πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 15/4/2011
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Πολλά γεγονότα στή ζωή δέν γίνονται δεκτά ἀπό ὅλους. Ὅσοι δέν ἔχουν τήν σχετική ἐμπειρία, τά αρνοῦνται ἤ τά ὑποβαθμίζουν. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τά ἱερά γεγονότα, πού προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας στούς ἀνθρώπους. Κορυφαῖο ὅλων ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ὑπῆρχαν πάντα ἄνθρωποι, πού τήν ἀμφισβήτησαν, ἰδίως τότε πού συνέβη. Και ὅμως τό γεγονός αὐτό ἔπρεπε νά προβληθεῖ ἀπό τούς Ἀποστόλους καί νά ἀποτελέσει τό θεμέλιο τοῦ κηρύγματός τους. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός, «μετά τό θάνατό του παρουσιάστηκε στούς Ἀποστόλους ζωντανός μέ πολλές ἀποδείξεις. Ἐπί σαράντα μέρες τούς ἐμφανιζόταν καί τούς μιλοῦσε σχετικά μέ τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Ἤθελε πρῶτα νά πεισθοῦν οἱ ἴδιοι γιά τήν Ἀνάστασή του καί μετά, μέ ἱερό ζῆλο, νά μιλοῦσαν γι᾽ αὐτή, χωρίς τόν παραμικρό ἐνδοιασμό...
Ἕνας ἐπίσκοπος σημειώνει σχετικά: «Γιά νά γίνει κανείς ἀγγελιαφόρος τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, πρέπει ἀπαραίτητα νά τόν ἔχει “δεῖ”, νά τόν ἔχει “ἀκούσει”, νά ἔχει “συζητήσει” μαζί του καί νά ἔχει “φάει” μαζί του. Διαφορετικά πῶς εἶναι δυνατόν νά βεβαιώσει τούς ἄλλους, γιά κάτι πού
ὁ ἴδιος δέν εἶδε, δέν ἄκουσε καί δέν γεύθηκε;».
Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, πού βρισκόμαστε πολλούς αἰῶνες μετά ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἐρχόμαστε σέ ἄμεση ἐπικοινωνία μέ τόν Κύριο μέ δύο κυρίως τρόπους. Ἕνας εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, στήν ὁποία συμμετέχουμε καί βιώνουμε τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέ τήν θεία Μετάληψη. Καί ὁ δεύτερος εἶναι ἡ μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν μάλιστα γίνεται ἐν μετανοίᾳ καί ταπεινώσει. Διαβάζοντας τούς Εὐαγγελιστές νοιώθεις τόν Κύριο κοντά σου, βοηθό σου καί σωτήρα σου καί στοργικό Διδάσκαλο, γιατί ἱκανοποιεῖ ὅλες τίς θεοφιλεῖς σου ἐπιθυμίες.
Εἶναι μακάριοι οἱ χριστιανοί πού βιώνουν μυστικά τήν παρουσία τοῦ ᾽Αναστημένου Χριστοῦ καί ὁ χαιρετισμός «ΧριστόςἈνέστη»–«ἈληθῶςἈνέστη» εἶναι ἐκ βάθους ψυχῆς και ἔκφραση μιᾶς εὐφρόσυνης ἐσωτερικῆς κατάστασης.
Ἕνας ἐπίσκοπος σημειώνει σχετικά: «Γιά νά γίνει κανείς ἀγγελιαφόρος τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, πρέπει ἀπαραίτητα νά τόν ἔχει “δεῖ”, νά τόν ἔχει “ἀκούσει”, νά ἔχει “συζητήσει” μαζί του καί νά ἔχει “φάει” μαζί του. Διαφορετικά πῶς εἶναι δυνατόν νά βεβαιώσει τούς ἄλλους, γιά κάτι πού
ὁ ἴδιος δέν εἶδε, δέν ἄκουσε καί δέν γεύθηκε;».
Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, πού βρισκόμαστε πολλούς αἰῶνες μετά ἀπό τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἐρχόμαστε σέ ἄμεση ἐπικοινωνία μέ τόν Κύριο μέ δύο κυρίως τρόπους. Ἕνας εἶναι ἡ θεία Λειτουργία, στήν ὁποία συμμετέχουμε καί βιώνουμε τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέ τήν θεία Μετάληψη. Καί ὁ δεύτερος εἶναι ἡ μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν μάλιστα γίνεται ἐν μετανοίᾳ καί ταπεινώσει. Διαβάζοντας τούς Εὐαγγελιστές νοιώθεις τόν Κύριο κοντά σου, βοηθό σου καί σωτήρα σου καί στοργικό Διδάσκαλο, γιατί ἱκανοποιεῖ ὅλες τίς θεοφιλεῖς σου ἐπιθυμίες.
Εἶναι μακάριοι οἱ χριστιανοί πού βιώνουν μυστικά τήν παρουσία τοῦ ᾽Αναστημένου Χριστοῦ καί ὁ χαιρετισμός «ΧριστόςἈνέστη»–«ἈληθῶςἈνέστη» εἶναι ἐκ βάθους ψυχῆς και ἔκφραση μιᾶς εὐφρόσυνης ἐσωτερικῆς κατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου