και μας κοστίσει. Αμήν.
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου