Πατερικός έλεγχος της καινής κενοφωνίας κάποιων θεολόγων
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Ο πρώτος Θεολογικός Λόγος του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου* γράφτηκε κυρίως για να αντικρούσει τις αντιλήψεις θεολογικών κύκλων του Βυζαντίου που απασχολούμενοι με το δόγμα της Αγίας Τριάδος προσέδιδαν ανωτερότητα στον Πατέρα σε σχέση με τα πρόσωπα του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Τους ισχυρισμούς τους ο άγιος Συμεών χαρακτηρίζει καρπούς της «καινής κενοφωνίας και ασυνέτου θεολογίας».
Στις μέρες μας αυξήθηκαν τα κρούσματα θεολόγων που «κενεμβατούσι», κατά τον άγιο Συμεών, ευτυχώς όχι σε θέματα που αφορούν στο δόγμα της Αγίας Τριάδος. Ωστόσο οι κενοφωνίες σε άλλα σημαντικά θέματα είναι πολλές...Κάποιοι προτείνουν και εφαρμόζουν στην πράξη μεταφράσεις των λειτουργικών κειμένων και ακολουθιών, άλλοι χτίζουν την μεταπατερική θεολογία και απροκάλυπτα μιλούν για την ανάγκη υπέρβασης των αγίων Πατέρων και άλλοι αναλίσκονται στην με κάθε τρόπο προώθηση του συγκρητιστικού οικουμενισμού, συμπροσευχόμενοι, διαλεγόμενοι αδιακρίτως και χωρίς προϋποθέσεις, αγαπώντες υπέρμετρα τους αιρετικούς ετεροδόξους και επιτιμώντες σκληρά τους Ορθοδόξους αδελφούς τους που διαφωνούν με τα οικουμενιστικά τους περπατήματα. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν σύγχυση όχι μόνο μεταξύ των λαϊκών πιστών αλλά πολλές φορές και στους κύκλους των κληρικών και μοναχών.
Ο άγιος Συμεών μας δίνει όμως ένα εύκολο εργαλείο για να αναγνωρίζουμε τον αληθινά πνευματικό άνδρα και θεολόγο. Πρώτα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι ο βίος και οι πράξεις του είναι πνευματικές. Έπειτα να εξετάσουμε «εάν ταις του Κυρίου και των αποστόλων και των αγίων πατέρων διδασκαλίαις συνάδωσιν οι λόγοι αυτού και αι πράξεις». Αν αυτό συμβαίνει τότε μπορούμε να δεχόμαστε τους λόγους του ως λόγους Χριστού. Αν όμως όχι, τότε ακόμη και αν αναστήσει νεκρούς ή κάνει μύρια θαύματα, πρέπει να τον αποστρεφόμαστε και να τον μισούμε ως δαίμονα, λέγει ο άγιος Συμεών. Κυρίως μάλιστα αν τον βλέπουμε απρόθυμο να εγκαταλείψει το δικό του αντιπατερικό φρόνημα, παρόλο που ακούει νουθεσίες και αν εμμένει στη δική του πεπλανημένη γνώση παρά τις αντίθετες πατερικές και ευαγγελικές διδαχές.
Ο λόγος του Κυρίου, των Αποστόλων και των Πατέρων είναι ο κανόνας, το μέτρο με το οποίο μετριούνται οι πράξεις, οι λόγοι και τα γραπτά όλων μας και βρίσκονται άρτια, ελλιπή ή και, Θεός φυλάξοι, αντιπατερικά και αντιευαγγελικά.
*Συμεών ο Νέος Θεολόγος, σειρά «Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών», τόμ. 19Β, Πατερικαί εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 24-56.
Ο άγιος Συμεών μας δίνει όμως ένα εύκολο εργαλείο για να αναγνωρίζουμε τον αληθινά πνευματικό άνδρα και θεολόγο. Πρώτα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι ο βίος και οι πράξεις του είναι πνευματικές. Έπειτα να εξετάσουμε «εάν ταις του Κυρίου και των αποστόλων και των αγίων πατέρων διδασκαλίαις συνάδωσιν οι λόγοι αυτού και αι πράξεις». Αν αυτό συμβαίνει τότε μπορούμε να δεχόμαστε τους λόγους του ως λόγους Χριστού. Αν όμως όχι, τότε ακόμη και αν αναστήσει νεκρούς ή κάνει μύρια θαύματα, πρέπει να τον αποστρεφόμαστε και να τον μισούμε ως δαίμονα, λέγει ο άγιος Συμεών. Κυρίως μάλιστα αν τον βλέπουμε απρόθυμο να εγκαταλείψει το δικό του αντιπατερικό φρόνημα, παρόλο που ακούει νουθεσίες και αν εμμένει στη δική του πεπλανημένη γνώση παρά τις αντίθετες πατερικές και ευαγγελικές διδαχές.
Ο λόγος του Κυρίου, των Αποστόλων και των Πατέρων είναι ο κανόνας, το μέτρο με το οποίο μετριούνται οι πράξεις, οι λόγοι και τα γραπτά όλων μας και βρίσκονται άρτια, ελλιπή ή και, Θεός φυλάξοι, αντιπατερικά και αντιευαγγελικά.
*Συμεών ο Νέος Θεολόγος, σειρά «Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών», τόμ. 19Β, Πατερικαί εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 24-56.
2 σχόλια:
"Κενοφωνούν" και μερικοί φαιδροί μετρημένοι στα δάκτυλα, "θεολόγοι" ή και τελείως άσχετα με Εκκλησία και θεολογία άτομα, που απαιτούν δημόσια "θρησκειολογικό" ή "αντικατηχητικό" μάθημα για τα παιδιά μας που δεν τους έχουν φταίξει σε τίποτε.
Ει θεολογος ει, αληθως προσευχη και ει αληθως προσευχη, θεολογος ει.
Δημοσίευση σχολίου