ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ΄ἀριθ. 79/2011)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων
«Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή,
ἡ κατά δαιμόνων νίκη, ἡ πάνοπλος ἐγκράτεια...»
(Δοξαστικόν Αἴνων Κυριακῆς Τυρινῆς)
Ἀγαπητοί μου Ἱερεῖς, Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
Καλή καί εὐλογημένη ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή!
«Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή, ἡ κατά δαιμόνων νίκη, ἡ πάνοπλος ἐγκράτεια» διασαλπίζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μέ τήν ἔναρξι τῆς ἁγίας καί κατανυκτικῆς περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς...
Πάντοτε ὁ πιστός χριστιανός, καθημερινῶς, κάμνει ἀρχή μετανοίας καί ἀρχή τῶν πνευματικῶν του ἀγώνων. Ἰδιαιτέρως, ὅμως, κατά τήν ἱεράν περίοδον τοῦ Τριῳδίου, καί μάλιστα μέ τό ἄνοιγμα τοῦ σταδίου τῶν ἀρετῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, προετοιμάζεται καί προπονεῖται διά πιό μεγάλους καί περισσότερο ἐντατικούς ἀγῶνας. Ὁπλίζεται μέ τήν πάνοπλον ἐγκράτειαν καί τά ἄλλα πνευματικά ὅπλα τῆς διπλῆς νηστείας, σωματικῆς καί πνευματικῆς, τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπακοῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς μετανοίας, τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς ὑπομονῆς, τῆς συγχωρητικότητος, τῆς μακροθυμίας καί τῆς ἀγάπης.
Ἡ κάθε μία Κυριακή τοῦ Τριῳδίου, ἡ κάθε ἡμέρα τῆς νηστίμου περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ κάθε ἱερά Ἀκολουθία καί ὁ κάθε ὕμνος της περιέχουν καί ἐκπέμπουν σωτήρια πνευματικά μηνύματα, πού ἠμποροῦν νά ἀφυπνίσουν πνευματικά καί νά ζωογονήσουν τόν κάθε φιλοπρόοδο καί καλοπροαίρετο ἄνθρωπο.
Εἰς τήν συνέχεια θά δρέψωμε ἕνα πανεύοσμο ἄνθος ἀπό τήν σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς καί ἀπό ὅλες τίς Κυριακές τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «εἰς ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς» καί ἐνδυνάμωσιν εἰς τόν πνευματικόν ἀγῶνα μας. Τούς ὑπερόχους αὐτούς ὕμνους θά τούς ἀκούσετε μεταφρασμένους χάριν συντομίας.
Μᾶς εἶπε σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος : «Ἀφοῦ ἀπομακρυνθήκαμε καί γίναμε ἄποικοι τοῦ Παραδείσου, Κύριε, μέ τήν παράβασι τῆς ἐντολῆς σου καί τήν λαιμαργία τῶν πρωτοπλάστων, μᾶς ἔβαλες ξανά στόν Παράδεισο ὄχι τῆς Ἐδέμ, ἀλλά τόν οὐράνιο, μέ τόν Σταυρό καί τό σωτήριο Πάθος σου, Σωτῆρα καί Θεέ μας. Μέ τήν δύναμι τοῦ Σταυροῦ σου ὀχύρωσέ μας διά νά ὁλοκληρώσωμε τήν Νηστεία, ὅπως ἁρμόζει σέ ἁγνούς ἀνθρώπους καί νά προσκυνήσωμε τήν ἁγία Σου Ἀνάστασι, τό σωτήριο Πάσχα μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας σου».
Τήν ἑπόμενη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας θά ἀκούσωμε :
«Οἱ ρομφαῖες, δηλ. τά σπαθιά τῆς φοβερῆς αἱρέσεως τῶν εἰκονομάχων τώρα ἔχουν πιά ἐκλείψει, καί ἡ ἐνθύμησίς της ἔχει χαθῆ μέ κρότο. Διότι, Πάναγνε Θεοτόκε, τώρα πού βλέπουμε τόν Ναό σου γεμᾶτο ἀπό εὐπρέπεια καί στολισμένο μέ τίς χάρες τῶν σεβασμίων εἰκόνων ἔχουμε γεμίσει ὅλοι ἀπό μεγάλη χαρά».
Τήν δεύτερη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, πού τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἡ μεγάλη ἀσκητική καί πατερική μορφή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, θά μᾶς εἰπῆ ἡ ἱερή ὑμνολογία μας :
Χαῖρε ἅγιε Γρηγόριε, διδάσκαλε τῆς νήψεως καί τῆς Θεολογίας, ἐσύ πού εἶσαι καύχημα τῶν Πατέρων, τό στόμα τῶν Θεολόγων, τό σκήνωμα τῆς ἡσυχίας καί τῆς ἡσυχαστικῆς ζωῆς, τό σπίτι τῆς σοφίας, ἡ κορυφή τῶν πνευματικῶν διδασκάλων, τό πέλαγος τοῦ θείου λόγου. Χαῖρε ἐσύ πού εἶσαι τό ὄργανο τῆς πρακτικῆς κατά Θεόν ζωῆς, τό ὕψος τῆς πνευματικῆς θεωρίας καί ὁ θεραπευτής τῶν ἀνθρωπίνων ἀσθενειῶν. Χαῖρε ἐσύ πού εἶσαι ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὅταν ζοῦσες κατά σάρκα καί ὅταν ἐκοιμήθης ἐν Κυρίῳ».
Τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, πού εἶναι τό μεσοσαράκοστο, δηλ. τό μέσον τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς, θά ἀκούσωμε τά ἑξῆς, μαζί μέ τούς ἄλλους ὕμνους:
«Ἄς προσκυνήσωμε τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, πού βλέπουμε νά εἶναι σήμερα ὑψωμένος στό μέσον τοῦ Ναοῦ, καί ἄς εὐφρανθοῦμε μέ πίστι, ἀφοῦ ἀσπασθοῦμε θερμά μέ πόθο Αὐτόν πού μέ τήν θέλησι Του σταυρώθηκε ἐπάνω σ΄αὐτόν. Καί νά ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς ἀξιώση ὅλους νά προσκυνήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό καί νά φθάσουμε στό νά ἑορτάσωμε μέ ἤρεμη συνείδησι νά ὑμνήσωμε τήν Ἁγίαν Του Ἀνάστασι».
Τήν Δ' Κυριακή τῶν Νηστειῶν θά ἀκούσωμε ἀπό τό ἡδύμολπο στόμα τοῦ ἱεροῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας τά ἑξῆς διά τόν σπουδαῖο ἀσκητή καί ἀσκητικό διδάσκαλο Ὅσιο Ἰωάννη τόν Σιναΐτη, συγγραφέα τοῦ ψυχωφελοῦς βιβλίου τῆς πνευματικῆς Κλίμακος :
«Τήν καλοζωΐα καί τήν καλοπέρασι τοῦ κόσμου καί τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων τήν ξέφυγες ὡς κάτι τό ὀχληρό καί κουραστικό, καί ἀφοῦ ἐμάρανες τήν σάρκα σου μέ αὐστηρή νηστεία ἀνεκαίνισες, Ὅσιε Πατέρα μας, τήν ὀμορφιά καί τήν ζωντάνεια τῆς ψυχῆς σου καί ἔγινες πάμπλουτος ὡς πρός τήν οὐράνια δόξα ἀοίδιμε. Γι' αὐτό νά μή σταματήσης νά ἱκετεύης γιά μᾶς Ὅσιε Πάτερ».
Καί τήν τελευταία Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού τιμᾶται ἰδιαίτερα τό σεπτό πρόσωπο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας θά ἀκούσωμε μεταξύ ἄλλων καί τά ἀκόλουθα:
«Ἐπειδή ἔχουμε ἐσένα, ὦ μεγάλη Ὁσία Μαρία, ὡς ὑπόδειγμα μετανοίας, παρακάλεσε θερμά τόν Χριστόν μας νά μᾶς τό χαρίσῃ εἰς τόν καιρόν τῆς Νηστείας ὡς θεῖο δῶρο, διά νά σέ ἐγκωμιάζωμε ἀσματικά μέ πίστι καί πόθο».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Μέ τήν πάνοπλον ἐγκράτεια καί τό πνευματικό ὁπλοστάσιο τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν καλούμεθα νά πολεμήσωμε τόν ἀρχέκακο καί ἀόρατο ἐχθρό μας διάβολο καί τά σκοτεινά πνεύματα τῆς πονηρίας. Νά ἀγωνισθοῦμε κατά τῶν παθῶν, τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κοσμικοῦ ἁμαρτωλοῦ περιβάλλοντός μας. Μέ τήν νηστεία, τήν πίστι καί τήν προσευχή, τήν μετάνοια καί τήν ἐλεημοσύνη, νά ὑπερνικήσωμε τίς ἐνάντιες σκοτεινές δυνάμεις καί τίς ἀδυναμίες μας.
Διά νά ἀπολαύσωμε πνευματικά ὅλες τίς Κυριακές τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς σᾶς παρακαλῶ θερμά νά ἀποφύγωμε τά γλέντια, τούς χορούς καί τά ξενύχτια τοῦ Σαββατόβραδου, διότι διαφορετικά θά καταργήσωμε στήν πρᾶξι τον ἐκκλησιασμό τῆς Κυριακῆς, ἀφοῦ μέ τίς ὑπερβολές καί τά ξεφαντώματα τῆς νύκτας τοῦ Σαββάτου, ἰδιαίτερα ὅταν αὐτό γίνεται ἀπό τά ἀνήλικα παιδιά καί τούς νέους μας, ἀποδιοργανώνεται καί ἀποσυντονίζεται ὁ ἄνθρωπος καί μέχρι τό μεσημέρι τῆς Κυριακῆς ὑποδουλώνεται στόν ὕπνο καί τήν νωχέλεια καί χάνει τήν ἰδιαίτερη εὐλογία τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου μας, δηλ. τῆς Κυριακῆς.
Εἴθε, ἀγαπητοί μου, νά μᾶς ἀναδείξῃ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας ἀγωνιστάς καί νικητάς καί νά μᾶς ἀξιώσῃ μέ καθαρή καρδιά καί φωτισμένη διάνοια νά προσκυνήσωμε ἀξίως τά ἅγια Πάθη καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου μας.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Πάντοτε ὁ πιστός χριστιανός, καθημερινῶς, κάμνει ἀρχή μετανοίας καί ἀρχή τῶν πνευματικῶν του ἀγώνων. Ἰδιαιτέρως, ὅμως, κατά τήν ἱεράν περίοδον τοῦ Τριῳδίου, καί μάλιστα μέ τό ἄνοιγμα τοῦ σταδίου τῶν ἀρετῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, προετοιμάζεται καί προπονεῖται διά πιό μεγάλους καί περισσότερο ἐντατικούς ἀγῶνας. Ὁπλίζεται μέ τήν πάνοπλον ἐγκράτειαν καί τά ἄλλα πνευματικά ὅπλα τῆς διπλῆς νηστείας, σωματικῆς καί πνευματικῆς, τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπακοῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς μετανοίας, τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς ὑπομονῆς, τῆς συγχωρητικότητος, τῆς μακροθυμίας καί τῆς ἀγάπης.
Ἡ κάθε μία Κυριακή τοῦ Τριῳδίου, ἡ κάθε ἡμέρα τῆς νηστίμου περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ κάθε ἱερά Ἀκολουθία καί ὁ κάθε ὕμνος της περιέχουν καί ἐκπέμπουν σωτήρια πνευματικά μηνύματα, πού ἠμποροῦν νά ἀφυπνίσουν πνευματικά καί νά ζωογονήσουν τόν κάθε φιλοπρόοδο καί καλοπροαίρετο ἄνθρωπο.
Εἰς τήν συνέχεια θά δρέψωμε ἕνα πανεύοσμο ἄνθος ἀπό τήν σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς καί ἀπό ὅλες τίς Κυριακές τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «εἰς ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς» καί ἐνδυνάμωσιν εἰς τόν πνευματικόν ἀγῶνα μας. Τούς ὑπερόχους αὐτούς ὕμνους θά τούς ἀκούσετε μεταφρασμένους χάριν συντομίας.
Μᾶς εἶπε σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος : «Ἀφοῦ ἀπομακρυνθήκαμε καί γίναμε ἄποικοι τοῦ Παραδείσου, Κύριε, μέ τήν παράβασι τῆς ἐντολῆς σου καί τήν λαιμαργία τῶν πρωτοπλάστων, μᾶς ἔβαλες ξανά στόν Παράδεισο ὄχι τῆς Ἐδέμ, ἀλλά τόν οὐράνιο, μέ τόν Σταυρό καί τό σωτήριο Πάθος σου, Σωτῆρα καί Θεέ μας. Μέ τήν δύναμι τοῦ Σταυροῦ σου ὀχύρωσέ μας διά νά ὁλοκληρώσωμε τήν Νηστεία, ὅπως ἁρμόζει σέ ἁγνούς ἀνθρώπους καί νά προσκυνήσωμε τήν ἁγία Σου Ἀνάστασι, τό σωτήριο Πάσχα μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας σου».
Τήν ἑπόμενη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας θά ἀκούσωμε :
«Οἱ ρομφαῖες, δηλ. τά σπαθιά τῆς φοβερῆς αἱρέσεως τῶν εἰκονομάχων τώρα ἔχουν πιά ἐκλείψει, καί ἡ ἐνθύμησίς της ἔχει χαθῆ μέ κρότο. Διότι, Πάναγνε Θεοτόκε, τώρα πού βλέπουμε τόν Ναό σου γεμᾶτο ἀπό εὐπρέπεια καί στολισμένο μέ τίς χάρες τῶν σεβασμίων εἰκόνων ἔχουμε γεμίσει ὅλοι ἀπό μεγάλη χαρά».
Τήν δεύτερη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, πού τιμᾶται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἡ μεγάλη ἀσκητική καί πατερική μορφή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, θά μᾶς εἰπῆ ἡ ἱερή ὑμνολογία μας :
Χαῖρε ἅγιε Γρηγόριε, διδάσκαλε τῆς νήψεως καί τῆς Θεολογίας, ἐσύ πού εἶσαι καύχημα τῶν Πατέρων, τό στόμα τῶν Θεολόγων, τό σκήνωμα τῆς ἡσυχίας καί τῆς ἡσυχαστικῆς ζωῆς, τό σπίτι τῆς σοφίας, ἡ κορυφή τῶν πνευματικῶν διδασκάλων, τό πέλαγος τοῦ θείου λόγου. Χαῖρε ἐσύ πού εἶσαι τό ὄργανο τῆς πρακτικῆς κατά Θεόν ζωῆς, τό ὕψος τῆς πνευματικῆς θεωρίας καί ὁ θεραπευτής τῶν ἀνθρωπίνων ἀσθενειῶν. Χαῖρε ἐσύ πού εἶσαι ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὅταν ζοῦσες κατά σάρκα καί ὅταν ἐκοιμήθης ἐν Κυρίῳ».
Τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, πού εἶναι τό μεσοσαράκοστο, δηλ. τό μέσον τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς, θά ἀκούσωμε τά ἑξῆς, μαζί μέ τούς ἄλλους ὕμνους:
«Ἄς προσκυνήσωμε τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, πού βλέπουμε νά εἶναι σήμερα ὑψωμένος στό μέσον τοῦ Ναοῦ, καί ἄς εὐφρανθοῦμε μέ πίστι, ἀφοῦ ἀσπασθοῦμε θερμά μέ πόθο Αὐτόν πού μέ τήν θέλησι Του σταυρώθηκε ἐπάνω σ΄αὐτόν. Καί νά ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς ἀξιώση ὅλους νά προσκυνήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό καί νά φθάσουμε στό νά ἑορτάσωμε μέ ἤρεμη συνείδησι νά ὑμνήσωμε τήν Ἁγίαν Του Ἀνάστασι».
Τήν Δ' Κυριακή τῶν Νηστειῶν θά ἀκούσωμε ἀπό τό ἡδύμολπο στόμα τοῦ ἱεροῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας τά ἑξῆς διά τόν σπουδαῖο ἀσκητή καί ἀσκητικό διδάσκαλο Ὅσιο Ἰωάννη τόν Σιναΐτη, συγγραφέα τοῦ ψυχωφελοῦς βιβλίου τῆς πνευματικῆς Κλίμακος :
«Τήν καλοζωΐα καί τήν καλοπέρασι τοῦ κόσμου καί τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων τήν ξέφυγες ὡς κάτι τό ὀχληρό καί κουραστικό, καί ἀφοῦ ἐμάρανες τήν σάρκα σου μέ αὐστηρή νηστεία ἀνεκαίνισες, Ὅσιε Πατέρα μας, τήν ὀμορφιά καί τήν ζωντάνεια τῆς ψυχῆς σου καί ἔγινες πάμπλουτος ὡς πρός τήν οὐράνια δόξα ἀοίδιμε. Γι' αὐτό νά μή σταματήσης νά ἱκετεύης γιά μᾶς Ὅσιε Πάτερ».
Καί τήν τελευταία Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού τιμᾶται ἰδιαίτερα τό σεπτό πρόσωπο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας θά ἀκούσωμε μεταξύ ἄλλων καί τά ἀκόλουθα:
«Ἐπειδή ἔχουμε ἐσένα, ὦ μεγάλη Ὁσία Μαρία, ὡς ὑπόδειγμα μετανοίας, παρακάλεσε θερμά τόν Χριστόν μας νά μᾶς τό χαρίσῃ εἰς τόν καιρόν τῆς Νηστείας ὡς θεῖο δῶρο, διά νά σέ ἐγκωμιάζωμε ἀσματικά μέ πίστι καί πόθο».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Μέ τήν πάνοπλον ἐγκράτεια καί τό πνευματικό ὁπλοστάσιο τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν καλούμεθα νά πολεμήσωμε τόν ἀρχέκακο καί ἀόρατο ἐχθρό μας διάβολο καί τά σκοτεινά πνεύματα τῆς πονηρίας. Νά ἀγωνισθοῦμε κατά τῶν παθῶν, τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κοσμικοῦ ἁμαρτωλοῦ περιβάλλοντός μας. Μέ τήν νηστεία, τήν πίστι καί τήν προσευχή, τήν μετάνοια καί τήν ἐλεημοσύνη, νά ὑπερνικήσωμε τίς ἐνάντιες σκοτεινές δυνάμεις καί τίς ἀδυναμίες μας.
Διά νά ἀπολαύσωμε πνευματικά ὅλες τίς Κυριακές τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς σᾶς παρακαλῶ θερμά νά ἀποφύγωμε τά γλέντια, τούς χορούς καί τά ξενύχτια τοῦ Σαββατόβραδου, διότι διαφορετικά θά καταργήσωμε στήν πρᾶξι τον ἐκκλησιασμό τῆς Κυριακῆς, ἀφοῦ μέ τίς ὑπερβολές καί τά ξεφαντώματα τῆς νύκτας τοῦ Σαββάτου, ἰδιαίτερα ὅταν αὐτό γίνεται ἀπό τά ἀνήλικα παιδιά καί τούς νέους μας, ἀποδιοργανώνεται καί ἀποσυντονίζεται ὁ ἄνθρωπος καί μέχρι τό μεσημέρι τῆς Κυριακῆς ὑποδουλώνεται στόν ὕπνο καί τήν νωχέλεια καί χάνει τήν ἰδιαίτερη εὐλογία τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου μας, δηλ. τῆς Κυριακῆς.
Εἴθε, ἀγαπητοί μου, νά μᾶς ἀναδείξῃ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας ἀγωνιστάς καί νικητάς καί νά μᾶς ἀξιώσῃ μέ καθαρή καρδιά καί φωτισμένη διάνοια νά προσκυνήσωμε ἀξίως τά ἅγια Πάθη καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου μας.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου