Πριν λίγες μόνο μέρες σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον Ορθόδοξο Τύπο (4/3/2011) ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης σημείωνε: «Τοῦ ἐπισήμου θεολογικοῦ περιοδικοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας «Θεολογία» προΐσταται, τοποθετηθείς ὡς διευθυντής, σύμβουλος ἐπί ἔτη τοῦ Παιδαγωγικοῦ ᾿Ινστιτούτου… (ο οποίος) μεταβάλλει σταδιακά, καί πρός τό παρόν προσεκτικά, τήν «Θεολογία» σέ βῆμα τῶν οἰκουμενιστῶν καί ἐκσυγχρονιστῶν θεολόγων τοῦ τύπου τῆς ᾿Ακαδημίας τῶν Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου».
Η κυκλοφορία του τελευταίου τεύχους του περιοδικού «Θεολογία» (Οκτώβριος –Δεκέμβριος 2010) όχι απλώς επιβεβαιώνει τους παραπάνω λόγους του π. Θεοδώρου Ζήση αλλά τους ξεπερνάει αφού απροκάλυπτα πια άπαντες οι γνωστοί οικουμενιστές και νεωτεριστές θεολόγοι αρθρογραφούν στη «Θεολογία» διατυπώνοντας τις γνωστές πλέον απόψεις τους. Το τεύχος είναι αφιερωμένο στον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ.... Και για μια ακόμη φορά επιχειρείται μέσω της επιλεκτικής χρήσης θεολογικών απόψεων και κειμένων του π. Γεωργίου η προώθηση των διαχριστιανικών και διαθρησκειακών οικουμενιστικών πρακτικών αλλά και της νεοφανούς «μεταπατερικής» θεολογίας των οποίων δήθεν θεμελιωτής υπήρξε ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία» και Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στο προλογικό σημείωμα του τεύχους δίνει τον τίτλο «Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, θεολόγος της νεοπατερικής σύνθεσης». Στο ίδιο τεύχος φιλοξενείται άρθρο του Συντονιστή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου, του κύριου εισηγητή της «μεταπατερικής» θεολογίας, η οποία έχει ήδη εν τη γενέσει της καταδικαστεί από σημαντικούς ορθόδοξους επισκόπους, κληρικούς, μοναχούς και θεολόγους. Στο ίδιο τεύχος αρθρογραφεί και ο γνωστός Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου μόνιμος Πρόεδρος των διαχριστιανικών Διαλόγων και συχνός εισηγητής και επισκέπτης της πατρομάχου Ακαδημίας του Βόλου. Και οι λοιποί αρθρογράφοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ομόφρονες και κάποιοι συνεργάτες των ανωτέρω.
Μελετώντας κανείς τη «Θεολογία» υπό τη νέα της διεύθυνση έχει την εντύπωση ότι διαβάζει τη «Σύναξη», περιοδικό γνωστό για τη φιλόξενη στάση του απέναντι σε οικουμενιστικές και νεωτεριστικές απόψεις. Και εκεί μεν (στη «Σύναξη») οι θεολόγοι εκδότες και αρθρογράφοι ας κάνουν ό,τι θέλουν και ας υιοθετήσουν όποια γραμμή επιθυμούν. Είναι όμως τουλάχιστον προκλητικό το επίσημο επιστημονικό περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος να μετατρέπεται σε στέκι οικουμενιστών και μεταπατερικώς θεολογούντων. Οι κατηγορούντες τους παραδοσιακούς θεολόγους και κληρικούς για «πατερικό φονταμενταλισμό» πάσχουν από «θεολογικό θράσος» επιδιώκοντας τον έλεγχο των θεολογικών και εκκλησιαστικών πραγμάτων.
Η ευθύνη για την αλλαγή του χαρακτήρα, του περιεχομένου αλλά και του προσανατολισμού του περιοδικού «Θεολογία» βαρύνει πρωτίστως τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και έπειτα άπαντες τους Συνοδικούς Ιεράρχες. Ελπίζουμε ότι παραδοσιακοί Ιεράρχες, γνωστοί για την παρρησία τους αλλά και την ανησυχία τους μπροστά σε φαινόμενα νεωτεριστικής και μεταπατερικής ψευτοθεολογίας, θα ενεργήσουν τα δέοντα ώστε η «Θεολογία» να καταστεί εργαλείο της πατερικής ορθόδοξης θεολογίας και ποιμαντικής και –γιατί όχι;- ελέγχου των ποικιλώνυμων αιρετικών απόψεων που καθημερινά ξεφυτρώνουν δίπλα μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία» και Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στο προλογικό σημείωμα του τεύχους δίνει τον τίτλο «Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, θεολόγος της νεοπατερικής σύνθεσης». Στο ίδιο τεύχος φιλοξενείται άρθρο του Συντονιστή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου, του κύριου εισηγητή της «μεταπατερικής» θεολογίας, η οποία έχει ήδη εν τη γενέσει της καταδικαστεί από σημαντικούς ορθόδοξους επισκόπους, κληρικούς, μοναχούς και θεολόγους. Στο ίδιο τεύχος αρθρογραφεί και ο γνωστός Μητροπολίτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου μόνιμος Πρόεδρος των διαχριστιανικών Διαλόγων και συχνός εισηγητής και επισκέπτης της πατρομάχου Ακαδημίας του Βόλου. Και οι λοιποί αρθρογράφοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ομόφρονες και κάποιοι συνεργάτες των ανωτέρω.
Μελετώντας κανείς τη «Θεολογία» υπό τη νέα της διεύθυνση έχει την εντύπωση ότι διαβάζει τη «Σύναξη», περιοδικό γνωστό για τη φιλόξενη στάση του απέναντι σε οικουμενιστικές και νεωτεριστικές απόψεις. Και εκεί μεν (στη «Σύναξη») οι θεολόγοι εκδότες και αρθρογράφοι ας κάνουν ό,τι θέλουν και ας υιοθετήσουν όποια γραμμή επιθυμούν. Είναι όμως τουλάχιστον προκλητικό το επίσημο επιστημονικό περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος να μετατρέπεται σε στέκι οικουμενιστών και μεταπατερικώς θεολογούντων. Οι κατηγορούντες τους παραδοσιακούς θεολόγους και κληρικούς για «πατερικό φονταμενταλισμό» πάσχουν από «θεολογικό θράσος» επιδιώκοντας τον έλεγχο των θεολογικών και εκκλησιαστικών πραγμάτων.
Η ευθύνη για την αλλαγή του χαρακτήρα, του περιεχομένου αλλά και του προσανατολισμού του περιοδικού «Θεολογία» βαρύνει πρωτίστως τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και έπειτα άπαντες τους Συνοδικούς Ιεράρχες. Ελπίζουμε ότι παραδοσιακοί Ιεράρχες, γνωστοί για την παρρησία τους αλλά και την ανησυχία τους μπροστά σε φαινόμενα νεωτεριστικής και μεταπατερικής ψευτοθεολογίας, θα ενεργήσουν τα δέοντα ώστε η «Θεολογία» να καταστεί εργαλείο της πατερικής ορθόδοξης θεολογίας και ποιμαντικής και –γιατί όχι;- ελέγχου των ποικιλώνυμων αιρετικών απόψεων που καθημερινά ξεφυτρώνουν δίπλα μας.
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο.
Πολύ ωραίο το άρθρο όχι το περιοδικό Θεολογία.
Δημοσίευση σχολίου