πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 8/4/2011
«ΤΟ ΕΠΙΕΙΚΕΣ ΥΜΩΝ ΓΝΩΣΘΗΤΩ ΠΑΣΙΝ…»
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Πολλοί χριστιανοί προετοιμάζονται γιά τό Πάσχα, συμμετέχοντας στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Ὡστόσο, δέν δίνουν μεγάλη προσοχή στό θέμα τῶν σχέσεών τους μέ τούς ἄλλους. Δέν ἀποφεύγουν τίς παρεξηγήσεις καί διενέξεις, οὔτε και προσπαθοῦν γιά τή συμφιλίωση. Το ἀποτέλεσμα εἶναι νά δημιουργοῦνται πολλά προβλήματα, τά ὁποῖα ἀφαιροῦν τήν ἐσωτερική γαλήνη, ἡ ὁποία εἶναι ἀναγκαία προϋπόθεση γιά τήν ἐν κατανύξει βίωση τοῦ θείου Πάθους.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τούς χριστιανούς να εἶναι ἐπιεικεῖς ἀπέναντι στους ἄλλους καί ὑποχωρητικοί. “Το ἐπιεικές ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. Ὁ Κύριος ἐγγύς”...Δηλαδή, ἡ ἐπιείκειά σας καί ἡ ὑποχωρητικότητά σας ἄς γίνει γνωστή σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί σέ αὐτούς ἀκόμα τούς ἀπίστους. Ὁ Κύριος πλησιάζει νά ἔλθει καί θα ἀποδώσει ὁ ἴδιος στόν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀνήκει.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἀναφερόμενος στήν ἐπιείκεια, λέει: “Ὅταν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ἐνῶ ἀδικούμαστε καί διωκόμαστε, ὑπομένουμε, αὐτό εἶναι ἐπιείκεια. Ἡ ἐπιείκεια εἶναι ἀπόδειξη μεγάλης δυνάμεως. Γιά νά εἶναι κανείς ἐπιεικής πρέπει νά ἔχει γενναία, νεανική καί πάρα πολύ μεγάλη ψυχή. Νομίζεις ὅτι εἶναι μικρό πράγμα τό νά ὑποφέρεις ἀπό τήν κακή συμπεριφορά τῶν ἄλλων καί νά μή ἐξαγριώνεσαι;”.
Ἡ ἐπιείκεια προφυλάσσει τόν ἄνθρωπο ἀπό πολλούς περαιτέρω κινδύνους, ἀλλά καί τή θρασύτητα τῶν ἄλλων ἀναχαιτίζει. Καί αὐτό ἐπίσης εἶναι σπουδαῖο πράγμα. “Τίποτα πραγματικά δέν συγκρατεῖ τόσο πολύ αὐτούς πού ἀδικοῦν, ὅσο τό νά ὑπομένουν οἱ ἀδικούμενοι μέ ὑποχωρητικότητα ὅσα τούς συμβαίνουν. Δέν τούς συγκρατεῖ μόνον ἀπό την παραπέρα δράση καί πορεία τους, ἀλλά καί τούς ἑτοιμάζει νά μετανοήσουν γιά ὅσα ἄδικα ἔπραξαν, καί, θαυμάζοντας τήν ὑποχωρητικότητα τῶν ἀδικουμένων, νά ἀπομακρύνονται ἀπό τήν ἀδικία, καί τούς κάνει πιό οἰκείους καί δούλους καί ὄχι μόνον φίλους, ἐκεῖ πού ἦταν ἐχθροί καί πολέμιοι”, συμπληρώνει ὁ ἱ. Χρυσόστομος.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἀναφερόμενος στήν ἐπιείκεια, λέει: “Ὅταν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ἐνῶ ἀδικούμαστε καί διωκόμαστε, ὑπομένουμε, αὐτό εἶναι ἐπιείκεια. Ἡ ἐπιείκεια εἶναι ἀπόδειξη μεγάλης δυνάμεως. Γιά νά εἶναι κανείς ἐπιεικής πρέπει νά ἔχει γενναία, νεανική καί πάρα πολύ μεγάλη ψυχή. Νομίζεις ὅτι εἶναι μικρό πράγμα τό νά ὑποφέρεις ἀπό τήν κακή συμπεριφορά τῶν ἄλλων καί νά μή ἐξαγριώνεσαι;”.
Ἡ ἐπιείκεια προφυλάσσει τόν ἄνθρωπο ἀπό πολλούς περαιτέρω κινδύνους, ἀλλά καί τή θρασύτητα τῶν ἄλλων ἀναχαιτίζει. Καί αὐτό ἐπίσης εἶναι σπουδαῖο πράγμα. “Τίποτα πραγματικά δέν συγκρατεῖ τόσο πολύ αὐτούς πού ἀδικοῦν, ὅσο τό νά ὑπομένουν οἱ ἀδικούμενοι μέ ὑποχωρητικότητα ὅσα τούς συμβαίνουν. Δέν τούς συγκρατεῖ μόνον ἀπό την παραπέρα δράση καί πορεία τους, ἀλλά καί τούς ἑτοιμάζει νά μετανοήσουν γιά ὅσα ἄδικα ἔπραξαν, καί, θαυμάζοντας τήν ὑποχωρητικότητα τῶν ἀδικουμένων, νά ἀπομακρύνονται ἀπό τήν ἀδικία, καί τούς κάνει πιό οἰκείους καί δούλους καί ὄχι μόνον φίλους, ἐκεῖ πού ἦταν ἐχθροί καί πολέμιοι”, συμπληρώνει ὁ ἱ. Χρυσόστομος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου