πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 10/6/2011
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Οἱ Ἅγιοι εἶναι τά φωτεινά πρότυπα τῶν χριστιανῶν. Το φῶς τῆς ζωῆς τους εἶναι καί δικό τους φῶς. Γι᾽ αὐτό τους σέβονται καί τούς ἀγαποῦν. Γι᾽ αὐτό καί μελετοῦν τούς βίους τους καί ἐντυπωσιάζονται ἀπό τούς ποικίλους ἀγῶνες καί τά πνευματικά τους κατορθώματα. Ὅμως δέν φτάνει αὐτό. Χρειάζεται καί ὁ προσωπικός ἀγώνας, τόν ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνοψίζει ὡς ἑξῆς: «Ἄς τινάξουμε ἀπό πάνω μας κάθε φορτίο, καί τήν ἁμαρτία, πού εὔκολα μᾶς ἐμπλέκει, κι ἄς τρέχουμε μέ ὑπομονή τό ἀγώνισμα τοῦ δύσκολου δρόμου, πού ἔχουμε μπροστά μας. Ἄς ἔχουμε τά μάτια μας προσηλωμένα στόν Ἰησοῦ, πού μᾶς ἔδωσε τήν πίστη, τήν ὁποία καί τελειοποεῖ...Αὐτόν πού, ἀντί γιά τή χαρά, πού θα μποροῦσε νά ἔχει, ὑπέμεινε τό σταυρικό θάνατο περιφρονώντας τήν ἀτίμωση, καί κάθισε στά δεξιά τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ. Ἀναλογιστεῖτε, λοιπόν, αὐτόν πού ὑπέμεινε μιά τέτοια ἐχθρότητα ἐναντίον του ἀπό μέρους τῶν ἁμαρτωλῶν, και μή ἀποκάμετε καί χάσετε τό θάρρος σας».
Ὁ Παῦλος χαρακτηρίζει τό χριστιανικό τρόπο ζωῆς «ἀγώνισμα δύσκολου δρόμου» καί χρειάζεται νά ὑπάρχουν τέσσερις προϋποθέσεις: α) εἶναι ἡ ἀπαλλαγή τοῦ πιστοῦ ἀπό το βάρος τῶν περιττῶν βιοτικῶν πραγμάτων καί φροντίδων. β) ὁ ἀδιάκοπος ἀγώνας κατά τῆς ἁμαρτίας. γ) ἡ ὑπομονή στους πειρασμούς καί τίς θλίψεις καί δ) ὁ σταθερός προσανατολισμός πρός τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Μόνο ἔτσι ὁ πνευματικός ἀγώνας θά ἔχει καρπούς καί σταδιακά θά γίνει εὐχάριστος, δηλαδή, θά εἶναι μιά πρόγευση τῆς αἰώνιας μακαριότητας.
Οἱ περισσότεροι σύγχρονοι χριστιανοί δέν γνωρίζουν τί θα πεῖ πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι συμβιβασμένοι μέ τόν ἁμαρτωλό κόσμο καί τηροῦν μόνο μερικές βασικές ἐντολές, χωρίς περισσότερες ἀναζητήσεις καί ἰδιαίτερες προσπάθειες, γιά τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Δυστυχῶς, στήν ἴδια κατάσταση εἶναι καί πολλοί κληρικοί καί αὐτό εἶναι περισσότερο ἀνησυχητικό, γιατί οἱ κληρικοί πρῶτοι πρέπει νά βοηθοῦν τούς λαϊκούς στόν κατά Θεόν ἀγώνα.
Ὁ Παῦλος χαρακτηρίζει τό χριστιανικό τρόπο ζωῆς «ἀγώνισμα δύσκολου δρόμου» καί χρειάζεται νά ὑπάρχουν τέσσερις προϋποθέσεις: α) εἶναι ἡ ἀπαλλαγή τοῦ πιστοῦ ἀπό το βάρος τῶν περιττῶν βιοτικῶν πραγμάτων καί φροντίδων. β) ὁ ἀδιάκοπος ἀγώνας κατά τῆς ἁμαρτίας. γ) ἡ ὑπομονή στους πειρασμούς καί τίς θλίψεις καί δ) ὁ σταθερός προσανατολισμός πρός τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Μόνο ἔτσι ὁ πνευματικός ἀγώνας θά ἔχει καρπούς καί σταδιακά θά γίνει εὐχάριστος, δηλαδή, θά εἶναι μιά πρόγευση τῆς αἰώνιας μακαριότητας.
Οἱ περισσότεροι σύγχρονοι χριστιανοί δέν γνωρίζουν τί θα πεῖ πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι συμβιβασμένοι μέ τόν ἁμαρτωλό κόσμο καί τηροῦν μόνο μερικές βασικές ἐντολές, χωρίς περισσότερες ἀναζητήσεις καί ἰδιαίτερες προσπάθειες, γιά τήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν. Δυστυχῶς, στήν ἴδια κατάσταση εἶναι καί πολλοί κληρικοί καί αὐτό εἶναι περισσότερο ἀνησυχητικό, γιατί οἱ κληρικοί πρῶτοι πρέπει νά βοηθοῦν τούς λαϊκούς στόν κατά Θεόν ἀγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου