«Μάθημα κατηχητικό σημαίνει μάθημα προαιρετικό. Τελεία και παύλα!» ή μήπως ερωτηματικό;

Φίλος του ιστολογίου μας έστειλε ένα παλαιότερο άρθρο του Θανάση Παπαθανασίου, μέλους του συλλόγου θεολόγων ΚΑΙΡΟΣ για να το διαβάσουμε ξανά υπό το φως των αποφάσεων που έλαβε για τα Θρησκευτικά στο Λύκειο το Υπουργείο Παιδείας. Στο άρθρο με τον τίτλο «Τα Θρησκευτικά στο έλεος των συνηγόρων τους» ο Θ.Παπαθανασίου επιτίθεται εναντίον όσων διαχρονικά υποστηρίζουμε ότι το θρησκευτικό μάθημα πρέπει να είναι και ορθόδοξο κατηχητικό και υποχρεωτικό. Ας παρακολουθήσουμε λίγο τη σκέψη του. Γράφει μεταξύ άλλων: «Το καίριο πρόβλημα είναι ότι στον θεολογικό κι εκκλησιαστικό χώρο κυριαρχεί μια αβυσσαλέα δυσκολία να κατανοηθεί το απλούστατα απλό: Μάθημα κατηχητικό σημαίνει μάθημα προαιρετικό. Τελεία και παύλα! Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το πρωτεύον δεν είναι αν κανείς θέλει το μάθημα των Θρησκευτικών κατηχητικό ή γνωσιολογικό... Το πρωτεύον - η ιλύς - είναι η απίστευτη αδυναμία να κατανοηθεί τι σημαίνει καθένας απ’ αυτούς τους δύο χαρακτηρισμούς (υπ’ αυτές ή υπό οιεσδήποτε άλλες ονομασίες). Όσοι θέλουν το μάθημα κατηχητικό, καλά κάνουν, αλλά ας δηλώσουν εντίμως και μεγαλοφώνως ότι το αποδέχονται ως μάθημα επιλογής, ήγουν, αργά ή γρήγορα, σε πολλές θρησκειακές εκδοχές, διδασκόμενες ενδεχομένως από εντεταλμένους κάθε θρησκευτικής κοινότητας ή ομολογίας. Όμως το να ξιφουλκείς υπέρ του πακέτου “και Ορθοδόξως κατηχητικό και υποχρεωτικό” μοιάζει εκδήλωση αυτισμού ή κουτοπονηριάς, και δη κουτοπονηριάς η οποία σε πλήθος αντιφάσεων επιδίδεται προκειμένου να διατηρηθούν προνόμια και επικυριαρχίες στην κοινωνία».
Ουσιαστικά για τον Θ.Παπαθανασίου (άραγε αυτή είναι και η τελική θέση του ΚΑΙΡΟΥ;) μάθημα ορθόδοξο κατηχητικό σημαίνει μάθημα επιλογής ή προαιρετικό ενώ ένα μάθημα γνωσιολογικό μπορεί να καταστεί υποχρεωτικό και μάλιστα για όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκεύματος! Αφήνουμε ασχολίαστα τα κοσμητικά επίθετα που προσάπτει σε όσους υποστηρίζουμε ένα υποχρεωτικό ορθόδοξο μάθημα («αυτισμός», «κουτοπονηριά»).

Κι όμως! Οι αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας για τα Θρησκευτικά στο Νέο Λύκειο απέδειξαν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που ισχυρίζεται ο αρθρογράφος! Στην Α΄ Λυκείου που το μάθημα είναι στην ουσία του ορθόδοξο κατηχητικό, αναφερόμενο στην «Ορθόδοξη Πίστη και Λατρεία» και διδασκόμενο με τη χρήση βιβλίου που έχει δεχτεί ουκ ολίγες επικρίσεις από ψευτοπροοδευτικούς θεολόγους για το κατηχητικό του περιεχόμενο, το Υπουργείο αποφάσισε τη διατήρηση τόσο της υποχρεωτικότητάς του όσο και των δύο ωρών διδασκαλίας του.

Η πρόταση νεωτεριστών θεολόγων για ένα μάθημα «ανοιχτό» στις άλλες θρησκείες, «διαλογικό», γνωσιολογικό εφαρμόζεται στο Νέο Λύκειο, στις δύο επόμενες τάξεις (Β΄ και Γ΄). Το Υπουργείο έδωσε στο νέο μάθημα τον τίτλο «Θρησκεία και Κόσμος». Την ίδια όμως στιγμή στη μεν Β΄ τάξη του αφαίρεσε μία ώρα διδασκαλίας στη δε Γ΄ τάξη το έκανε μάθημα επιλογής.

Έτσι ενώ ο Παπαθανασίου και οι ομόφρονές του αποφαίνονταν ότι «Μάθημα κατηχητικό σημαίνει μάθημα προαιρετικό» το Υπουργείο απεφάνθη ότι «Μάθημα κατηχητικό (στην Α΄ Λυκείου) σημαίνει μάθημα υποχρεωτικό» ενώ «Μάθημα γνωσιολογικό, μάθημα θρησκειολογικό (στη Γ΄ Λυκείου) σημαίνει μάθημα επιλογής»!

Που είναι τώρα οι αναζητητές της «νέας νομιμοποιητικής βάσης» του μαθήματος των Θρησκευτικών; Που είναι οι επικριτές των υπερασπιστών του ορθόδοξου μαθήματος; Τι έχουν να απολογηθούν για την υποβάθμιση του μαθήματος στο Λύκειο που οφείλεται εν πολλοίς στις διασπαστικές του κλάδου κινήσεις τους; Γιατί δεν κατόρθωσαν να πείσουν την πολιτική ηγεσία ότι το «ανοιχτό» νέο μάθημα «Θρησκεία και Κόσμος», αφού δεν είναι κατηχητικό, έχει αξία για τους μαθητές και πρέπει υποχρεωτικά να διδάσκεται σε όλους; Ακόμη δεν κατανοούν ότι πολιτικοί που εξυπηρετούν άλλα αφεντικά δεν ενδιαφέρονται ούτε ποτέ πρόκειται να ενδιαφερθούν για το περιεχόμενο του μαθήματος αλλά στοχεύουν μόνο στην πλήρη κατάργησή του προχωρώντας αργά αλλά σταθερά σε σταδιακές υποβαθμίσεις του; Τι άραγε ωφέλησε η τακτική των «καλών σχέσεων» με την πολιτική ηγεσία που υιοθέτησαν και νεωτεριστές θεολόγοι και εν πολλοίς η Διοικούσα Εκκλησία; Μήπως έπεισαν τους πολιτικούς για την αξία των Θρησκευτικών; Ή τελικά εμφάνισαν σε αυτούς το πρόσωπο της ηττοπάθειας και έδωσαν άμεσα ή έμμεσα διαβεβαιώσεις ότι δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις;

Και τώρα; Αποδεχτήκαμε οριστικά την υποβάθμιση των Θρησκευτικών στο Νέο Λύκειο; Μας αρκεί το μονόωρο μάθημα της Β΄ τάξης και το επιλεγόμενο στη Γ΄ τάξη; Δεν θα αντιδράσουμε; Θα αφήσουμε την σημερινή χρεωκοπημένη κυβέρνηση να εξευτελίσει τη θρησκευτική παιδεία των νέων μας όπως εξευτελίζει την πατρίδα μας σε όλα τα επίπεδα;

Και για να μην ξεχαστούμε. Μια προσωπική ερώτηση στον κ. Παπαθανασίου: Για ποια αλήθεια αιτία πιστεύετε ότι το Υπουργείο αντικατέστησε το υποχρεωτικό μάθημα «Θέματα Χριστιανικής Ηθικής» της Γ΄ Λυκείου με ένα μάθημα που θα έχει τον τίτλο «Θρησκεία και Κόσμος» και μάλιστα θα είναι επιλογής; Μήπως έφταιγε ο κατηχητικός χαρακτήρας του σχολικού βιβλίου της Χριστιανικής Ηθικής που εσείς έχετε συγγράψει από κοινού με τον καθηγητή Μάριο Μπέγζο; Ή είναι αλλού η αιτία;