Mητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, «Η “Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού” επικαιροποιεί τους όρκους που έδωσα ως επίσκοπος»

Σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή εκπομπή "διάΛογος" και στους Νίκο Παπαχρήστου και Αντώνη Τριανταφύλλου (στο amen.gr και intv.gr) ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ αναφέρθηκε και στην «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού» την οποία έχει και ο ίδιος υπογράψει.

Νίκος Παπαχρήστου: Καταρχήν ήθελα να ρωτήσω αν θεωρείται ότι έπρεπε να υπογράψετε μια άλλη Ομολογία Πίστεως και δεν σας καλύπτει η Ομολογία Πίστεως που δώσατε ως αρχιερέας ή η Ομολογία Πίστεως που δίνει ο καθένας μας κάθε Κυριακή;

Μητροπολίτης Σεραφείμ: ...Έλκω την χειροτονίαν μου ως επίσκοπος από τον Πάνσεπτον Οικουμενικόν Πατριάρχην με εκλογή του, στο όνομα το δικό του ομολόγησα την Ομολογία μου ως επίσκοπος, ασφαλώς αυτά που ομολόγησα αυτά και διακρατώ...Θεωρώ λοιπόν ότι η Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού που προσυπέγραψα, μαζί με τους δύο άλλους αρχιερείς – τους τρεις μάλλον, ο εις απεχώρησε- τους αγίους Κυθήρων και Αιτωλίας και Ακαρνανίας, εκφράζει αυτή την Ομολογία των Πατέρων στο σύγχρονο γίγνεσθαι. Σήμερα υπάρχει μια παναίρεσις του Οικουμενισμού, όχι του ορθοδόξου ακαινοτομήτου οικουμενικού πνεύματος, από το οποίο όλοι διαπνεόμεθα διότι αγωνιζόμεθα υπέρ της των πάντων ενώσεως. Αυτή δεν είναι η πίστις μας, δεν είναι η προσευχή μας; Κάθε μέρα στην εκκλησιαστική λειτουργική ζωή ακούγεται αυτή η δέηση «Υπέρ της των πάντων ενώσεως». Αυτός είναι ο αγώνας μας «ίνα πάντες εν ώσι». Αλλά προσθέτει ο Κύριος «καθώς ημείς» δηλαδή να είμαστε μαζί όλοι ένα, αλλά όπως εμείς, εν Αληθεία, όχι εν ψεύδει. Γιατί το ψεύδος δεν δημιουργεί αλήθεια, δεν δημιουργεί χαρισματική κατάσταση αλλά δημιουργεί σύγχυση και έκπτωση.

Θεωρώ ότι ο οικουμενισμός, ο συγκρητιστικός οικουμενισμός που είναι η άλλη όψις του νομίσματος της πλάνης που είναι ο άκριτος ζηλωτισμός –διότι εγώ και εκεί έχω δώσει αγώνες στηλιτεύων τους λεγόμενους Γνήσιους Ορθόδοξους Χριστιανούς που είναι άνθρωποι εν πλήρει απομειώσει της Αληθείας, του ευαγγελικού κηρύγματος και της πατερικής ζωής διότι ζουν εκτός Εκκλησίας οι άνθρωποι, παρόλο που έχουν ευσέβεια και ζήλον αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν, αυτό είναι το μεγάλο τους πρόβλημα. Το νόμισμα λοιπόν της πλάνης έχει δύο όψεις: άκριτος ζηλωτισμός και από την άλλη συγκρητιστικός οικουμενισμός. Εγώ λοιπόν εναντίον του συγκρητιστικού οικουμενισμού που είναι παναίρεσις και που ομογενοποιεί όλα τα πράγματα και λέει ότι η Αλήθεια δεν είναι σε μία Εκκλησία, δεν υπάρχει Μία Εκκλησία αλλά υπάρχει μία αόρατος Εκκλησία και όλοι έχουν από ένα κομματάκι, η θεωρία των κλάδων, η βαπτισματική θεολογία, όλα αυτά τα φαιδρεπίφαιδρα, τα οποία επιτυγχάνουν την απομείωση της αδιαιρέτου, ακαινοτομήτου, ορθοδόξου, καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και του Σώματός του. Η Εκκλησία δεν είναι πεντακόσια κομμάτια. Ο Χριστός ένα Σώμα έφτιαξε. Όπως ενθυμείσθε πριν την Ανάληψη ο Χριστός εξήγγειλε για την Εκκλησία που θα δημιουργούνταν με την έλευση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής ότι «πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής», διαχρονική ιστορική πορεία, είναι ένα Σώμα. Αυτό λοιπόν το Σώμα υπερασπίζομαι. Και θεωρώ ότι αυτή η Ομολογία την οποία συνέταξε η συντακτική επιτροπή κληρικών και μοναχών ακριβώς επικαιροποιεί τους όρκους που έδωσα ως επίσκοπος κατά τη φρικτή ώρα της εκλογής μου.